Zwarte familie-reünies.

Gelijkende t-shirts, picknicks, vleugjes zachte BBQ die door de lucht zweven, line-dancing, iedereen die met elkaar overweg kan… nou ja, meestal met elkaar overweg kan. Je weet waar ik het over heb. Oh ja, de zwarte familie reünie, baby! Het is een vrij standaard concept en de meesten van ons zijn er wel eens geweest, of we nu om de zoveel jaar komen of regelmatig. Je weet altijd wanneer het familiereünieseizoen begint, want de zomerweekends zijn overvol met festiviteiten en je kunt die t-shirts overal zien! Ik kan het weten, ik heb er zo’n 17 uit mijn jeugd.

Zwarte families houden reünies om samen te komen, de familiecultuur en -tradities te bewaren, informatie uit te wisselen en elk lid van de familie te vieren. We komen niet elk jaar samen om te feesten, aardappelsalade te eten, Bid Whist te spelen (mijn familie is niet de enige), en te lachen. Het gaat voor ons veel dieper dan dat.

Pijnlijke familiegeschiedenissen brengen ons dichter bij elkaar

Zoals veel van onze tradities, hebben zwarte familiereünies wortels die verstrengeld zijn in Afrikaanse afkomst en Amerikaanse slavernij. We delen een pijnlijke geschiedenis die tot uiting komt in het koesteren van de familie, het binden en het opzettelijk bewaren ervan. Onze vroege voorouders werden weggerukt van Afrikaanse familieleden die hulpeloos toekeken hoe hun geliefden werden gedrogeerd en geketend tijdens hun laatste reis over de oceaan.

Tijdens de slavernij werden zwarte families heel vaak uit elkaar gerukt met de klap van een voorzittershamer, terwijl de leden toekeken hoe hun geliefden op veilingblokken werden verkocht. Kleine kinderen werden uit de armen van hun moeder gerukt. Mannen en vrouwen werden vaak binnen enkele minuten van elkaar gescheiden, om nooit meer te worden gezien. Het harde en liefdevolle werk van het huwelijk was in een oogwenk verdwenen. Tantes, ooms, neven en vrienden werden uit hun familie gehaald en verscheept naar andere slavenplantages. Mensenlevens uit elkaar getrokken en verspreid over het zuiden als schapen en vee.

Slavernij gaf geen respect aan de zwarte familie, maar toch, we stonden op.

We maakten onze eigen tradities en volgden onze eigen rituelen om onze families in stand te houden, ondanks alle ontberingen tegen ons. We konden niet wettelijk trouwen, dus sprongen we op bezems. We mochten niet lezen, maar we leerden toch en kropen ’s nachts in het donker bijeen om de begeerde kennis door te geven aan andere familieleden. We konden niet openlijk lofprijzen en aanbidden, dus gingen we naar de CHUCH (ook wel “kerk” in standaard Engels) en hielden “hush harbors” (bidden in het geheim) in de duisternis, ver achter de slavenverblijven. Slaven mochten namelijk niet samenkomen of in groepen aanbidden, uit angst dat zij in opstand zouden komen en tegen hun meesters in opstand zouden komen. Stel je voor dat je je God in het geheim moet aanbidden! Why Black Couples Still Jump The Broom At Weddings

Mijn slavenvoorouders deden er alles aan om de tradities en waarden van onze families in ere te houden, want familie was alles wat we hadden tijdens het verraderlijke tijdperk van Amerikaanse slavernij en gevangenschap. Toen de slaven werden bevrijd, gingen sommige van onze voorouders jarenlang op zoek naar de lang verloren slaven die jaren eerder met geweld van hen waren gescheiden. In zeldzame gevallen werden familieleden gevonden. Maar al te vaak werd er nooit meer iets van hen vernomen. Deze pijn liet gapende wonden achter in harten en gaten in stambomen. Veel families bleven in het zuiden wonen, terwijl anderen hun biezen pakten en naar het noorden trokken, waardoor ze nog verder van hun oorspronkelijke familiegroep verwijderd raakten.

Na de slavernij bleven zwarte families te maken krijgen met ontberingen en institutionele barrières die ons voortbestaan bedreigden tijdens de Jim Crow-periode en de Civil Rights Movement. Terwijl zwarten assimileerden in de blanke cultuur, werden de oudere familieleden belast met het doorgeven van de familiegeschiedenis en tradities. In sommige gevallen was “mond-tot-mond” het officiële familieverslag.

Alex Haley’s “Roots” was een keerpunt voor de zwarte familie

Zwarte families waren vastbesloten om onze wortels en tradities te behouden, ondanks alle maatregelen die ons uit elkaar hielden. Nadat Alex Haley’s Roots in 1976 werd gepubliceerd, versnelde de motivatie en interesse om zwarte familie wortels te ontdekken en nam in momentum toe. Het krachtige verhaal resulteerde in zwarte families die hun genealogie blootlegden en in record aantallen hun voorouderlijke wortels tot slavernij en Afrikaanse dorpen traceerden. Het tijdperk herdefinieerde familie totaal, en zo werd de zwarte familiereünie een gebruikelijke traditie die door vele families in het hele land werd beoefend. Rond dezelfde tijd brachten de O’Jays hun populaire lied getiteld “Family Reunion.”

De familiehistoricus

Omdat veel slaven- en post-slavenarchieven werden vernietigd of nooit bestonden om mee te beginnen, bewaarden onze familieleden geliefde archieven op heilige plaatsen zoals familiebijbels. Gezien het feit dat deze gezegende boeken vaak op speciale plaatsen worden bewaard, in ere worden gehouden en met tedere zorg door de generaties heen worden doorgegeven, is het logisch waarom zij een populaire plaats waren om zulke belangrijke informatie vast te leggen en te bewaren.

In veel gevallen gaan de verslagen slechts enkele generaties terug, zo lang als de matriarch of patriarch zich kon herinneren. Lacunes en gaten in slavenstambomen wijzen waarschijnlijk op een beperkte herinnering of ontbrekende gegevens, omdat veel van onze voorouders zeer arm waren en niet over de middelen beschikten om dergelijke informatie formeel vast te leggen. Andere redenen kunnen zijn dat voorouders werden verkocht of dat analfabete slaven niet in staat waren om de gegevens te noteren.

Veertig jaar na de publicatie van Roots zijn de families zo uitgebreid dat het bijna onmogelijk is om ze te traceren zonder een toegewijde persoon die de officiële gegevens bijhoudt. Vele generaties na de slavernij zijn sommige van onze families uitgegroeid tot honderden en honderden familieleden met zoveel clusters en takken dat het moeilijk is om bij te blijven. Er is een toegewijd en vastberaden persoon nodig om de familiegegevens bij te houden. Veel families hebben een familiehistoricus, belast met het bijhouden van de heilige voorouderlijke gegevens van degenen die voor ons kwamen en het toevoegen van de baby’s als ze komen. En het is een hele taak!

Gerelateerd: Black Fathers Are Actually Winning At Parenthood

Family reunions today

Family reunions zijn leuk en feestelijk! Hoewel het pijnlijke verleden nog steeds resoneert in onze collectieve familie psyche, is het een tijd van socialiseren, netwerken, broederschap, en bijpraten. Maar familiereünies gaan niet alleen over herenigen. Ze gaan zelfs niet alleen over het organiseren van een familieweekend. Het is een ingewikkelder concept, een gebeurtenis en een werkwoord dat doorlopend plaatsvindt.

Sommige familiereünies zijn een serieuze zaak! Het is waar officiële documenten worden gedeeld en beslissingen worden genomen. Naast het bijhouden van de familiearchieven, hebben veel families besturen, statuten, planningscommissies, maandelijkse vergaderingen, enz. Als uw familie is zoals de mijne, is er een formele structuur voor besluitvorming, communicatie en evenementen-planning. Anderen zijn minder formeel en vergaderen niet noodzakelijk volgens een schema, maar komen toch samen voor een geweldig zomerevenement.

De familiereünies van vandaag kunnen behoorlijk fancy worden! Na maanden van intense planning om ervoor te zorgen dat alles in orde is, omvatten de jaarlijkse reünies maar zijn niet beperkt tot picknicks, formele diners, talentenshows, het herhalen van de familiegeschiedenis en diavoorstellingen om degenen die voor ons zijn heengegaan te herinneren. Familieprijzen zijn ook erg populair, bijvoorbeeld het uitreiken van een prijs aan het jongste lid, het oudste lid, de tak met de meeste reünisten (dit kan in de loop der jaren erg concurrerend worden) en het familielid dat het verst heeft gereisd.

Regionale familiereünies. Omdat “familie” meer is dan één familie

Naast reünies van familietakken hebben sommige steden ook regionale familiereünies die mensen samenbrengen op basis van land van herkomst. Hier in Chicago, kunt u tegenkomen in een “Arkansas Family Reunion” of “Mississippi Family Reunion” picknick in onze Forest Preserve dat vele families in de stad overstijgt. Gezien het feit dat een groot deel van onze voorouders uit Chicago naar het noorden migreerden, gaan veel van onze wortels terug tot in de Mississippi-delta.

Familie-reünies zijn een manier van leven

Wanneer er zoveel in de wereld gebeurt, kinderen op straat sterven, en we voor buitenstaanders tegen elkaar lijken te zijn, is er altijd familie. De zwarte familie wordt over het algemeen verkeerd begrepen door mainstream Amerika. Maar van binnen hebben we een gemeenschappelijk begrip dat familiezaken niet licht opgevat moeten worden en we blijven de ernst hoog houden van het samenkomen in vrede. Onze idealen en ons respect voor familie gaan terug tot de slavernij, toen familie alles was wat we hadden.

Familie staat voor liefde, hoop en de cirkel van het leven. Door familie herinneren we ons waar we vandaan komen en waar we naar toe gaan. Ik moedig iedereen aan om tot het einde der tijden van zijn familieleden te blijven houden.