Het verwijderen van verstandskiezen wordt door velen beschouwd als een overgangsritueel voor tieners en jongvolwassenen. Het is een van de meest voorkomende chirurgische ingrepen bij jongeren van 16 tot 24 jaar.

De 16-jarige zoon van Amy, Felix, heeft onlangs zijn verstandskiezen laten trekken in een kliniek voor kaakchirurgie in Quebec. Na de ingreep adviseerde de assistent van de chirurg dat Felix, om “de pijn de baas te blijven”, meteen een Percocet moest nemen. Percocet is een combinatie van de pijnstiller acetaminophen, en van een opioïde, oxycodon. Ze gaf hem genoeg Percocet om de volgende dag om de drie uur in te nemen.

Amy wist van de mogelijke schade van krachtige opioïde medicijnen, vooral voor jongeren. Misbruik van opioïden is een nationale crisis voor de volksgezondheid, met een groeiend aantal overdoses en sterfgevallen.

Dus vroeg ze de assistent van de chirurg of er in plaats daarvan een andere optie voor pijnbestrijding was voor Felix. Tylenol 3 werd voorgesteld (acetaminophen met de opioide codeïne), die nog steeds te krachtig leek. Dus vroeg Amy om Naproxen: – een vrij verkrijgbare pijnstiller in dezelfde klasse als Aspirine en Ibuprofen. Felix nam de Naproxen zoals voorgeschreven toen de anesthesie uitgewerkt was, en hij had niets sterkers nodig. In feite was hij heel comfortabel.

Hoe wist Amy dat ze het advies dat ze kreeg in twijfel moest trekken?

Amy dient als de patiëntenadviseur voor de nationale campagne, Choosing Wisely Canada, die samenwerkt met nationale clinicusverenigingen om lijsten te ontwikkelen van tests, behandelingen en procedures die onbedoelde schade kunnen veroorzaken. Dus wist ze dat de Canadese Vereniging van Ziekenhuistandartsen aanbeveelt om na een tandheelkundige ingreep prioriteit te geven aan pijnmedicatie zonder opioïden en alleen een beroep te doen op opioïden als de pijn niet kan worden beheerd.

Afhankelijkheidsrisico

Percocet na een kleine kaakchirurgische ingreep zou geen verwachting moeten zijn van tienerpatiënten. Aanhoudend gebruik van opioïden na een electieve operatie, zoals het verwijderen van verstandskiezen, brengt een verslavingsrisico met zich mee, vooral bij jonge mensen bij wie de hersenen in ontwikkeling zijn en zeer gevoelig zijn voor de effecten van opioïden. Restjes opioïden zijn even gevaarlijk, vooral voor tieners die in de verleiding kunnen komen om te experimenteren of te delen met vrienden en familieleden.

Tandartsen en kaakchirurgen spelen hier een cruciale rol als een van de belangrijkste voorschrijvers van opioïden aan jonge mensen. Uit een Amerikaanse studie die begin december werd gepubliceerd, bleek dat tandartsen de belangrijkste bron zijn van opioïdevoorschriften voor kinderen en adolescenten in de leeftijd van 10 tot 19 jaar in de Verenigde Staten. Tandartsrecepten zijn goed voor meer dan 30 procent van alle opioïdenrecepten in deze leeftijdsgroep.

Uit deze studie bleek ook dat jongeren die opioïdenrecepten kregen na het trekken van verstandskiezen, meer kans hadden om drie maanden en een jaar later opioïden te gebruiken, in vergelijking met hun leeftijdsgenoten die geen opioïden kregen.

Het bewijs is duidelijk: een kort voorschrift voor opioïden vormt een reëel risico op aanhoudend opioïdengebruik voor tieners.

Nagenoeg alle patiënten ervaren pijn en zwelling die drie tot vier dagen en soms tot een week na een verstandskiesoperatie aanhoudt. Maar de intensiteit en duur van deze symptomen variëren aanzienlijk, afhankelijk van de positie van de tanden, hoe diep ze in het bot zijn begraven en de chirurgische moeilijkheid om ze te verwijderen. Hoewel veel kaakchirurgen en tandartsen routinematig opioïden voorschrijven na een tandheelkundige ingreep, moet de pijnbestrijding voor alle patiënten individueel worden aangepakt.

In de meeste gevallen kan postchirurgische tandpijn zonder opioïden worden bestreden met ontstekingsremmers zoals ibuprofen, in combinatie met niet-opioïde pijnstillers, zoals acetaminofen. Voor sommige kaakchirurgische ingrepen, zoals diep geïmpacteerde verstandskiezen of kaakreconstructie, kan een opioïde nodig zijn voor pijnbestrijding gedurende een korte tijd.

“Kan” is daar het sleutelwoord. Kaakchirurgen en tandartsen moeten geen uniforme strategie voor pijnbestrijding hebben. Het veranderen van voorschrijfpraktijken om het onnodig voorschrijven van opioïden aan tieners te voorkomen, is een kleine manier om mogelijk een groot verschil te maken in het leven van een jongere.