Poniżej znajdziecie listę 21 najstraszniejszych miejsc na Ziemi, o niektórych z nich najprawdopodobniej słyszeliście, a o niektórych być może nie. Co jest jednak pewne, to to, że prawdopodobnie będziesz chciał przeczytać niektóre z tych przerażających historii przy zapalonych światłach!

Aczkolwiek naszą specjalnością tutaj w Haunted Rooms są najbardziej nawiedzone miejsca w Wielkiej Brytanii i Irlandii, jesteśmy zafascynowani każdym nawiedzonym miejscem, a jest ich zdecydowanie mnóstwo. Postanowiliśmy więc zebrać razem to, co naszym zdaniem jest najbardziej nawiedzonymi miejscami na świecie. Zobacz naszą siostrzaną stronę dla najbardziej nawiedzonych miejsc w Ameryce.

Oto 21 najbardziej nawiedzonych miejsc na świecie!

Zbudowany w 1829 roku, Eastern State Penitentiary jest byłym więzieniem w Filadelfii, Pensylwania. Znane jest z tego, że jako pierwsze więzienie tego typu wprowadziło izolatkę, lub jak to nazywano, System Pensylwański. W tym czasie więźniowie byli wysyłani do izolatki jako forma resocjalizacji. Byli całkowicie odizolowani, mieszkali sami, jedli sami, a nawet ćwiczyli sami na swoich podwórkach. Za każdym razem, gdy osadzony opuszczał celę, na jego głowę zakładano czarny kaptur, aby upewnić się, że pozostaje w zamknięciu.

Z powodu surowego podejścia Stanów Wschodnich wielu więźniów popadało w obłęd, w wyniku czego System Pensylwański został zlikwidowany w 1913 roku. Od tego czasu do 1970 roku było używane jako zwykłe więzienie i przetrzymywano w nim takich ludzi jak Al Capone i rabuś bankowy Willie Sutton.

Raporty o zjawiskach paranormalnych pojawiają się od lat 40-tych, ale od czasu opuszczenia kamiennego więzienia w 1971 roku, doświadczenia paranormalne wydają się wzrastać.

Raporty obejmują:

• cieniste postacie, które wydają się szybko odwracać, gdy się do nich zbliżyć
• ciemna postać, która od czasu do czasu jest widziana w wieży strażniczej
• złe klekotanie jest słyszane z celi blok 12
• cieniste postacie były widziane jak zsuwały się po ścianach w bloku 6
• duże twarze były widziane w bloku 4
• i dziwne dźwięki takie jak odgłosy kroków, odległe rozmowy i walenie w drzwi celi również były słyszane.

Waverly Hills było pierwotnie dwupiętrowym drewnianym budynkiem, który został otwarty w 1910 roku, jednak budynek, który widzimy dzisiaj, został zbudowany w 1926 roku. Służył jako szpital gruźliczy przez cały początek i połowę XX wieku, czas, kiedy choroba była w najgorszym stanie. Uważa się, że zmarło tam aż 63 000 pacjentów. Żniwo śmierci, jak również domniemane złe traktowanie i wątpliwe procedury eksperymentalne na pacjentach, są receptami, które mogą stać za jednym z najbardziej nawiedzonych budynków w całych Stanach Zjednoczonych.

Sanatorium Waverly Hills zbudowało całkiem niezłą reputację na przestrzeni lat, jako że coraz więcej ludzi ma prawo do zbadania terenu. Z biegiem lat pojawiło się tam kilka niesamowitych dowodów. Pojawiło się ono w programach takich jak Ghost Adventures, Ghost Hunters (TAPS) oraz w naszym własnym Most Haunted. TAPS uchwyciło na swojej kamerze termowizyjnej postać, która wydawała się chodzić po korytarzu. Postać miała około 3 stóp wysokości, później dowiedzieli się, że duch młodego chłopca o imieniu Tim został tam zauważony wcześniej.

Istnieją ogromne ilości różnych raportów, w tym pełne ciała zjawy, przelotne cienie, krzyki z pustych pokoi, kroki, nagłe zimne miejsca i bezcielesne głosy wśród wielu innych.

Historyczna Monte Cristo Homestead w Junee, Nowa Południowa Walia jest uważana za najbardziej nawiedzone miejsce w Australii. Uważa się, że jej reputacja wynika z wielu tragicznych wydarzeń, które miały tam miejsce od czasu jej wybudowania w 1885 roku. Od czasu jego budowy do 1948 roku właścicielem i mieszkańcem posiadłości była rodzina Crawley. W tym czasie rodzina była świadkiem wielu zgonów, w tym tragicznej śmierci małego dziecka, które zostało zrzucone ze schodów. Uważa się, że służąca rodziny spadła z balkonu, a chłopiec stajenny najwyraźniej spalił się na śmierć na terenie posiadłości.

Był też chory psychicznie mężczyzna o imieniu Harold (syn dozorcy), który był przykuty do łańcucha w domku dozorcy przez 40 lat. Znaleziono go skulonego obok ciała zmarłej matki i wysłano do zakładu psychiatrycznego, gdzie wkrótce potem zmarł.

Tragedia nie kończy się na Crawleyach. Po opuszczeniu domu w 1948 roku, został on przejęty przez grupę dozorców, z których jeden został zamordowany w domku dozorcy.

Zamek Dobrej Nadziei w Kapsztadzie, RPA został zbudowany w XVII wieku przez Holenderską Kompanię Wschodnioindyjską. Jest to najstarszy budynek kolonialny w tym kraju, pierwotnie służył jako stacja uzupełniania zapasów dla statków przepływających przez zdradliwe wody Przylądka.

Pierwszym zgłoszonym zdarzeniem paranormalnym było pojawienie się zjawy wysokiego dżentelmena w 1915 roku na jednym z wałów zamkowych. Człowiek ten nie był widziany ponownie aż do 1947 roku, kiedy to był widziany regularnie przez okres dwóch tygodni. Widziano go skaczącego z boku jednej z zamkowych ścian i spacerującego pomiędzy bastionami Leerdam i Oranje.

Jedną z najbardziej popularnych historii związanych z Zamkiem jest były gubernator Pieter Gysbert van Noodt. Zmarł on 23 kwietnia 1728 roku, tego samego dnia, w którym skazał na śmierć siedmiu żołnierzy, którzy zostali przyłapani na próbie dezercji z wojska. Uważa się, że jeden z żołnierzy rzucił na niego klątwę i zażądał, aby przyszedł obejrzeć egzekucję, czego jednak nie uczynił. Później tego samego dnia Van Noodt został znaleziony martwy, pochylony nad swoim biurkiem z wyrazem przerażenia na twarzy.

Innym słynnym nawiedzeniem jest Lady in Grey. Widziano ją biegającą po zamku, trzymającą się za twarz i histerycznie płaczącą. Jednak odkąd znaleziono ciało kobiety podczas ostatnich wykopalisk, jej duch nie został zgłoszony.

Kiedyś w latach siedemnastych znaleziono żołnierza wiszącego na linie dzwonniczej w dzwonnicy, która góruje nad wejściem do zamku. Po jego śmierci dzwonnica została zamknięta, jednak do dziś wiadomo, że dzwon bije sam z siebie. Istnieje również duch czarnego psa, który jest znany z tego, że atakuje niczego nie spodziewających się zwiedzających, a następnie po prostu znika w powietrzu.

Z historią tortur i egzekucji sięgającą ponad 900 lat, Tower of London jest uważana przez wielu za jedno z najbardziej nawiedzonych miejsc w Wielkiej Brytanii. Pierwotnie została zbudowana w 1078 roku przez Wilhelma Zdobywcę i od tego czasu odgrywa ważną rolę w historii Anglii.

Na przestrzeni lat pojawiło się wiele doniesień o zjawiskach paranormalnych w Tower of London. Najsłynniejszym z duchów, które żyją w jej murach, jest Anne Boleyn, żona króla Henryka VIII. Została ona ścięta w 1536 roku, a jej pozbawione głowy ciało widziano spacerujące po korytarzach Tower, często w pobliżu miejsca jej zgonu.

Widziano również inne pełne ciała zjawy, w tym Lady Jane Grey, która została zauważona przez strażnika w 1957 roku. W Białej Wieży, Biała Dama była widziana, często stojąc w oknie, gdzie kiedyś stała machając do swoich dzieci po drugiej stronie budynku.

Prawdopodobnie najbardziej mrożący krew w żyłach ze wszystkich raportów zawiera tajemnicze pojawienie się dwójki dzieci. Widziano je w różnych pomieszczeniach zamku. Często widuje się je w koszulach nocnych, trzymające się za ręce i z wyrazem przerażenia na twarzy. Uważa się, że są to dwaj byli książęta, którzy trafili do Tower po tym, jak zostali uznani przez Parlament za nieślubnych. Pewnego dnia zniknęli i przypuszczano, że zostali zamordowani na rozkaz swojego wuja, księcia Gloucester. Podobno dwa małe szkielety zostały ekshumowane pod klatką schodową w White Tower.

Zbudowany w 1145 roku, Ancient Ram Inn jest uważany za najbardziej nawiedzony dom na całych Wyspach Brytyjskich, a być może najbardziej nawiedzony dom na świecie. Uważa się, że opowieści o ofiarach z dzieci, kulcie diabła i złych duchach stoją za przerażającymi wydarzeniami w tym budynku. Gospoda została zbudowana na przecięciu dwóch linii ley, co według wielu osób jest przewodnikiem dla duchowej aktywności. Dodatkowo, mówi się, że starożytne pogańskie miejsce pochówku znajdowało się na terenie posiadłości ponad 5,000 lat temu.

Przez cały czas, kiedy była to gospoda, ludzie często uciekali w środku nocy, często widząc pełne ciała zjawy w swoich pokojach, uczucie bycia dotykanym/wyciąganym, bezcielesne głosy i po prostu ogólne uczucie zła.

John, obecny właściciel i mieszkaniec Ram Inn zgłosił, że pierwszej nocy w domu w 1968 roku, poczuł obecność chwytającą go za ramię, zanim został wyciągnięty z łóżka i przez cały pokój! Od tego czasu John znalazł dowody kultu diabła i rytualnych ofiar. Znalazł dwa dziecięce szkielety pod schodami, a także połamane sztylety. Do dziś doświadcza nawiedzeń i ataków.

Oznaczona jako najbardziej nawiedzone historyczne miejsce w Kanadzie, Cytadela Halifax otrzymała setki raportów o obserwacjach duchów na przestrzeni lat. Usytuowany na szczycie Wzgórza Cytadeli w mieście Halifax, Nowa Szkocja, ten fort w kształcie gwiazdy ma prawie 300 lat, z oryginalnymi fundamentami zbudowanymi w 1749 roku, a zrekonstruowanymi w 1856 roku.

Personel i odwiedzający zgłosili kilka zjaw spacerujących po tym miejscu, z jednym szczególnym gościem będącym świadkiem żołnierza w mundurze, który wszedł do jednego z pokoi w starym więzieniu i po prostu zniknął. Jest to wspólny temat wielu raportów dotyczących zjaw. Inne widmowe postacie, które były świadkami to starszy mężczyzna, kobieta, mężczyzna w czerwonej pelerynie i starsza pani, która była znana z pokazywania się w lustrach.

Mówi się, że mała dziewczynka podąża za grupami biorącymi udział w wycieczkach z duchami, a członkowie grup często doświadczają jej trzymania za rękę. Inne doniesienia obejmują głosy bezcielesnych osób, niewyjaśnione uderzenia i stuknięcia, mgły uchwycone na filmie i gołym okiem. Uczucie bycia obserwowanym jest częstą skargą, podobnie jak nagłe uczucie mdłości, nagłe podmuchy wiatru w zamkniętych pomieszczeniach, przesuwanie się mebli, walenie drzwiami, a czasami ludzie byli popychani przez niewidzialną siłę.

Hotel Banff Springs w kanadyjskiej Albercie został zbudowany ponad 125 lat temu przez Canadian Pacific Railway, jako luksusowy przystanek dla podróżujących pociągami. Nie daj się zwieść jego malowniczemu otoczeniu, podobno jest to jeden z najbardziej nawiedzonych hoteli w kraju.

Przerażające doniesienia mówią o pannie młodej, która spadła ze schodów łamiąc sobie kark po tym, jak spanikowała, gdy jej suknia się zapaliła. Jej zjawa była widziana na schodach i w sali balowej, z wieloma doniesieniami o płomieniach z tyłu jej sukni.

Główną historią, która jest opowiadana przez miejscowych jest ta o rodzinie, która została zamordowana w pokoju 873. Drzwi do tego pokoju zostały zamurowane, ale rodzina, która straciła życie w tym pokoju jest nadal widywana do dziś, często na korytarzu przed pokojem.

Prawdopodobnie najbardziej popularnym ze wszystkich raportów jest były boy hotelowy, Sam Macauley. Służył on w hotelu w latach 60-tych i 70-tych i nadal jest widywany do dziś. Lubi pomagać gościom w dotarciu do ich pokoi, ubrany w swój mundur z lat 60-tych, często włączając światła i otwierając zamknięte drzwi. Jeśli próbujesz nawiązać rozmowę lub dać napiwek Samowi, on znika.

Originally built in the 11th century as a castle by the Counts of Anjou, Château de Brissac was rebuilt in 1502, by Charles II, Duke of Brissac, who gave it its name. Ten szlachetny zamek jest najwyższy we Francji i emanuje urokiem starego świata, ale jeden z jego dawnych mieszkańców zaszokował niejednego gościa.

Podwójne morderstwo, które miało miejsce w XV wieku w murach zamku, spowodowało powstanie jednego z bardziej popularnych duchów Château de Brissac, ducha la Dame Verte, czyli „Zielonej Damy”. Obecni mieszkańcy (obecny książę Brissac i jego rodzina) przyzwyczaili się do jej wędrówek po pokojach, ale niejednego gościa już przestraszyła. Często można ją zobaczyć w wieżowym pokoju kaplicy, ubraną w swoją zieloną suknię. Przerażająca jest jednak jej twarz. Jeśli spojrzy na ciebie, zobaczysz, że jej twarz ma dziury w miejscach, gdzie powinny znajdować się oczy i nos, przypominające wyglądem trupa. Jak również jej widok, jej jęki są również często słyszane w całym zamku we wczesnych godzinach.

Borgvattnet to mała wioska w hrabstwie Jämtland, w północnej Szwecji. Znana jest z posiadania jednego z najbardziej nawiedzonych domów w Szwecji, Starej plebanii, która została zbudowana w 1876 roku.

Pierwszy duch kiedykolwiek udokumentowany na plebanii pojawił się w 1927 roku, kiedy mieszkał tam kapelan Nils Hedlund. Zgłosił on wiele dziwnych zdarzeń, w tym jedno szczególne spotkanie z czymś paranormalnym. Był w drodze na strych, aby zebrać swoje pranie, kiedy był świadkiem, jak jego pranie zostało zerwane z linii przez niewidzialną siłę.

Rudolf Tangden, ksiądz, który mieszkał na plebanii w latach 30-tych, widział starą kobietę ubraną na szaro, która pojawiła się w pokoju. Śledził ją, gdy odchodziła, ale zniknęła mu z oczu. W latach 40-tych następca Tangdena, Otto Lindgren, i jego żona powiedzieli, że mieli kilka paranormalnych doświadczeń, w tym niewyjaśnione dźwięki i poruszające się obiekty.

Pewnego razu kobieta, która przebywała w pokoju gościnnym, została obudzona w środku nocy, aby zobaczyć 3 stare kobiety siedzące i wpatrujące się w nią. Szybko włączyła światło, a oni nadal na nią patrzyli, jednak teraz wydawali się niewyraźni.

W 1945 roku kapelan Erick Lindgren wprowadził się na plebanię i rozpoczął prowadzenie dziennika opisującego wiele z jego własnych doświadczeń w tym domu. Zgłosił, że był regularnie zrzucany z krzesła przez niewidzialną siłę.

Obecnie budynek służy jako restauracja/kawiarnia, a także dom gościnny. Jeśli odważysz się zostać na całą noc, otrzymasz na dowód certyfikat noclegu!

Teraz muzeum, duchy niemieckich żołnierzy z II wojny światowej były widziane w mundurach. Wiadomo, że światła same się zapalają i gasną, a w piwnicach słychać głosy. Często słyszy się niemieckie komendy wykrzykiwane w środku nocy, a bezcielesne kroki są częstym doświadczeniem.

Żołnierze, którzy odwiedzili muzeum i podnieśli słuchawkę telefonu zgłosili, że słyszeli kobietę mówiącą wspak, nie jest jasne czy po angielsku czy niemiecku.

W mieście Babenhausen, w XIX wieku rzekomo spalono na stosie kobietę. Mówi się, że jej duch uwiódł i zabił kilku niemieckich żołnierzy.

Lawang Sewu (co oznacza „Tysiąc Drzwi”) został zbudowany w 1917 roku przez Holenderską Kompanię Kolei Wschodnioindyjskiej. Podczas II wojny światowej Japończycy okupowali Indonezję, a Lawang Sewu został przejęty przez siły japońskie. Piwnica budynku B była używana jako więzienie, gdzie wielu ludzi było surowo traktowanych, a wielu z nich zostało straconych. Kiedy Semarang został odbity przez Holendrów w październiku 1945 roku w bitwie o Semarang, holenderscy żołnierze użyli tunelu pod budynkiem A, aby zakraść się do miasta. W wyniku bitwy zginęło wielu indonezyjskich żołnierzy, a także 5 pracowników.

Lawang Sewu jest uważany za najbardziej nawiedzone miejsce w Indonezji, a wielu turystów odwiedza ten piękny budynek, aby mieć nadzieję, że uda im się zobaczyć zjawiska paranormalne. Wśród wielu duchów, które zostały tutaj zgłoszone, najbardziej popularnym i często widywanym duchem jest Holenderka. Uważa się, że popełniła tam samobójstwo i została uchwycona na filmie podczas programu telewizyjnego.

Bezgłowe duchy są znane z wędrówek po korytarzach i terenach, a piwnica w budynku B jest uważana za nawiedzoną przez kuntilanak.

Na Lagunie Weneckiej, pomiędzy Wenecją a Lido, znajduje się mała wyspa Poveglia. Zamieszkana od 421 roku, kiedy to mieszkańcy kontynentu uciekli, aby szukać schronienia przed najeźdźcami, populacja Poveglia zaczęła się zmniejszać wieki później, a w XIV wieku wyspa została całkowicie opuszczona. Podobnie jak wiele innych małych wysp w Europie, podczas epidemii dżumy w XIV wieku, wyspa stała się kolonią kwarantannową. Wielu Wenecjan zostało tu wysłanych na śmierć, a ich martwe, zarażone ciała spalono na olbrzymich stosach. Tak było również w 1630 roku, kiedy to Czarna Śmierć ogarnęła Wenecję.

Wydawało się, że miejsce to było wykorzystywane jako azyl dla umysłowo chorych w 1800 roku, jednak wiele źródeł podaje, że tak po prostu nie było. Historie mówią o złym traktowaniu, a w budynku przeprowadzano eksperymentalne procedury. Uważa się, że w 1930 roku jeden z lekarzy popełnił samobójstwo, skacząc na śmierć z dzwonnicy. Od połowy XX wieku aż do 1975 roku, kiedy to został zamknięty, szpital Poveglia był używany jako centrum geriatryczne.

Dzisiaj cała wyspa jest opuszczona i uważa się, że wielu mieszkańców nie odważyło się postawić na niej stopy w obawie przed klątwą. Rybacy również odmawiają łowienia ryb w tym rejonie z obawy przed wyciągnięciem ludzkich szczątków.

Duchy pacjentów i ofiar choroby podobno nawiedzają wyspę i jej budynki. Głosy i krzyki są często słyszane, a EVP są często przechwytywane. Ciemne, ulotne cienie są często świadkami, a opętania zostały zgłoszone. Sam Zak Bagans został opętany podczas wizyty ekipy kilka lat temu, kiedy to nagle ogarnęła go wściekłość. Jak tylko ludzie postawią stopę na wyspie, zaczynają odczuwać uciążliwe złe uczucie, często odchodzą w absolutnym przerażeniu.

Zlokalizowana na jeziorze Teshuilo w Xochimilco nr Mexico City, wyspa La Isla de la Munecas (Wyspa Lalek) jest z pewnością jednym z najdziwniejszych nawiedzonych miejsc na naszej liście. W latach 50-tych XX wieku, mężczyzna o nazwisku Julian Santan Barrera przeniósł się na wyspę (pomimo tego, że był żonaty i miał młodą rodzinę).

Julian nie był świadomy mrocznej historii tego obszaru, kiedy przeniósł się tam, aby zostać pustelnikiem. Legenda mówi, że trzy młode dziewczyny bawiły się w pobliżu wody w latach 20-tych, kiedy jedna z nich wpadła i utonęła w mętnej wodzie. Miejscowi wierzą, że od czasu jej śmierci, duch dziewczyny nie może opuścić wyspy. Szybko zyskała ona reputację nawiedzonego miejsca, a miejscowi nie zbliżali się do niej w nocy z obawy przed tym, co mogą zobaczyć.

Julian twierdził, że gdy tylko zamieszkał na wyspie, mała dziewczynka zaczęła do niego mówić. Dziewczynka opowiedziała Julianowi o swojej śmierci i o tym, że została uwięziona na wyspie. Zaczął zdobywać lalki dla tej dziewczynki, często sprzedając owoce i warzywa, które uprawiał na wyspie, aby móc kupić dla niej stare lalki, którymi mogła się bawić.

Julian powiedział później swojemu bratankowi, że coraz trudniej było zaspokoić pragnienie młodej dziewczynki, a on najwyraźniej martwił się, że chce, aby dołączył do niej w jej wodnym grobie. Tego samego dnia, w którym odbyła się ta rozmowa, jego siostrzeniec wracał na wyspę, kiedy znalazł swojego wuja twarzą w dół w kanale. Jego ciało znajdowało się w tym samym miejscu, w którym siedemdziesiąt lat wcześniej utonęła dziewczynka.

Dzisiaj turyści odwiedzający wyspę często mówią o śledzących ich oczach lalki. Inni donoszą również, że okaleczone lalki szepczą do nich, szczególnie w nocy. Mówi się również, że duch Juliana pozostaje na wyspie, podobnie jak duch młodych dziewcząt.

Zamek w Edynburgu ma historię sięgającą epoki żelaza. Usytuowany z widokiem na to, co wielu ludzi uważa za najbardziej nawiedzone miasto na Ziemi, zamek w Edynburgu był miejscem tortur i wielu krwawych bitew w swoim czasie. Recepta dla wielu na nawiedzone miejsce.

Widzowie i pracownicy tego nowego miejsca turystycznego, doświadczyli wielu rzeczy na przestrzeni lat. Najczęstszym z nich jest uczucie bycia dotykanym i ciągniętym, jak również obserwowanie zjaw. Duchy, które były świadkami obejmują starego człowieka noszącego fartuch, bezgłowego chłopca perkusistę i kobziarza, który w tajemniczy sposób stracił życie po zgubieniu się w tunelach pod zamkiem.

Inne doświadczenia obejmują cieniste postacie, dziwne światła, nagłe spadki temperatury, niewyjaśnione mgły, dziwne dźwięki, uczucie bycia obserwowanym i nagłe intensywne uczucia strachu, smutku i rozpaczy.

Zbudowana około 1300 roku, Akershus Fortress (aka Akershus Castle) jest średniowiecznym zamkiem, który służył jako twierdza obronna dla miasta Oslo. Pod koniec XVIII-XIX wieku służył jako więzienie, w którym wielu więźniów zmarło podczas uwięzienia. Naziści okupowali zamek także podczas II wojny światowej, przeprowadzając na nim wiele egzekucji.

Zamek Akershus jest uważany za najbardziej nawiedzone miejsce w Norwegii, z wieloma duchami, o których można mówić. Biorąc pod uwagę jego bogatą historię, jest to mała niespodzianka. Najpopularniejszym z nich jest demoniczny pies o imieniu Malcanisen, który podobno strzeże bram zamku. Legenda głosi, że każdy, kto zbliży się do Malcanisena, zostaje skazany na straszliwą śmierć w ciągu następnych trzech miesięcy.

Duch kobiety o imieniu Mantelgeisten jest często widywany w zamku, gdy idzie w kierunku swojej komnaty. Z ciemności wyłania się w długiej szacie i nie ma rysów twarzy.

Stary Szpital Changi jest byłym szpitalem w Changi, Singapur. Został on zbudowany w 1935 roku jako część starej bazy wojskowej Changi. Podczas okupacji japońskiej, kompleks był używany przez osławioną Kempeitai (tajną policję japońską) jako więzienie i obóz tortur. Po zakończeniu II wojny światowej, budynek ponownie stał się szpitalem i pozostał nim do 1997 roku, kiedy to został zastąpiony przez Changi General Hospital. Od tego czasu stoi opuszczony i niszczeje.

Budynek jest teraz nawiedzany przez swoją przeszłość, z japońskimi żołnierzami, ludźmi, którzy zostali straceni i pacjentami, którzy tu zmarli. Widziano, jak korytarzami przechadzał się starzec, a po pokojach przechadzała się kobieta. Duchy dzieci nawiedzają stary oddział dziecięcy, widziano też duchy zakrwawionych japońskich żołnierzy. Głośne uderzenia i niewyjaśnione krzyki są również częstym zjawiskiem.

Latarnia morska St Augustine (zbudowana w 1974 roku) jest czynną latarnią morską i muzeum w St Augustine na Florydzie. Latarnia i otaczające ją budynki są podobno nawiedzone. Zjawy dwóch dziewczynek były zgłaszane przy kilku okazjach zarówno przez zwiedzających jak i personel. Uważa się, że są to córki Hezekiaha Pitteea, który był odpowiedzialny za budowę latarni w latach 70-tych XIX wieku. Jego dwie córki zginęły podczas jej budowy, w tragicznym wypadku na terenie budowy. Obie były widziane na wybiegu wieży.

Widziano również zjawę kobiety, stojącej na schodach latarni lub spacerującej po terenie przed budynkami. Jej głos był słyszany przy kilku okazjach, często wołając o pomoc. Były również różne doniesienia o bezcielesnych rozmowach, cieniach i odgłosach kroków zbliżających się do schodów latarni.

Duch mężczyzny był również widziany w piwnicy latarni, uważa się, że jest to bohater wojny secesyjnej i były latarnik William A. Harn.

Dzięki przytłaczającej liczbie raportów pochodzących z tej lokalizacji, załoga TAPS przeprowadziła dochodzenie i znalazła kilka dowodów, w tym wideo tego, co wydaje się być kobietą patrzącą przez poręcz na schodach latarni. Uchwycili również postacie cieni i nagranie EVP kobiety wołającej o pomoc! Ze względu na ich sukces w przechwytywaniu paranormalnych dowodów, TAPS nazwał to miejsce „Mona Lisą miejsc paranormalnych”.

The Queen Mary Hotel jest byłym liniowcem oceanicznym, który pływał głównie po Północnym Atlantyku w latach 30-tych do 60-tych. Od lat 70-tych XX wieku liniowiec jest prowadzony jako hotel w Long Beach w Kalifornii.

Jest on uważany za jeden z najbardziej nawiedzonych hoteli w Ameryce, a biorąc pod uwagę szeroki wachlarz doświadczeń, które zostały tam zgłoszone, trudno się z tym nie zgodzić. Statek posiada tak wiele nawiedzonych miejsc, że nie wiadomo od czego zacząć próbując je wyjaśnić.

Najpopularniejsze ze wszystkich raportów wydają się pochodzić z basenu pierwszej klasy. Dwie kobiety najwyraźniej utonęły tu w latach 30-tych i 60-tych. Ich duchy były wielokrotnie widziane w tej okolicy.

Postać kobiety w bieli była widziana w Salonie Królowej. W apartamentach Pierwszej Klasy widziano dżentelmena w formalnym garniturze z lat 30-tych. Duchy dwójki dzieci były widziane i słyszane w pobliżu przechowalni, a duch młodej kobiety był widziany podczas spaceru w basenie klasy turystycznej.

W kabinie B340 również było wiele paranormalnych raportów, jednak nie jest ona już dostępna do wynajęcia. Nie wiadomo, czy ma to związek z doświadczeniami, które zostały tam zgłoszone, czy też z zupełnie innych powodów.

Mary King’s Close jest podziemnym labiryntem ulic i mieszkań. Niegdyś był to dobrze prosperujący obszar handlowy, w którym mieszkali i pracowali edynburscy handlarze, jednak w 1645 roku uważano, że Close zostało opuszczone po wybuchu epidemii dżumy. Ci, którzy zostali zarażeni, pozostali w odosobnieniu. Obecnie miejsce to jest popularnym celem wycieczek turystycznych, które codziennie oprowadzają osoby zainteresowane poznaniem historii i legend z nim związanych.

Od XVII wieku pojawiają się doniesienia o paranormalnych wydarzeniach w pobliżu, a obecnie jest ono uważane za jedno z najbardziej nawiedzonych miejsc w Szkocji. Rodzina Coltheart, która mieszkała tam w 1685 roku, była pierwszą, która zgłosiła coś paranormalnego. Wkrótce po ich wprowadzeniu się po wybuchu zarazy, zaczęli widzieć upiorne postacie, i zostali przerażeni po zobaczeniu fantomowych bezcielesnych kończyn, i doświadczając bardzo żywych koszmarów.

Dzisiaj, pracownicy i goście zgłosili widzenie ducha „zmartwionej kobiety”, kobiety w czerni, i małej dziewczynki o imieniu Annie. Duch Annie jest znany z interakcji z ludźmi, którzy zostawiają jej prezenty w jednym z pokoi.

Inne raporty obejmują dźwięki, takie jak drapanie, odgłosy imprezy lub tawerny, oraz ślady stóp, które wydają się podążać za tobą. Rzucano również kamieniami, a intensywne EVP są często przechwytywane na całym obszarze, szczególnie w domu pana Chesney’a.

Prawdopodobnie najsłynniejsza rezydencja świata, dom, i biuro prezydenta Stanów Zjednoczonych. Jest to oficjalna rezydencja każdego prezydenta od 1800 roku, kiedy to John Adams po raz pierwszy wprowadził się do tego domu. Biorąc pod uwagę ogrom historii i postaci historycznych, które uświetniły jego pokoje, nic dziwnego, że Biały Dom ma jedną lub dwie opowieści o nawiedzeniach. W rzeczywistości, jest on uważany za najbardziej nawiedzony dom w Ameryce.

Poprzedni prezydenci, ich rodziny i zagraniczni dygnitarze zaświadczyli o paranormalnych wydarzeniach w Białym Domu. Podczas jednej z wizyt, premier Wielkiej Brytanii, Winston Churchill, przebywał w Sypialni Lincolna. Właśnie skończył się kąpać i wszedł do apartamentu, gdzie zobaczył Lincolna stojącego przy kominku. Po tym wydarzeniu nie chciał już więcej spać w tym pokoju. Inni ludzie, którzy powiedzieli, że widzieli ducha Abrahama Lincolna to między innymi prezydenci Teddy Roosevelt, Herbert Hoover i Dwight Eisenhower, pierwsze damy Jacquie Kennedy i Ladybird Johnson oraz dzieci prezydenta Susan Ford i Maureen Reagan. Maureen i jej mąż byli świadkami, jak Lincoln stał przy tym samym kominku, przy którym kiedyś widział go Churchill.

Podobno królowa Wilhemina z Holandii przebywała w Rose Room, kiedy usłyszała pukanie do drzwi w środku nocy. Kiedy odpowiedziała, stanęła twarzą w twarz z duchem Abrahama Lincolna, stojącego w korytarzu.

Uważa się, że prezydent Andrew Jackson nawiedza Pokój Różany, a wielu pracowników Białego Domu podobno słyszało jego serdeczny śmiech lub jego wściekłość, przeklinającego gwałtownie.

Duch Abigail Adams (żony Johna Adamsa) był widziany, jak unosi się we Wschodnim Pokoju. Jest to najwyraźniej pokój, w którym wieszała pranie, a kilku naocznych świadków, w tym pracownicy i goście, widzieli ją, jak unosi się w całym pokoju z wyciągniętymi rękami, jakby niosła kosz z praniem.

Widziano również różne inne widma, w tym byłych pracowników, prezydentów Thomasa Jeffersona i Johna Tylera, Pierwszą Damę Dolley Madison, brytyjskiego żołnierza i Anne Surratt. Nagłe zimne punkty, bezcielesne kroki, głosy, pukania i krzyki zostały również zgłoszone na pozornie bardzo nawiedzonej 1600 Pennsylvania Avenue.

Nadal nie ugasiłeś swojego paranormalnego głodu? Zebraliśmy listę najlepszych 12 książek o duchach właśnie tutaj.

.