Schrijf u in voor de nieuwsbrief van CompellingTruth.org:

Saint komt van het Griekse woord dat “heilig” of “apart gezet” betekent. In Handelingen 9:13 zegt Simon bijvoorbeeld: “Heer, ik heb van velen gehoord over deze man, hoeveel kwaad hij uw heiligen in Jeruzalem heeft aangedaan.” Hier verwijst heiligen naar alle christenen te Jeruzalem, niet naar een speciale groep christenen.
Het Nieuwe Testament gebruikt het woord heilige of heiligen 67 keer. In alle gevallen gaat het om alle gelovigen (b.v. Handelingen 26:10; Romeinen 1:7; 1 Korintiërs 1:2). Nooit wordt het woord gebruikt voor een speciale groep gelovigen die God beter dienen dan anderen. De Schrift is duidelijk dat alle christenen heiligen zijn.
Deze bijbelse opvatting verschilt veel van de traditionele rooms-katholieke opvatting van heiligen. In de katholieke theologie zijn heiligen een speciale klasse van gelovigen die heilig verklaard zijn. Heiligverklaring is het proces waarbij de katholieke kerk een persoon heilig verklaart op grond van zijn bijzondere daden. Het is een eer die postuum wordt toegekend. De Bijbel daarentegen ziet elke Christen als een heilige, als iemand die apart gezet is voor Gods werk. Efeziërs 4:12 leert dat de geestelijke gaven worden gegeven “om de heiligen toe te rusten voor het werk van de bediening, voor de opbouw van het lichaam van Christus”. Het is duidelijk dat de “heiligen” gewone christenen zijn die betrokken zijn bij de dienst in de kerk.
Christenen worden heiligen genoemd omdat zij geroepen zijn om afgezonderd van het verderf van de wereld te leven. Volgelingen van Christus zijn geroepen om heilig te zijn (1 Korintiërs 1:2; 1 Petrus 1:15-16).
Een andere interessante observatie met betrekking tot de bijbelse kijk op heiligen is dat er bijna uitsluitend naar hen wordt verwezen in meervoudsvorm – “heiligen”. Zelfs de enige uitzondering, gevonden in Filippenzen 4:21, heeft meer dan één gelovige op het oog: “Groet iedere heilige in Christus Jezus.” De kerk is een team.