Informacje ogólne

Test amplifikacji kwasu nukleinowego, lub NAAT, jest terminem ogólnym odnoszącym się do wszystkich testów molekularnych stosowanych do wykrywania wirusowego materiału genomowego. Testy NAAT są preferowaną metodą diagnostyczną, ponieważ mogą dostarczyć potwierdzonych dowodów zakażenia. Pomimo specyficzności testów molekularnych, fałszywie dodatnie wyniki NAAT były zgłaszane w rzadkich przypadkach i mogą zależeć od rodzaju wykonywanego testu NAAT i populacji pacjentów (tj. ograniczone lub brak występowania transmisji wirusowej) poddawanych badaniu. Problem ten może się nasilić, gdy badanie na obecność wirusa Zika jest wykonywane na populacjach pacjentów niezalecanych w algorytmach badań na obecność wirusa Zika.

Z uwagi na czasowy charakter RNA wirusa Zika w surowicy i moczu, ujemny wynik NAAT nie wyklucza niedawnego zakażenia wirusem Zika. Z tego powodu w pewnych sytuacjach zalecane jest badanie przeciwciał IgM wirusa Zika. Poziomy IgM są zmienne, ale zazwyczaj stają się dodatnie począwszy od pierwszego tygodnia po wystąpieniu objawów i utrzymują się do 12 tygodni po wystąpieniu objawów lub ekspozycji, ale mogą utrzymywać się przez miesiące do lat. Badanie przeciwciał wirusa Zika jest również skomplikowane ze względu na reaktywność krzyżową z innymi flawiwirusami, co może utrudniać jednoznaczne określenie, który z flawiwirusów jest odpowiedzialny za niedawne zakażenie danej osoby. W przypadku badania przeciwciał IgM, wyniki fałszywie dodatnie są częstsze niż w przypadku NAAT i mogą wystąpić z powodu niespecyficznej reaktywności lub reaktywności krzyżowej z innymi flawiwirusami.

Testy neutralizacji redukcji Plamki (PRNT) są testami ilościowymi, które mierzą miano przeciwciał neutralizujących specyficznych dla wirusa. Testy PRNT mogą rozwiązać problem fałszywie dodatnich wyników przeciwciał IgM spowodowanych niespecyficzną reaktywnością i czasami pomagają w identyfikacji wirusa zakażającego. Podczas gdy większość stanowych departamentów zdrowia i wiele komercyjnych laboratoriów wykonuje testy NAAT i testy na obecność przeciwciał IgM wirusa dengi i Zika, potwierdzające testy na obecność przeciwciał neutralizujących przy użyciu PRNT są obecnie dostępne tylko w ograniczonej liczbie stanowych departamentów zdrowia i CDC. Jeśli test na obecność przeciwciał IgM wirusa Zika jest pozytywny i konieczna jest ostateczna diagnoza dla celów klinicznych lub epidemiologicznych, należy wykonać potwierdzający PRNT przeciwko Zika i innym flawiwirusom endemicznym dla regionu, w którym doszło do ekspozycji. PRNT może nie rozróżniać przeciwciał przeciwko flawiwirusom, szczególnie po wtórnych zakażeniach flawiwirusami. W konsekwencji, na obszarach o wysokiej częstości występowania przeciwciał neutralizujących wirusa dengi i Zika, PRNT może nie potwierdzić znacznego odsetka pozytywnych wyników IgM. Dlatego takie jurysdykcje powinny podejmować świadome decyzje dotyczące użyteczności potwierdzania wyników IgM przez PRNT w zależności od częstości występowania przeciwciał neutralizujących wirusa dengi i Zika oraz obserwowanej wydajności PRNT w zakresie potwierdzania wyników testów IgM.

Testy specyficzne

FDA wydała pozwolenie na zastosowanie w stanach zagrożenia (Emergency Use Authorizationsexternal icon) dla wielu testów NAAT w celu zdiagnozowania zakażenia wirusem Zika. Różne testy NAAT na obecność wirusa Zika mogą być stosowane w surowicy, osoczu, krwi pełnej, płynie mózgowo-rdzeniowym, moczu lub płynie owodniowym.

FDA zatwierdziła jeden enzymatyczny test immunologiczny do wykrywania przeciwciał IgM wirusa Zika w surowicy i obecnie wydała zezwolenie na użycie w sytuacjach wyjątkowych (Emergency Use Authorizationsexternal icon) dla innych testów na obecność przeciwciał IgM w celu zdiagnozowania zakażenia wirusem Zika.