W przeciwieństwie do wielu swoich sąsiadów w South Sound, McNeil w dużej mierze została owiana tajemnicą i otoczona plotkami i spekulacjami. I to nie jest tak, jakby można było wskoczyć na prom i cieszyć się przejażdżką rowerową po wyspie w słoneczne popołudnie Pacific Northwest.
W rzeczywistości, jedynym sposobem na uzyskanie dostępu jest uzyskanie pozwolenia od Washington State Department of Social and Health Services. Choć brzmi to prosto, wymaga aplikacji i obszernej lustracji, a wniosek może nadal ostatecznie skutkować odmową.
Po co więc ta cała biurokracja? To dlatego, że od 1875 do 2011 roku, McNeil był domem dla zakładu karnego na wyspie, a dziś jest gospodarzem Specjalnego Centrum Zobowiązań. Chociaż nie jest to więzienie, centrum zapewnia „specjalistyczne leczenie zdrowia psychicznego dla cywilnie zobowiązanych przestępców seksualnych, którzy ukończyli karę więzienia.”
Położony w South Puget Sound między Anderson Island i Fox Island w pobliżu Steilacoom, McNeil Island jest mniej niż 7-milowy kwadratowy spit ziemi pierwotnie domem dla członków różnych plemion rdzennych Amerykanów. W 1853 roku pionier Oregon Trail, Ezra Meeker i jego brat Oliver byli pierwszymi pionierami, którzy założyli tam swoje roszczenia. Później, wczesny osadnik James Eamon Smith ofiarował 27,27 akrów ziemi, na której zbudowano więzienie dla Terytorium Waszyngtonu.
Do roku 1875 istniał tam trzypoziomowy, 48-komorowy zakład karny, tak prymitywny, że nie posiadał ogrzewania, chłodzenia, wody ani urządzeń do przygotowywania posiłków. Mniej więcej w tym samym czasie liczne rodziny zaczęły zakładać domy i małe gospodarstwa na tych terenach, a wkrótce pojawiła się szkoła publiczna i sklep ogólny.
„Wierzcie lub nie, w epoce terytorialnej więzienia były pożądaną rzeczą – chciałeś mieć więzienie w swojej społeczności”, powiedziała Gwen Whiting, główny kurator w Muzeum Historii Stanu Waszyngton, które w zeszłym roku gościło wystawę o Wyspie McNeil. „Teraz to się zmieniło, ale w tamtych czasach ludzie postrzegali więzienia jako źródło miejsc pracy; przyniosłyby one inne firmy, które wspierałyby więzienie.”
Później, gdy więzienie było już pod kontrolą rządu federalnego przez kilka dekad, koszty prowadzenia działalności gospodarczej, takiej jak więzienie, na wyspie okazały się zbyt duże. Dlatego też w 1976 roku Biuro Więziennictwa USA zdecydowało się zamknąć zakład karny na wyspie McNeil, zamiast zainwestować około 14 milionów dolarów w dostosowanie go do standardów federalnych. Co więcej, koszt transportu personelu i zaopatrzenia łodzią był o wiele droższy niż wsparcie potrzebne innym placówkom federalnym na stałym lądzie.
Do 1979 roku rozpoczął się żmudny proces zamykania. Wkrótce jednak państwo przejęło kontrolę nad więzieniem z powodu przepełnienia w istniejących zakładach karnych, wprowadzając wiele niezbędnych ulepszeń i prowadząc McNeil jako państwowy ośrodek penitencjarny od lat 80. do 2011 r., kiedy to w następstwie Wielkiej Recesji ustalono, że państwo zaoszczędzi ponad 8 milionów dolarów rocznie, jeśli nie będzie już miało więzienia na wyspie w swoim bilansie.
Raport wymienia również kilka wydatków unikalnych dla lokalizacji na wyspie, takich jak praca dla konserwacji morskiej, wycenione na 80.000 dolarów rocznie, a obsługa usług morskich – takich jak promy, barki i holowniki – który raport powiedział, że jest „zdecydowanie najbardziej kosztowny składnik.”
Outside centrum, jednak, reszta budynków stoją nieruchomo i stoickie. Więzienie, zamknięte; domy, opuszczone; kręgielnie i szkoła, puste i zniszczone.
Zdjęcie dzięki uprzejmości Washington State Historical Society, Springer Family Collection, C2014.165.1
.