Australië en OceaniëEdit
AustraliëEdit
In Australië zijn geen uitgebreide gegevens beschikbaar, hoewel Death Row Pets naar schatting 250.000 gezonde, maar ongewenste honden en katten elk jaar in Australische gemeentelijke hondenstallen doodt.In de afgelopen jaren zijn veel Australische dierenreddingsorganisaties zoals Give Our Strays A Chance naar voren gestapt om zo veel mogelijk dieren uit de dodencel te redden.
Zuid-AziëEdit
AfghanistanEdit
Nowzad is een organisatie in Afghanistan die werkt aan het redden van zwerfhonden in dat land. Een groep zwerfhonden werd beroemd in Afghanistan nadat ze de confrontatie waren aangegaan met een zelfmoordterrorist, waardoor werd voorkomen dat vijftig Amerikaanse soldaten werden gedood. Een van de overlevende honden, Target, werd echter abusievelijk geëuthanaseerd toen zij naar de Verenigde Staten werd gebracht.
IndiaEdit
Door de ineenstorting van de gierenpopulaties in India, die vroeger grote hoeveelheden dode dierenkadavers aten en bepaalde ziekteverwekkers uit de voedselketen verwijderden, zijn de Indiase stedelijke straathondenpopulaties geëxplodeerd en een gevaar voor de gezondheid geworden. Mumbai, bijvoorbeeld, telt meer dan 12 miljoen inwoners, waarvan meer dan de helft sloppenwijkbewoners zijn. Minstens vijfhonderd ton vuilnis wordt er dagelijks niet opgehaald. De omstandigheden zijn dus perfect om een bijzonder grote populatie zwerfhonden in stand te houden.
In 2001 werd in India een wet aangenomen die het doden van zwerfhonden illegaal maakte, waardoor de problemen in verband met straathonden verergerden, de populatie straathonden toenam en het aantal gevallen van rabiës bij mensen toenam. India heeft het hoogste aantal sterfgevallen door rabiës bij mensen ter wereld (naar schatting 20.000 per jaar). “Catch and kill”-programma’s zijn van oudsher een oplossing voor de overweldigende hondenpopulaties, maar er zijn ook programma’s zoals het Animal Birth Control-Anti-Rabies (ABC-AR)-programma dat is opgezet door Blue Cross of India en gevestigd is in Chennai, India. Verschillende hondenasielen in heel India leggen de nadruk op het redden van zwerfhonden, vooral in het zuiden en noordoosten van India.
PakistanEdit
In Pakistan bestaan verschillende hondenrassen, waaronder de Gaddi Kutta, Indiase pariahond, Bully Kutta, onder anderen. In de stad Lahore is het Public Health Department een campagne gestart om 5.000 zwerfhonden te doden. In 2009 werden 27.576 honden gedood in de stad Lahore; in 2005 was dit aantal 34.942. In 2012, nadat 900 honden waren gedood in de stad Multan, stuurde de Animal Safety Organisation in Pakistan een brief naar Chief Minister (CM) Shahbaz Sharif met de aanbeveling dat “zwerfhonden worden gevaccineerd in plaats van gedood.”
Sri Lanka
In Sri Lanka is er een No-Kill Policy voor straathonden, dus sterilisatie en vaccinatie worden aangemoedigd. Ondanks het voorstel voor een geactualiseerde dierenwelzijnswet, bestaat er nog steeds een eeuwenoude wet tegen wreedheid jegens dieren, zodat zij in verschillende vormen aan wreedheid worden blootgesteld.
EuropaEdit
ItaliëEdit
Rond 80% van de achtergelaten honden sterft vroegtijdig door gebrek aan overlevingsvaardigheden.
RoemeniëEdit
In Roemenië zijn loslopende stadshonden (in het Roemeens câini maidanezi genoemd, letterlijk “woestijnhonden”, câini comunitari “gemeenschapshonden”, etc.) de laatste decennia een enorm probleem geweest, vooral in de grotere steden, waarbij veel mensen door honden zijn gebeten. Het probleem vindt zijn oorsprong hoofdzakelijk in het systematiseringsprogramma dat in de jaren 1970 en 1980 in het communistische Roemenië plaatsvond onder Nicolae Ceaușescu, die een massaprogramma van afbraak en wederopbouw van bestaande dorpen, steden en gemeenten, geheel of gedeeltelijk, uitvaardigde met het oog op de bouw van gestandaardiseerde appartementsblokken (blocuri). De honden van de werven van de gesloopte huizen werden op straat achtergelaten en plantten zich voort, waardoor hun aantal in de loop der jaren toenam. De schattingen voor Boekarest lopen sterk uiteen, maar het aantal zwerfhonden is in 2014 drastisch verminderd, na de dood van een 4-jarig kind in 2013 dat door een hond was aangevallen. Het stadhuis van Boekarest verklaarde dat van oktober 2013 tot januari 2015 meer dan 51.200 zwerfhonden werden opgevangen, waarbij meer dan de helft werd geëuthanaseerd, ongeveer 23.000 werden geadopteerd en 2.000 nog in de asielen van de gemeente verbleven.
RuslandEdit
Zwerfhonden komen veel voor in Rusland. Ze komen zowel op het platteland als in stedelijke gebieden voor. In Rusland worden straathonden door het gewone volk geaccepteerd en zelfs door de plaatselijke bevolking gevoed, ook in de hoofdstad Moskou. Het vangen van zwerfhonden door hondenjagers en het afmaken ervan is echter gedocumenteerd sinds ongeveer 1900. Het aantal straathonden in Moskou wordt geschat op wel 50.000 dieren. Hun trieste lot werd gedramatiseerd door Anton Tsjechov in het beroemde korte verhaal Kasjtanka, door Michail Boelgakov in de novelle Hart van een hond, en door Gavriil Trojepolsky in de roman Wit Bim Zwart Oor. Toen het aantal straathonden massaal toenam in de jaren 1990 en in het begin van het nieuwe millennium kwam het tot vele aanvallen op mensen, werden de honden gevangen en gedood. De laatste jaren is de houding en strategie ten opzichte van straathonden veranderd. De honden worden gevangen, gesteriliseerd en er wordt voor gezorgd dat de honden genoeg te eten hebben. De honden houden de stad vrij van voedselresten en ratten. Sinds 2002 bestaat er in Moskou een monument gewijd aan de zwerfhond genaamd Malchik (Eng: “Kleine jongen”). Zwerfhonden in Moskou hebben hun gedrag aangepast aan het verkeer en het leven in Moskou. De honden rijden zelfs mee in de metro en begrijpen de regels van de verkeerslichten en worden vaak de metrohonden van Moskou genoemd.
ServiëEdit
Zwerfhonden vormen een ernstig probleem in de Servische steden en plattelandsgebieden. Het totale aantal loslopende honden in Servië wordt geschat op enkele tienduizenden, waarvan de grootste groepen te vinden zijn in Belgrado (meer dan 17.000), Novi Sad (ongeveer 10.000), Niš (tussen 7.000 en 10.000), Subotica (ongeveer 8.000) en Kragujevac (ongeveer 5.000).
Noord-AmerikaEdit
Verenigde StatenEdit
Elk jaar worden er ongeveer 2.7 miljoen honden en katten worden geëuthanaseerd omdat asielen te vol zijn en er niet genoeg adoptiehuizen zijn.In 2016 werden tussen 592.255 en 866.366 straathonden geëuthanaseerd in de VS.
Puerto RicoEdit
In Puerto Rico staan straathonden (en katten) bekend als satos. In de late jaren 1990 werd geschat dat er 50.000 straathonden in het Amerikaanse grondgebied waren. In 2018 waren er ongeveer 300.000 zwerfhonden in Puerto Rico. Programma’s om het probleem aan te pakken zijn gelanceerd door de Humane Society of Puerto Rico en anderen. In 2018 lanceerde een non-profitorganisatie genaamd Sato Project zijn eerste “spayathon”, een grootschalig project om satos van Puerto Rico te steriliseren en te castreren. Andere initiatieven omvatten het laten adopteren van de eilandhonden door inwoners van het vasteland van de VS.
Zuidoost-AziëEdit
FilipijnenEdit
Lokaal bekend als Askals, straathonden in de Filipijnen, terwijl ze soms vermenging vertonen met rashonden van elders, zijn over het algemeen inheemse ongeslachte bastaardhonden.
ThailandEdit
- Streethonden in Thailand