Abstract

Wystrzelenie radzieckiego satelity Sputnik w 1957 roku wyzwało amerykańskie przedsiębiorstwo kosmiczne do wyścigu o polityczną i technologiczną przewagę. W czasach zimnej wojny program kosmiczny miał bardzo jasny cel – pokazać światu, że jesteśmy główną siłą i graczem na tej nowej granicy. Amerykańska opinia publiczna mogła zatem odnieść się do tak prostego celu i w dużej mierze popierała amerykański program kosmiczny. Od zakończenia zimnej wojny racja bytu eksploracji kosmosu jest mniej jasna i nie tak dobrze wyartykułowana. Niniejszy artykuł jest częścią dialogu mającego na celu pozyskanie opinii publicznej na temat eksploracji kosmosu. Najpierw analizujemy poprzednie badania dotyczące niektórych „dlaczego” oczekiwanych przez amerykańską opinię publiczną. Następnie proponujemy perspektywę triumwiratu, aby znaleźć równowagę między romantycznymi, pragmatycznymi i naukowymi aspektami przedsięwzięć kosmicznych. Wreszcie, proponujemy nieco uproszczone przesłanie, które może być łatwiejsze do zrozumienia dla zwykłego człowieka na ulicy. Twierdzimy, że idziemy w kosmos, aby „odkrywać Niebiosa, ulepszać Ziemię i wzbogacać ludzkość” i przytaczamy liczne konkretne przykłady na poparcie tych trzech tematów.(Zastrzeżenie: to są osobiste pomysły i opinie autorów i nie reprezentują oficjalnego stanowiska NASA. Wszystkie odniesienia do informacji NASA są z NASA stron internetowych lub w domenie publicznej. Ten artykuł jest napisany z amerykańskiego punktu widzenia z powodu doświadczenia autorów z amerykańską agencją kosmiczną).