Stereotypen van Arabieren en moslims in de Verenigde Staten

, Author

In een rapport getiteld “100 Years of Anti-Arab and Anti-Muslim stereotyping” van Mazin B. Qumsiyeh, directeur mediarelaties van het American Arab Anti-Discrimination Committee, wordt gespecificeerd wat sommigen in de Arabisch-Amerikaanse gemeenschap “het drie B-syndroom” noemen: “Arabieren worden op TV en in films afgebeeld als bommenwerpers, buikdanseressen of miljardairs”, waarmee wordt bedoeld dat Arabische mannen worden afgebeeld als terroristen of als rijke oliemensen, en Arabische vrouwen als seksobjecten. In het rapport wordt ook vermeld dat zelfs spotprenten beledigend zijn voor Arabieren en moslims en dat de mensen die in de VS wonen en met de Amerikaanse gemeenschap omgaan, het meest te lijden hebben onder deze stereotypen omdat zij op veel punten anders worden behandeld. Het rapport legt ook uit dat deze stereotypen niet alleen psychologische schade veroorzaken (cultuur, belediging), maar ook bijdragen tot acties die fysiek schadelijk zijn door een groep eerst te ontmenselijken alvorens deze aan te vallen. Volgens Mazin B. Qumsiyeh:

Thomas Edison maakte in 1897 een korte film voor zijn gepatenteerde Kinetoscope waarin “Arabische” vrouwen met verleidelijke kleding dansen om een mannelijk publiek te verleiden. De korte clip heette Fatima Dances (buikdanseres stereotype). De trend is in de loop der jaren verschoven en werd korte tijd gedomineerd door de “miljardairs”, vooral tijdens de oliecrises in de jaren zeventig. In de afgelopen 30 jaar zijn de “Arabische bommenleggers” echter verreweg het belangrijkste stereotype geweest.”

In een artikel in de Los Angeles Times van 28 juli 1997 biedt Laila Lalami een 12-stappengids voor het maken van een succesvolle film waarin Arabieren worden afgezeken, zoals “de schurken moeten allemaal een baard hebben”, “ze moeten allemaal een keffie dragen”, “ze moeten allemaal namen hebben als Ali, Abdul of Mustapha” en “laat ze dreigen iets op te blazen.”

Na de terreuraanslagen van 11 september hebben Arabisch-Amerikaanse acteurs nog meer kans gevonden om als terrorist te worden getypeerd.

Jack Shaheen, emeritus hoogleraar massacommunicatie aan de Southern Illinois University, heeft deze trends gedocumenteerd in zijn boek The TV Arab (ISBN 0-87972-309-2), waarin meer dan 21 belangrijke films zijn geïdentificeerd die in tien jaar zijn uitgebracht en waarin het Amerikaanse leger Arabieren doodt met Arabieren die worden afgeschilderd als terroristen of vijanden van de Verenigde Staten. Deze omvatten:

  • Iron Eagle (1986)
  • Navy SEALs (1990)
  • Patriot Games (1992)
  • Executive Decision (1996)

In Reel Bad Arabs (ISBN 1-84437-019-4), schrijft Shaheen dat “het beeld dat de televisie van de Arabier geeft alomtegenwoordig is en een deel van de Amerikaanse folklore aan het worden is.” Hij schrijft ook dat Arabieren “consequent in de Amerikaanse populaire cultuur zijn verschenen als miljardairs, bommenleggers en buikdanseressen.”

Arabische moslims zijn fanatici die in een andere god geloven, die het menselijk leven minder waarderen dan wij, die van plan zijn ons (het westen) te vernietigen met hun olie of met hun terrorisme; de mannen willen onze vrouwen ontvoeren en op brute wijze verleiden; ze hebben geen familie en wonen op een primitieve plek (de woestijn) en gedragen zich als primitieve wezens. De vrouwen zijn onderdanig – lijken op zwarte kraaien – of we zien ze afgebeeld als zwijgzame, enigszins exotische haremmeisjes.

De films die Shaheen aanmerkt als de vijf slechtste in termen van negatief portretteren van Arabieren in moderne films zijn:

  • Rules of Engagement (2000); “een film die “rechtvaardigt” dat Amerikaanse mariniers Arabische vrouwen en kinderen doden.”
  • The Delta Force (1986)
  • Death Before Dishonor (1987)
  • True Lies (1994); “Arnold S. INC.” schiet dode Palestijnen als kleiduiven. “
  • Wanted: Dead or Alive (1987); “Arabisch tuig… is van plan Los Angeles in brand te steken… en miljoenen te doden.”

Het probleem van deze stereotypen staat centraal in de semi-autobiografische film Driving to Zigzigland, waarin de acteur/taxichauffeur Bashar Daas in Amerikaanse filmaudities steevast getypecast wordt als Arabische moslimextremist.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.