De Australische regering heeft een aantal belangrijke functies met betrekking tot aquacultuur, waaronder nationale programma’s voor onderzoek, beheer van bioveiligheid, gezondheid van waterdieren, voedselveiligheid, milieubeheer, en markttoegang en handel. De primaire verantwoordelijkheid voor de regulering van de aquacultuur berust echter bij de staten en het Northern Territory.

In 2017 bracht de Australische regering een nationale aquacultuurstrategie uit. De strategie is ontwikkeld in overleg met de belangrijkste belanghebbenden, waaronder de industrie en relevante Australische, staats- en Northern Territory-overheidsdepartementen.

Aquacultuur wordt door de Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties gedefinieerd als het kweken van aquatische organismen, waaronder vissen, weekdieren, schaaldieren en waterplanten, met een of andere vorm van interventie in het kweekproces om de productie te verbeteren, zoals regelmatige bezetting, voeding en bescherming tegen roofdieren.
Er zijn verschillende stadia van aquacultuuractiviteiten, waaronder:

• een broederij die bevruchte eieren, larven of pootvis produceert
• een kweekbedrijf dat kleine larven kweekt tot pootvis of jonge vis
• een opkweekbedrijf dat pootvis of jonge vis opkweekt tot verkoopbare afmetingen.

Afhankelijk van de gekweekte soort kan aquacultuur worden bedreven in zoet water, brak water of zeewater. Er zijn verschillende systemen die voor aquacultuur kunnen worden gebruikt, zoals vijvers, tanks, kooien en drijvende kooien.

Aquacultuur kan extensief, semi-intensief of intensief zijn, afhankelijk van het niveau van de input en de output per kweekgebied en de bezettingsdichtheid. Bij intensieve aquacultuur wordt ingegrepen in het kweekproces, bijvoorbeeld door bijvoedering en beluchting van het water (zoals bij de garnaalkweek), terwijl bij extensieve aquacultuur het bestand uit zichzelf kan groeien, met gebruikmaking van natuurlijke voedselbronnen en omstandigheden (zoals bij de oesterkweek).

Aquacultuur kan worden gebruikt voor de productie van een verscheidenheid aan soorten, waaronder vis, weekdieren, schaaldieren en waterplanten voor menselijke consumptie, of voor de productie van siersoorten en andere producten zoals parels.

Aquacultuur kan ook samen met andere landbouwactiviteiten worden geëxploiteerd en zo een geïntegreerd aquacultuur-landbouwsysteem vormen. Een voorbeeld van een geïntegreerd aquacultuur-landbouwsysteem is het kweken van vis in een rijstveld, of een aquaponicasysteem.

Als u geïnteresseerd bent in het starten van een aquacultuurbedrijf, kunt u voor meer informatie contact opnemen met de desbetreffende overheidsdienst van uw staat of gebied.