Drzewa są często uważane za kręgosłup podwórka, nadając krajobrazowi strukturę, wysokość, fakturę i kolor. Ponieważ są one drogie i potencjalnie bardzo długowieczne, ważne jest, aby wybrać gatunek, który będzie pasował do ogrodu, gdy osiągnie dojrzałość. Małe podwórko może być w stanie pomieścić tylko drzewo, które osiąga 15 do 20 stóp. Na szczęście wiele z najbardziej popularnych i atrakcyjnych drzew kwitnących jest dość małych i może zmieścić się na podwórkach o ograniczonej przestrzeni.

Redbud wschodni (Cercis canadensis)

Redbud jest jednym z niewielu małych drzew kwitnących, które pochodzą ze wschodniej części Ameryki Północnej. Jest to drzewo liściaste, często wielopniowe, o liściach w kształcie serca i kwiatach przypominających groch, które kwitną na nagich gałęziach wczesną wiosną. Redbud najlepiej rośnie w dobrze zdrenowanych, stale wilgotnych glebach w pełnym słońcu do półcienia. Chociaż często wymienia się ją jako odporną na zimno do strefy 4, w ekstremalnych warunkach zimowych możliwe jest jej zamieranie. Gatunek ten może osiągać od 20 do 30 stóp wysokości i szerokości, ale niektóre kultywary (odmiany uprawne) są mniejsze lub mają pokrój płaczący, jak na przykład 'Ace of Hearts’, 'Cascading Hearts’, 'Appalachian Red’ czy 'Pink Heartbreaker’.’

Fringetree biała (Chionanthus virginicus)

Fringetree biała to kolejne małe drzewo ze wschodniej części Ameryki Północnej, którego zasięg nie do końca sięga New Hampshire. Zwykle jest wielopniowe, osiągając zaledwie 12 do 15 stóp wysokości i szerokości w większości krajobrazów. Liście grzywy białej są podłużne i często błyszczące na górnej powierzchni, a delikatne, opadające kwiaty kwitną w maju i czerwcu. Fringetree White ma oddzielne rośliny męskie i żeńskie, a do produkcji owoców konieczna jest obecność obu płci. Drzewa żeńskie wytwarzają późnym latem ciemnoniebieskawe owoce, które są atrakcyjne dla dzikich zwierząt.

Drzewo kousa (Cornus kousa)

Drzewo dogowe Kousa w dużej mierze zastąpiło w krajobrazie drzewo dogowe kwitnące (Cornus florida), ponieważ ma znacznie lepszą odporność na choroby i mrozoodporność. Jest to małe, liściaste drzewo o wazowatym pokroju w młodości, które rozwija się w bardziej zaokrągloną formę, osiągając ostatecznie od 15 do 30 stóp wysokości. Efektowne „kwiaty” pojawiają się w maju i czerwcu (prawdziwe kwiaty są zebrane w małe, żółte grono otoczone czterema dużymi, białymi przylistkami). Latem pojawiają się efektowne różowoczerwone owoce, które są jadalne, ale tak pełne nasion, że nie warto się nimi przejmować. Spadające owoce mogą być nieładne, więc może to nie być najlepsze drzewo do sadzenia w pobliżu pokładu lub patio.

Jak kousa dogwood dojrzewa, jego kora złuszcza się i tworzy wielokolorowe obszary, które są szczególnie atrakcyjne zimą. Kousa dogwood jest tolerancyjny na różne rodzaje gleby, a nawet dobrze rośnie w bardziej piaszczystych miejscach. Niektóre odmiany płaczące są znacznie mniejsze od gatunku i można je sadzić bliżej budynków, np. 'Kristin Lipka’s Weeper’ i 'Lustgarten Weeping.’

Japoński lilak drzewiasty (Syringa reticulata)

Japoński lilak drzewiasty ma liliowobiałe kwiaty w połowie lata i atrakcyjną czerwonobrązową, łuszczącą się korę na młodszych pędach. W wieku dojrzałym może osiągnąć 30 stóp wysokości i 20 stóp szerokości. Popularna odmiana o nazwie 'Ivory Silk’ jest nieco bardziej zwarta i ma zaokrągloną koronę. Choć lilak japoński najlepiej rośnie w dobrze zdrenowanej glebie o stałej wilgotności, toleruje zarówno gleby piaszczyste, jak i gliniaste. Najobficiej kwitnie w pełnym słońcu. Liliowiec japoński jest znacznie bardziej odporny na niektóre szkodniki lilaka, takie jak mączniak rzekomy, sklerocja i omacnica prosowianka. Odporny do strefy 3, to małe drzewo jest wystarczająco wytrzymałe na zimno, aby przetrwać w całym New Hampshire.

Magnolia gwiaździsta (Magnolia stellata)

Magnolia gwiaździsta jest małym drzewem, które często uprawia się wielopniowo. Jest odporna do strefy 4, ale powinna być umieszczona w miejscach z dominującymi zimowymi wiatrami i południową ekspozycją, aby utrzymać pąki z wczesnego otwarcia pod koniec zimy. Sadzenie w pełnym słońcu do półcienia na obszarze o bogatej, dobrze zdrenowanej glinie zapewni najbardziej wytrzymałe rośliny. Duże białe kwiaty o 12-18 płatkach otwierają się w marcu i są najbardziej efektowną cechą tego drzewa. W zależności od uprawianej odmiany magnolia gwiaździsta może osiągnąć od 10 do 20 stóp wysokości, przy nieco mniejszej szerokości. Niektóre godne uwagi odmiany to 'Centennial’ i 'Royal Star.’

Kwitnące kraby (Malus)

Kraby, choć nie są rośliną rodzimą, są piękne w okresie kwitnienia i stanowią pożywienie oraz schronienie dla dzikich zwierząt. Wysokość krabów jest bardzo zróżnicowana i należy ją sprawdzić przed zakupem. Podczas gdy niektóre odmiany osiągają tylko około 10 stóp, inne mogą przekroczyć 20 stóp. Pokrój rośliny także jest różny, od płaczącego do zaokrąglonego lub wazowatego. Kraby uprawia się zwykle ze względu na ich efektowne wiosenne kwiaty, które mają barwę od białej do głęboko różowo-czerwonej, ale owoce również mogą być bardzo atrakcyjne. Niektóre drzewa mają trwałe owoce, które utrzymują się przez zimę i są pokarmem dla owocożernych ptaków śpiewających. Należy pamiętać, że kraby mogą być bardzo podatne na choroby, dlatego najlepiej sadzić odmiany odporne, takie jak 'Cardinal’, 'Prairifire’, 'Adirondack’, 'Tina’ lub 'Ruby Tears’.’

Odstępy między drzewami

Największym błędem popełnianym przez ogrodników jest sadzenie drzew zbyt blisko domu lub siebie nawzajem. Drzewa zakupione w szkółce są zwykle młode i krótkie, i łatwo zapomnieć, jak duże urosną. W idealnej sytuacji drzewo powinno zmieścić się w miejscu, w którym zostało posadzone, bez konieczności przycinania. Gdy są rozmieszczone zbyt blisko siebie, drzewa często stają się jednostronne, ponieważ konkurujące ze sobą gałęzie wzajemnie się zacieniają. Jeśli jedno z drzew zostanie usunięte, to to, które pozostaje, jest zwykle bardzo obłe.

Drzewa, które znajdują się zbyt blisko domu, będą wymagały ciągłego przycinania w miarę wzrostu. Bardzo trudno jest kontrolować wielkość drzewa poprzez przycinanie bez negatywnego wpływu na formę i ogólny wygląd rośliny. Na szczęście problemów tych można łatwo uniknąć, rozstawiając drzewa zgodnie z ich dojrzałą koroną. Na przykład, jeśli drzewo ma mieć 20 stóp wysokości i 15 stóp szerokości, należy je posadzić w odległości co najmniej 15 stóp od domu. To proste planowanie pomoże zapewnić, że nowe drzewo będzie atutem krajobrazu przez wiele lat.

Czy uwielbiasz uczyć się o rzeczach takich jak te?

Zapisz się do NH Outside z Emmą Erler

.