De bladeren en vruchten van Piper auritum smaken net naar root beer. De smaak van deze plant is complex en aromatisch, met tonen van sassafras, anijszaad, wintergroen, en peper (de plant is immers verwant aan zwarte peper). Bij elke hap van de grote bladeren of de draderige, witte vruchten komen smaken naar boven die ook in een beker wortelbier zouden passen. In Mexico staat de plant bekend als hoja santa (“heilig blad”), vanwege de legende dat de Maagd Maria ooit de luiers van baby Jezus aan de takken van de plant hing om ze te drogen en te ruiken (een onwaarschijnlijk verhaal, aangezien de plant inheems is in Centraal-Amerika en het zuidwesten van Noord-Amerika). Lokale chef-koks verwerken de peperige bladeren in een verscheidenheid van gerechten, door ze te malen en toe te voegen aan mole verde of mole amarillo, ze te versnipperen voor gebruik als smaakmaker in soepen en eiergerechten, of gewoon te gebruiken als aromatisch omhulsel voor tamales en geitenkaas.

Een van de aspecten van deze plant waardoor hij naar wortelbier smaakt, is dat hij safrol bevat. Dit is een chemische verbinding die ook voorkomt in het essentiële wortelbieringrediënt sassafras. Studies over safrol hebben aangetoond dat het kankerverwekkend kan zijn voor dieren, wat heeft geleid tot een verbod op het gebruik ervan in commerciële voedingsmiddelen (er wordt nu een safrolvrije sassafras gebruikt). Safrol is ook een belangrijk ingrediënt dat wordt gebruikt bij de productie van de clubdrug ecstasy, wat de legaliteit niet ten goede komt. Verse hoja santa bevat slechts kleine hoeveelheden van deze chemische stof, dus het is onwaarschijnlijk dat het enige schade veroorzaakt en het zal je clubbing ervaring niet verhogen. Maar, zoals met alles, is het het beste om het met mate te gebruiken.