Wczesne dzieciństwo to okres znacznego wzrostu mózgu z krytyczną zdolnością do nauki i rozwoju. Jest to również typowy czas dla wstępnej diagnozy autyzmu i najlepszy czas na wczesną interwencję. W Stanach Zjednoczonych około 1 na 54 dzieci zostało zidentyfikowanych z zaburzeniami ze spektrum autyzmu (ASD), z czterokrotnie większą liczbą chłopców z ASD niż dziewczynek.

Poprzednie badania wskazywały na niespójne wyniki w zakresie zmian w nasileniu autyzmu w dzieciństwie. Ogólne poczucie było takie, że ciężkość autyzmu w momencie diagnozy będzie trwała przez całe życie.

Badania MIND Institute, opublikowane 14 maja w Journal of Autism and Developmental Disorders, oceniały zmiany w nasileniu objawów we wczesnym dzieciństwie i potencjalne czynniki związane z tymi zmianami. Objęto nim 125 dzieci (89 chłopców i 36 dziewczynek) z ASD z Autism Phenome Project (APP), podłużnego projektu prowadzonego w MIND Institute od 14 lat. Dzieci otrzymywały znaczącą interwencję środowiskową w zakresie autyzmu przez całe swoje dzieciństwo.

Badacze użyli 10-punktowej miary ciężkości zwanej ADOS Calibrated Severity Score (CSS) uzyskanej z Autism Diagnostic Observation Schedule (ADOS), złotego standardu narzędzia oceny w badaniach nad autyzmem. Obliczono wynik zmiany ciężkości dla uczestników jako różnicę między ich wynikami ADOS CSS w wieku 6 lat i w wieku 3 lat. Zmiana o dwa punkty lub więcej została uznana za znaczącą zmianę w nasileniu objawów.

Zmiana w nasileniu objawów autyzmu i optymalny wynik

Badania sklasyfikowały uczestników na podstawie ich wyniku zmiany nasilenia objawów do grupy o zmniejszonym nasileniu objawów (28,8%), grupy o stabilnym nasileniu objawów (54,4%) i grupy o zwiększonym nasileniu objawów (16,8%). Jednym z kluczowych wniosków było to, że nasilenie objawów u dzieci może zmieniać się wraz z wiekiem. W rzeczywistości u dzieci może nastąpić poprawa i polepszenie.

„Stwierdziliśmy, że prawie 30% małych dzieci ma mniej nasilone objawy autyzmu w wieku 6 lat niż w wieku 3 lat. W niektórych przypadkach dzieci całkowicie straciły diagnozę autyzmu”, powiedział David Amaral, wybitny profesor psychiatrii i nauk behawioralnych, członek wydziału w UC Davis MIND Institute i starszy autor w badaniu.

„Prawdą jest również, że niektóre dzieci wydają się pogarszać”, powiedział Amaral. „Niestety, obecnie nie można przewidzieć, kto poradzi sobie dobrze, a kto rozwinie poważniejsze objawy autyzmu i będzie potrzebował innych interwencji.”

Optymalny wynik jest standardem osiąganym, gdy ktoś wcześniej zdiagnozowany z ASD nie spełnia już kryteriów diagnostycznych autyzmu z powodu utraty objawów autyzmu. W tym badaniu, siedmiu uczestników (cztery dziewczynki i trzech chłopców) miało ADOS CSS poniżej wartości granicznej ASD w wieku 6 lat, potencjalnie wskazując na optymalny wynik. Dzieci wykazujące zmniejszające się nasilenie objawów miały lepsze umiejętności adaptacyjne w wielu domenach w porównaniu z dziećmi z grup o stabilnym lub zwiększonym nasileniu objawów.

Dziewczynki z autyzmem i kamuflaż jako strategia radzenia sobie

Dziewczynki i chłopcy mogą charakteryzować się różnymi manifestacjami objawów autyzmu. Dziewczęta mogą wykazywać lepsze wyniki rozwojowe niż chłopcy w zakresie poznania, towarzyskości i praktycznych umiejętności komunikacyjnych.

„Stwierdziliśmy, że u dziewcząt z autyzmem nasilenie objawów zmniejsza się bardziej niż u chłopców, a nasilenie wzrasta mniej niż u chłopców w okresie wczesnego dzieciństwa” – powiedziała Einat Waizbard-Bartov, badaczka w MIND Institute i pierwsza autorka pracy.

Jednym z możliwych wyjaśnień tej różnicy jest zdolność dziewcząt do kamuflażu lub ukrycia swoich objawów, według Waizbard-Bartov. Kamuflowanie cech autyzmu obejmuje maskowanie swoich objawów w sytuacjach społecznych. Ta strategia radzenia sobie jest społecznym zachowaniem kompensacyjnym bardziej rozpowszechnionym u kobiet ze zdiagnozowanym ASD w porównaniu z mężczyznami z ASD w różnych przedziałach wiekowych, w tym w wieku dorosłym.

„Fakt, że więcej dziewcząt wydaje się mieć zmniejszoną ciężkość autyzmu może być spowodowany rosnącą liczbą dziewcząt w porównaniu z chłopcami, którzy z wiekiem nauczyli się jak maskować swoje objawy”, powiedział Waizbard-Bartov. „Zbadamy tę możliwość w przyszłych badaniach.”

IQ, początkowa ciężkość i zmiana w ciężkości autyzmu

W badaniu stwierdzono również, że IQ miał znaczący związek ze zmianą w ciężkości objawów. Dzieci z wyższym IQ częściej wykazywały redukcję objawów ASD.

„IQ jest uważany za najsilniejszy predyktor nasilenia objawów u dzieci z autyzmem” – powiedział Waizbard-Bartov. „W miarę wzrostu wyników IQ od 3 do 6 roku życia, poziomy nasilenia objawów malały.”

Badacze nie mogli zidentyfikować związku pomiędzy wczesnymi poziomami nasilenia objawów a przyszłymi zmianami objawów. Co zaskakujące, grupa dzieci ze zwiększonym nasileniem objawów w wieku 6 lat wykazywała znacząco niższe poziomy nasilenia w wieku 3 lat, a ich wyniki nasilenia były mniej zmienne niż w innych grupach.

Badanie to podnosi kilka kwestii wymagających dalszych badań, takich jak związki między IQ, początkowym poziomem nasilenia oraz rodzajem i intensywnością otrzymanej interwencji, w odniesieniu do zmiany objawów w czasie.

Badania te były wspierane przez granty z National Institutes of Health (NIH) (R01MH103371, R01MH104438, R01MH106518, R01MH104438, R01MH103284 i T32 MH073124) oraz przez grant Autism Center of Excellence przyznany przez National Institute of Child Health and Development (NICHD) (P50 HD093079). Było ono również wspierane przez MIND Institute Intellectual and Developmental Disabilities Research Center (U54HD079125) oraz Simons Foundation.

Innymi autorami tego badania są Emilio Ferrer z Wydziału Psychologii UC Davis oraz Brianna Heath, Gregory S. Young, Sally Rogers, Christine Wu Nordahl i Marjorie Solomon z Wydziału Psychiatrii i Nauk Behawioralnych UC Davis.

.