Tom Landry

Landry aan de zijlijn als Cowboys-hoofdcoach, “The man in the fuuny hat”, 1970’s
Persoonlijke informatie
Positie(s) Hoofd Coach Cornerback Jersey #(s) #49
Born	September 9, 1924
Gewicht: 195 lb (88 kg)
Overdwenen	Februari 12, 2000 (75 jaar oud)
Carrière-informatie
Jaar(s)	]-]
NFL Draft	1947 / Round: 20 / Pick: 184
College	Texas (football) Houston
Professionele teams
Als speler: New York Yankees (AAFC) (1949) New York Giants (1950-1955) Als coach: New York Giants (1954-1959) (Defensief coördinator) Dallas Cowboys (1960-1988) (Hoofdcoach)
Carrière statistieken
Gecoachte wedstrijden	418
Totaal coach record	270-178-6
Overall Win Pct (%)	.685
Coaching stats at pro-football-reference.com
Carrièrehoogtepunten en onderscheidingen
Dallas Cowboys record voor loopbaanoverwinningen (250) 2× Super Bowl kampioen (VI, XII) 5× NFC Championship overwinningen (1970, 1971, 1975, 1977, 1978) 250-162-6 (reguliere seizoen record) 20-16 (playoff record)

Thomas Wade “Tom” Landry (11 september 1924-februari 12, 2000) was een American football speler en coach. Hij wordt beschouwd als één van de grootste en meest innovatieve coaches in de geschiedenis van de National Football League (NFL), en creëerde vele nieuwe formaties en methodes. Hij vond de nu populaire 4-3 verdediging uit, en het “flex defense” systeem dat beroemd werd door de “Doomsday Defense” ploegen die hij creëerde tijdens zijn 29-jarige loopbaan bij de Dallas Cowboys.

Landry won twee Super Bowl titels (VI, XII), 5 NFC titels, 13 Divisional titels, en compileerde een 270-178-6 record, de derde meeste overwinningen aller tijden voor een NFL coach. Zijn 20 play-off overwinningen zijn de meeste van alle coaches in de NFL geschiedenis. Hij werd de NFL Coach of the Year in 1966 en de NFC Coach of the Year in 1975. Zijn meest indrukwekkende professionele prestatie is zijn 20 opeenvolgende winnende seizoenen (1966-1985), een NFL record dat ongebroken en onbetwist blijft.

Persoonlijk leven

Geboren in Mission, Texas, als zoon van Ray (een automonteur en vrijwillig brandweerman) en Ruth Landry, was Tom de tweede van vier kinderen (Robert, Tommy, Ruthie en Jack). Landry’s vader leed aan reuma, en verhuisde naar het warmere klimaat van Texas. Ray Landry zelf was een atleet, die zijn sporen heeft verdiend als werper en voetballer. Hij speelde quarterback (hoofd passer en loper, en ook punter) voor Mission High School (en leidde zijn team naar een 12-0 record in zijn laatste seizoen). Het voetbalstadion van Mission High School heet Tom Landry Stadium en is de thuisbasis van de Mission Eagles. Hij ging naar de Universiteit van Texas in Austin, Texas als student industriële techniek. Landry had overwogen om zich in te schrijven bij SMU, maar hij wist dat hij dan ver weg zou zijn van zijn vrienden en familie. De belangrijkste drijfveer om hem ervan te weerhouden zich in te schrijven bij SMU was het idee dat het voor zijn ouders een te lange reis zou zijn om hem college football te zien spelen.

Militaire dienst

Landry onderbrak zijn opleiding na een semester om te dienen in het United States Army Air Corps tijdens de Tweede Wereldoorlog. Tom was geïnspireerd om in het leger te gaan ter ere van zijn broer, Robert. Robert Landry had zich aangemeld bij het Army Air Corps na de aanval op Pearl Harbor. Terwijl hij een B-17 overzette naar Engeland, was Robert Landry’s vliegtuig neergestort boven de Noord-Atlantische Oceaan, in de buurt van IJsland. Het duurde enkele weken voor het leger Robert Landry officieel dood kon verklaren. Landry begon zijn basistraining op Sheppard Field in Witchita Falls, en zijn pre-vlucht training zou beginnen op Kelly Field, gelegen nabij San Antonio, Texas. Tom’s eerste ervaring als bommenwerper was een moeilijke. Enkele minuten na het opstijgen realiseerde Landry zich dat de piloot verwoed aan het werk leek te zijn, en het was toen dat Landry zich realiseerde dat de motor van het vliegtuig was uitgevallen. Ondanks deze ervaring was Landry vastbesloten om te vliegen. Op de jonge leeftijd van negentien jaar werd Landry overgeplaatst naar Sioux City, Iowa, waar zijn opleiding als copiloot voor het vliegen van een B-17 was begonnen. In 1944 kreeg Landry zijn orders, en vanuit Sioux City ging hij naar Liverpool, Engeland, waar hij werd ingedeeld bij de Eighth Air Force, 493rd Squadron in Ipswich. Landry behaalde zijn wings en een aanstelling als tweede luitenant op Lubbock Army Air Field (tegenwoordig Reese AFB), en werd ingedeeld bij de 493d Bombardment Group op RAF Debach, Engeland, als een B-17 Flying Fortress bommenwerper co-piloot in het 860th Bombardment Squadron. Van november 1944 tot april 1945 voltooide Landry een gevechtstour van 30 missies, en overleefde een noodlanding in België nadat zijn bommenwerper zonder brandstof kwam te zitten.

Vroege collegiale studies, atletische carrière

Landry keerde in de herfst van 1946 terug naar zijn studie aan de UT. In het football team speelde hij fullback en defensive back bij de winnaars van de bowl games van de Texas Longhorns op Nieuwjaarsdag van 1948 en 1949. Op de UT was hij lid van de Delta Kappa Epsilon broederschap (Omega Chi chapter). Hij behaalde zijn bachelor’s degree aan de UT in 1949. In 1952 behaalde hij een Master’s degree in Industrial engineering aan de Universiteit van Houston.

Christelijk geloof

Landry stond bekend als een rustige, religieuze man, onaangedaan door de hype die de Cowboys omringde, die toen werden aangekondigd als America’s Team. Als Methodist zondagsschool leraar, arriveerde hij soms bij thuiswedstrijden slechts enkele ogenblikken voor de aftrap in de middag, nadat hij ’s morgens een volwassen bijbelstudie klas had lesgegeven. Hij stond in 1973 in een stripboek waarin het christendom werd gepromoot. Landry was actief in de Fellowship of Christian Athletes. Landry was een vriend van dominee Billy Graham en sprak op veel van zijn kruistochten. In feite was een van de kostuums die Landry vaak droeg een geschenk van Graham.

Landry trouwde op 28 januari 1949 met de voormalige Alicia Wiggs. De Landrys waren 51 jaar getrouwd, voor zijn dood en hadden drie kinderen; een zoon, Tom, Jr. en dochters Kitty en Lisa (d. 1995).

Collegiate en NFL Carrière

NFL-speler

Landry speelde in 1949 in de AAFC voor de New York Yankees, waarna hij in 1950 overstapte naar de New York Giants. In 1946 hadden de New York Giants Landry opgesteld in de zevende ronde van de college draft. Hij werd opgesteld als een “Futures” pick, een regel uit die tijd die NFL teams toeliet om underclassmen op te stellen, en hun rechten vast te houden tot de speler zijn college vereiste had vervuld. In 1948 werd Landry ook opgesteld door de New York Yankees van de AAFC.

Landry was net klaar met zijn laatste college football wedstrijd, toen Jack White, die een assistent coach was voor de Yankees, Landry apart nam. Hij bood Landry een contract aan om voor New York in de AAFC te spelen. Het contract was voor $6,000, plus een $500 tekenbonus. Landry gebruikte het bonus geld om een huwelijk te betalen met zijn middelbare school liefje, Alicia.

Landry’s carrière kwam goed op gang nadat de Yankees startende punter geblesseerd raakte in het voorseizoen, en Landry presteerde goed in zijn plaats. De Yankees deelden Yankee staduim met de geliefde Yankees van het honkbal, en Landry herinnerde zich in zijn autobiogrpahy hoe vol ontzag hij was bij het zien van namen als DiMaggio, Rizzuto, en Ruffing boven de lockers. Landry’s carrière begon als reserve voor Yankees ster running back Buddy Young. Zijn eerste start zou komen tegen de AAFC’s grootmacht, de Cleveland Browns, gecoacht door Paul Brown, en een roster vol toekomstige hall of famers als Lou Groza, Bill Willis, en Otto Graham. Landry had geen goed debuut als starter, Mac Speedie, de ontvanger die hij moest dekken, vestigde een AAFC record voor ontvangen yards in de wedstrijd. Het was na de wedstrijd dat Landry zou vernemen dat zijn vrouw was bevallen van hun eerste kind, een zoon.

Na het seizoen 1949 werd de AAFC opgedoekt, en de New York Yankees behoorden niet tot de teams die door de NFL werden opgenomen. De New York Giants oefenden hun territoriale rechten uit en selecteerden Landry in een dispersal draft. Het was onder de leiding van Giants hoofdcoach Steve Owen dat Landry zijn eerste ervaring als coach zou opdoen. In plaats van de 6-1-4 verdediging aan de spelers uit te leggen, riep Owen Landry naar voren, en vroeg hem om de verdediging aan zijn teamgenoten uit te leggen. Landry stond op en legde uit wat de verdediging zou doen om de aanval tegen te gaan, en dit werd Landry’s eerste coach ervaring. Het seizoen 1953 zou een seizoen worden om snel te vergeten, met als dieptepunt een 62-10 verlies door toedoen van de Cleveland Browns. Dit verlies zou Coach Owen uiteindelijk zijn baan kosten, en zou Landry opnieuw aan het denken zetten over zijn toekomst. In 1954 werd hij geselecteerd als een all-pro. Hij speelde tot en met het seizoen 1955, en fungeerde de laatste twee jaar, 1954 en 1955, als speler-assistent coach onder de leiding van de nieuwe Giants hoofdcoach Jim Lee Howell. Landry eindigde zijn speelcarrière met 32 interceptions in slechts 80 wedstrijden.

NFL coaching

Voor het 1954 football seizoen werd Landry de defensieve coördinator voor de Giants, tegenover Vince Lombardi, die de offensieve coördinator was. Landry leidde een van de beste defensieve teams in de competitie van 1956 tot 1959. De twee coaches creëerden een fanatieke loyaliteit binnen de eenheid die zij coachten, die de Giants naar drie optredens in de NFL championship game in vier jaar bracht. De Giants versloegen de Chicago Bears met 47-7 in 1956, maar verloren van de Baltimore Colts in 1958 en 1959.

In 1960 werd hij de eerste hoofdcoach van de Dallas Cowboys en bleef voor 29 seizoenen (1960-88). De Cowboys begonnen moeizaam, met een 0-11-1 record tijdens hun eerste seizoen, met vijf of minder overwinningen in elk van hun volgende vier. Ondanks deze vroege futiliteit, kreeg Landry in 1964 een verlenging van tien jaar van eigenaar Clint Murchison Jr. Het zou een verstandige zet blijken want Landry’s harde werken en vastberadenheid betaalde zich uit en de Cowboys verbeterden naar een 7-7 record in 1965. In 1966 verrasten ze de NFL door 10 overwinningen te boeken en het helemaal te schoppen tot de NFL championship game. Dallas verloor de wedstrijd van Lombardi’s Green Bay Packers, maar dit seizoen was slechts een bescheiden vertoning van wat in het verschiet lag.

Tijdens zijn ambtstermijn werkte Landry nauw samen met de general manager van de Cowboys, Tex Schramm. De twee waren samen gedurende Landry’s hele ambtstermijn bij het team. Een derde lid van de Cowboys brain trust in deze tijd was Gil Brandt.

The Great Innovator

File:Tom Landry sculpture.jpg

Tom Landry vond de nu populaire “4-3 Verdediging” uit, terwijl hij Giants defensieve coördinator was. Het werd “4-3” genoemd omdat het vier down lineman bevatte (twee ends en twee defensive tackles aan weerszijden van het offensive center) en drie linebackers – middle, left, and right. De vernieuwing was de middelste linebacker. Voorheen werd een lineman over de center geplaatst. Maar Landry liet deze persoon opstaan en twee yards naar achteren gaan. De Giants’ middelste linebacker was de legendarische Sam Huff.

Landry bouwde de 4-3 verdediging rond mij. Het betekende een revolutie in de verdediging en opende de deur voor alle variaties van zones en man-tot-man dekking, die er vandaag de dag mee worden gebruikt. -Sam Huff Landry bedacht en populariseerde ook het gebruik van sleutels (het analyseren van aanvallende tendensen) om te bepalen wat de aanval zou kunnen doen.

Toen Landry werd ingehuurd door de Dallas Cowboys, raakte hij bezorgd over het “Run to Daylight” idee van de toenmalige Green Bay Packers Coach Vince Lombardi, waarbij de running back naar een open ruimte ging, in plaats van een specifiek toegewezen gat. Landry redeneerde dat het beste tegenwicht een verdediging was die naar het daglicht stroomde en het wegblies.

Om dit te doen, verfijnde hij de 4-3 verdediging door twee van de vier linemen één yard van de line of scrimmage te verplaatsen en varieerde welke linemen dit deden op basis van waar de Cowboys dachten dat de aanval zou kunnen lopen. Deze verandering werd “De Flex Verdediging” genoemd, omdat het de opstelling veranderde om te counteren wat de aanvallers zouden kunnen doen. Zo waren er drie van zulke Flex Defensies – sterk, zwak, en “tackle” – waar beide verdedigende tackles buiten de lijn van scrimmage stonden. Het idee met de gebogen linemen was om de achtervolgingshoeken te verbeteren om de Green Bay Sweep te stoppen – een populair spel in de jaren 1960. De Flex verdediging was ook vernieuwend in die zin dat het een soort zone-verdediging was tegen de run. Elke verdediger was verantwoordelijk voor een bepaald gap gebied, en werd verteld in dat gebied te blijven voordat ze wisten waar het spel heen ging.

Er is gezegd dat, na het uitvinden van de Flex Defense, hij vervolgens een aanval uitvond om erop te scoren, de man-in-motion nieuw leven inblazend en beginnend in het midden van de jaren 1970, de shotgun formatie. Maar Landry’s grootste bijdrage op dit gebied was het gebruik van “pre-shifting”, waarbij de aanval van de ene formatie naar de andere wisselde voordat de bal werd gespeeld. Deze tactiek was niet nieuw. Het werd ontwikkeld door Coach Amos Alonzo Stagg rond de eeuwwisseling van de 20e eeuw; Landry was de eerste coach die deze aanpak regelmatig gebruikte. Het idee was om de sleutels binnen de verdediging te doorbreken om te bepalen wat de aanval zou kunnen doen. Een ongebruikelijk kenmerk van deze aanval was dat Landry zijn aanvallende lijnspelers in hun gehurkte houding liet gaan, op liet staan terwijl de running backs zich verplaatsten, en dan weer naar beneden liet gaan in hun volledige “hand down” houding. Het doel van de “op en neer” beweging was om het moeilijker te maken voor de verdediging om te zien waar de backs gingen schuiven (over de lange offensive linemen) en zo de herkenningstijd te verminderen. Terwijl andere NFL teams later shifting toepasten, gebruikten slechts weinigen deze “up and down” techniek zo veel als Landry.

Landry was ook zijn tijd ver vooruit in zijn filosofie van het bouwen van een team. Toen de Packers in de jaren zestig een dynastie waren met gardes van 245 pond en tackles van 250 pond, was hij bezig met het aanleggen van een voorraad maten voor de volgende generatie lijnverdedigers. Tackles Rayfield Wright was 6’6″ en Ralph Neely woog 265 pond. Center Dave Manders woog 250 pond. Allen gingen blokken in Pro Bowls en Super Bowls in de 1970s.

Hetzelfde met de verdediging. De betere linemen van de jaren 1960 waren de kortere, meer gedrongen, hefboom spelers zoals Willie Davis, Alex Karras en Andy Robustelli. Maar Landry stelde de langere, slankere lijnverdedigers op zoals George Andrie en Jethro Pugh in de jaren 60 en later Ed Jones in de jaren 70. Lange armen zorgen voor een grotere hefboomwerking in de pass rush. Een kwart eeuw later, alle NFL teams begeren pass rushers die lijken op dik gespierde National Basketball Association (NBA) power forwards.

In de dagen vóór kracht en snelheid programma’s, Landry bracht Alvin Roy en Boots Garland in het begin van de jaren 1970 om te helpen de Cowboys sterker en sneller te maken. Roy was een gewichtheffer en Garland een college track coach. Nu heeft elk NFL team gespecialiseerde coaches.

Landry was ook een van de eerste NFL coaches die buiten de traditionele college football pijplijn naar talent zocht. Zo rekruteerde hij verschillende voetballers uit Latijns-Amerika, zoals Efren Herrera en Raphael Septien, om mee te dingen naar de baan van placekicker voor de Cowboys. Landry keek naar de wereld van atletiek voor snelle vaardigheid spelers. Zo werd Bob Hayes, ooit beschouwd als de snelste man ter wereld, door de Cowboys geselecteerd en speelde hij voor de Cowboys onder Landry.

Landry was ook de eerste die een coach inzette voor kwaliteitscontrole. Ermal Allen zou wedstrijdfilms analyseren en de tendensen van de tegenstand in kaart brengen voor de Cowboys in de jaren 1970. Dat gaf Landry een voorsprong in de voorbereiding, omdat hij wist wat hij van zijn tegenstander kon verwachten op basis van down en distance. Nu heeft elk NFL team een kwaliteitscontrole coach, en de meeste hebben er twee.

Landry produceerde een zeer grote coaching boom. In 1986, waren vijf NFL hoofdcoaches voormalige assistenten van Landry: Mike Ditka, Dan Reeves, John Mackovic, Gene Stallings, en Raymond Berry.

Coaching in de Super Bowl

Hoewel Tom Landry’s Cowboys bekend zijn om hun twee Super Bowls tegen Chuck Noll en de Pittsburgh Steelers, leidde Landry Dallas ook naar drie andere Super Bowls, en waren een Bart Starr quarterback sneak verwijderd van het vertegenwoordigen van de NFL in de tweede Super Bowl.

Landry coachte de Cowboys naar hun eerste Super Bowl-overwinning, door de Miami Dolphins met 24-3 te verslaan, waarbij de Dolphins slechts tot een velddoelpunt werden beperkt. De Cowboys hadden nu hun eerste Super Bowl gewonnen, een jaar nadat ze een hartenbreker hadden verloren van de Baltimore Colts. De Cowboys verloren het eerste gevecht met de Steelers, in een wedstrijd die als een klassieker wordt beschouwd. De rematch zou net zo goed zijn, met de Cowboys die in de rematch een vangbal van Jackie Smith weg waren om de Steelers te verslaan. In Super Bowl X, de rematch, zei Cowboys linebacker Thomas “Hollywood” Henderson de beroemde uitspraak: “Terry Bradshaw zou c-a-t niet kunnen spellen als je hem de C en de T zou geven”. Landry herinnerde zich in zijn autobiografie hoe hij ineenkromp toen hij dat hoorde, omdat hij niet het gevoel had dat Bradshaw extra motivatie nodig had in een grote wedstrijd als de Super Bowl.

Pensionering en nalatenschap

In de jaren tachtig wonnen de Cowboys twee divisiekampioenschappen, maakten vijf playoff-optredens, waaronder het bereiken van de NFC Championship Game drie opeenvolgende jaren (1980-1982), maar slaagden er niet in om de Super Bowl te bereiken. In 1984 kocht H.R. “Bum” Bright de Dallas Cowboys van Clint Murchison, Jr. Terwijl de Cowboys steeds slechtere seizoenen kenden (van 10-6 in 1985 naar 7-9 in 1986, 7-8 in 1987, en 3-13 in 1988), raakte Bright ontgoocheld over het team.

Landry had een driejarig contract getekend in de zomer van 1987. Schramm haalde echter Paul Hackett binnen als de nieuwe aanvallende coach in 1986, en in 1987 huurde hij offensieve lijn coach Jim Erkenbeck en speciale teams coach Mike Solari in. Sommigen suggereerden dat Schramm’s stappen de coaching staf verdeelden, een plan om eerst Landry te ondermijnen en dan te ontslaan. Bright, die gewoonlijk achter de schermen bleef vanaf het moment dat hij de Cowboys in maart 1984 kocht, bekritiseerde Landry publiekelijk na een beschamend thuisverlies tegen de Atlanta Falcons in 1987, hij zei dat hij “ontzet” was over de spelverdeling en klaagde “Het lijkt er niet op dat we iemand aan de leiding hebben die weet wat hij doet, behalve Tex”. Twee weken later, een dag na de 27-17 nederlaag van de Cowboys tegen de Detroit Lions, een ploeg die in het begin samen met Kansas City, de Giants en de Rams het slechtste record in de NFL had, zei president en general manager Tex Schramm in zijn radioshow “Er is een oud gezegde: “Als de leraar niets leert, leert de leerling ook niets”. Niettemin behield Bright zijn hands-off benadering van het team terwijl Schramm zijn vertrouwen in Landry behield. Landry’s spelstrategieën en eenzijdigheid in de afgelopen seizoenen stelden hem open voor publieke kritiek.

Landry’s Cowboys eindigden het seizoen 1988 met 3-13 waardoor ze de No. 1 pick in de draft verdienden met het slechtste record in de NFL, waardoor zijn persoonlijk record op 270-178-6 kwam. Het was de vierde keer in vijf jaar dat ze de play-offs misten, en ook hun derde opeenvolgende verliesseizoen. Desondanks bleef Landry in februari 1989, voor het begin van het seizoen 1989, vastbesloten om tot in de jaren 1990 te coachen “tenzij ik ontslagen word”, want hij ontsloeg of herplaatste zijn assistenten. Landry had nog één jaar te gaan op zijn contract dat 1 miljoen dollar per seizoen betaalde.

Twee weken later, op 26 februari 1989, werd Landry ontslagen als hoofdcoach, kort nadat H.R. “Bum” Bright de ploeg had verkocht aan Jerry Jones. Bright had de laatste drie jaar grote verliezen geleden in zijn bank-, vastgoed- en oliebedrijven; tijdens de Savings and Loan-crisis werden Bright’s Cowboys en Savings and Loan overgenomen door de FSLIC, die later de verkoop van het team aan Jones afdwong. Tijdens een meer solide economisch klimaat, werd gezegd dat Bright had kunnen aanblijven en dat Landry misschien coach was gebleven. Jones huurde Jimmy Johnson in, zijn vroegere teamgenoot aan de Universiteit van Arkansas die coach was geweest van het voetbalteam van de Universiteit van Miami. Schramm was in tranen tijdens de persconferentie waarin de coachwissel werd aangekondigd, en hij werd kort daarna gedwongen op te stappen als algemeen manager; Schramm en Landry waren al 29 jaar samen sinds de oprichting van de Cowboys in 1960. Toen Landry twee dagen later zijn spelers ontmoette om hen te vertellen hoeveel hij hen zou missen, begon hij te huilen, en de spelers reageerden met een staande ovatie.

Landry kreeg een stroom van publieke steun na zijn ontslag, omdat de stad Dallas en fans overal vergaten over de neergang van het team tijdens de jaren 1980 en in plaats daarvan de herinneringen aan de legende in de fedora herinnerde die America’s Team van niets tot kampioenen bouwde. Jones verklaarde dat hij niet overwoog om Landry zelfs maar voor één seizoen te behouden, aangezien hij zei dat hij de ploeg niet zou hebben gekocht tenzij hij Johnson als coach kon aanwerven. Jones besprak de zaak ook niet vooraf met Landry alvorens het besluit bekend te maken. Landry’s oneervol ontslag door Jones werd door voetbalfans en media aan de kaak gesteld als een totaal gebrek aan klasse en respect, aangezien trots en traditie deel uitmaakten van de Cowboys, waar grote prestaties en trouwe dienst geacht werden beloond te worden. In de jaren daarna, terwijl de meeste fans hun steun voor het team behouden, blijft er een aanzienlijke mate van wrok jegens Jones over de mishandeling van Landry.

Landry’s succes gedurende bijna drie decennia van coaching was de aanzet voor zijn inductie in de Pro Football Hall of Fame in 1990, minder dan twee jaar na zijn laatste wedstrijd. Landry werd opgenomen in de “Ring of Honor” in het Texas Stadium in 1993. Landry had verschillende eerdere aanbiedingen van Jones om in de Ring of Honor te komen afgeslagen voordat hij in 1993 accepteerde.

File:Tom Landry centograph, Austin, TX IMG 2141.JPG

Landry overleed op 12 februari 2000, na een strijd tegen leukemie. Landry’s uitvaartdienst werd gehouden in de Highland Park United Methodist Church, waar hij drieënveertig jaar lang een actief en toegewijd lid was. Hij werd bijgezet op de Sparkman-Hillcrest Memorial Park Cemetery in Dallas. Een cenotaaf gewijd aan Landry, compleet met een afbeelding van zijn fedora, werd op verzoek van de familie geplaatst op de officiële Texas State Cemetery in Austin.

De Cowboys droegen tijdens het seizoen 2000 een patch op hun uniformen met daarop Landry’s handelsmerk fedora. Een bronzen standbeeld van Landry stond buiten het Texas Stadium, en staat nu voor het Cowboys Stadium sinds de Cowboys in 2009 zijn verhuisd. Het gedeelte van Interstate 30 tussen Dallas en Fort Worth werd in 2001 door de Texaanse wetgever de Tom Landry Highway genoemd. Het voetbalstadion in Landry’s geboortestad Mission, Texas kreeg de naam Tom Landry Stadium ter ere van een van de beroemdste voormalige inwoners van de stad. Ook het stadion van Trinity Christian Academy in Addison, Texas, draagt de naam Tom Landry Stadium ter ere van Landry’s grote betrokkenheid bij en steun aan de school.

In de populaire cultuur

• In 1959, toen Landry verdedigingscoach was van de Giants, deed hij zich voor als een katholieke missionaris-priester in het tv-spel To Tell The Truth (in een aflevering met onder anderen ballonvaarder Commander Malcolm Roth).

• De coach in Peter Gent’s roman North Dallas Forty is gebaseerd op Tom Landry. G.D. Spradlin speelde de rol in de gelijknamige film.

• In de tekenfilmserie King of the Hill van Fox is de plaatselijke middelbare school vernoemd naar Tom Landry, en Landry is een persoonlijke held van de hoofdpersoon Hank Hill. Hij zegt “gekrenkt” te zijn omdat hij ging werken op de datum van Landry’s dood nadat zijn neef Dusty (gastster Dusty Hill van ZZ Top) hem eerder had laten denken dat Tom Landry was overleden, en hij dacht dat het een herhaling van die grap was. Hank heeft ook een Tom Landry Keramische plaat die hij soms raadpleegt in tijden van nood, waarbij hij een keer zegt: “Waar ging ik in de fout, Tom?” Landry verschijnt ook af en toe aan Hank in droomsequenties om hem raad te geven in tijden van nood, zoals tijdens Hank’s door vernis veroorzaakte hallucinatie in de aflevering “Hillennium”.

• In een aflevering van The Simpsons (“You Only Move Twice”), koopt Homer Simpson Tom Landry’s handelsmerk fedora in een poging om zijn leiderschapskwaliteiten te verbeteren, en is te zien in verschillende latere afleveringen met de hoed op. Landry was ook te zien in de aflevering van seizoen 7 (“Marge Be Not Proud”) als een van de kerstzangers die door Krusty the Clown vroeg in de aflevering werden geïntroduceerd.

• In de serie Friday Night Lights komt een personage met de naam Landry voor, waarvan wordt gesuggereerd dat hij is vernoemd naar Tom Landry, gezien de obsessie van de stad voor football.

• In een Campbell’s Chunky Soup-reclame vindt de wedstrijd plaats in het mythische Reginald H. White Memorial Park, op de hoek van Landry Road en Halas Drive.

• In het fantasy football-bordspel Blood Bowl komt een necromantische teamcoach voor, genaamd Tomolandry the Undying.

• University of Oklahoma quarterback Landry Jones is vernoemd naar Coach Landry.

Citaten

• “Als je een wedstrijd wilt winnen, moet je lesgeven. Wanneer je een wedstrijd verliest, moet je leren.”
• “Leiderschap is een kwestie van mensen naar je laten kijken en vertrouwen laten krijgen, zien hoe je reageert. Als jij de controle hebt, hebben zij de controle.”
• “Leiderschap is het vermogen om iemand te laten doen wat hij niet wil doen om te bereiken wat hij wel wil bereiken… het is het beste uit mensen halen.”

Bibliografie

• Cavanaugh, Jack (2008), Giants Among Men. New York:Random House. eISBN ISBN 978-1-58836-697-9