Święta Kobiecość jest koncepcją, która uznaje, że „Bóg” ostatecznie nie jest ani antropomorficznym mężczyzną ani kobietą, ale Boską Esencją (Boginią) poza formą i dualnością – esencją, która jest w równowadze i unifikacji męskich i żeńskich zasad – dynamiczną współzależną „Immanencją”, która przenika całe życie. Azjatycka ikona Yin Yang jest dobrą reprezentacją tej idei.
Jednakże postrzeganie boskości jako abstrakcyjnej koncepcji wszechobecnej świadomości, lub immanencji, jest wyzwaniem dla większości ludzi. Wszyscy mamy podstawową ludzką potrzebę, aby umieścić niewytłumaczalne w namacalnej formie, aby zbadać nasz związek z nim. Dlatego mamy tendencję do antropomorfizowania lub przypisywania ludzkich cech temu, co niepoznawalne. Innymi słowy, nazywamy i nadajemy formę abstrakcyjnemu pojęciu, aby odnieść się do niego na naszym poziomie zdolności. Tak więc Boska Esencja lub Absolut stały się postacią Boga „Ojca”, którego nauczono nas wizualizować, modlić się do niego i wyobrażać sobie, że mamy z nim osobisty związek.
Niestety, postrzeganie ogromnej, nieskończonej, absolutnej i nieopisywalnej Bogini tylko w formie męskiej metafory i symbolu poważnie ograniczyło nasz ludzki potencjał duchowy i znacznie utrudniło naszą zdolność do życia w pokoju i równowadze na tej ziemi.
Przez ostatnie kilka tysięcy lat dominujące systemy wierzeń religijnych naszego świata były patriarchalne, co sankcjonowało etykę społeczną, która wywyższała Boga Ojca nad Matkę Ziemię, a mężczyznę nad kobietę.
Ale nie zawsze tak było! Ważne jest, aby pamiętać, że przez wieki przed patriarchatem, przez cały okres paleolitu i neolitu przed „jego historią”, istniały na całym świecie społeczeństwa honorujące „Matkę/Kobietę i Ziemię”, które żyły w bardziej egalitarnej, zrównoważonej i pokojowej kulturze, która rozwijała się bez wojen przez tysiące lat. Pilne jest ponowne odkrycie i wydobycie utraconej pamięci tych kultur, aby informowały nas i inspirowały do budowania bardziej stabilnych podstaw dla przyszłości społeczeństwa.
Pamiętanie o tych zaginionych matrifokalnych cywilizacjach uwierzytelnia i potwierdza znaczenie Świętej Kobiecości oraz wagę kobiet i kobiecych wartości, gdy odbudowujemy zdrowszą globalną jedność.
Nadszedł czas, aby zrównoważyć męskie i żeńskie zasady w naszych systemach wierzeń, naszych doktrynach religijnych, naszym etosie kulturowym i w nas samych. Aby uzyskać tę równowagę, musimy na chwilę przenieść naszą uwagę na ideę Uniwersalnego Macierzyństwa – musimy zbadać metaforę Matki, symbol Bogini i model Kapłanki. Musimy wydobyć na światło dzienne archeologiczne dowody istnienia starożytnych Bogiń i ich opowieści. Musimy podkreślać „matczyną” miłość, mądrość, współczucie i kreatywność, jak również szanować seksualność jako naturalną i świętą. Musimy wzmacniać pozycję kobiet i celebrować ich wkład w duchowość, kulturę i społeczeństwo. I musimy przebudzić siebie, uczyć nasze dzieci i edukować naszych mężczyzn.
Świadomość Świętej Kobiecości pomoże nam docenić kobiecą naturę w kobietach i mężczyznach. Świadomość Uniwersalnego Macierzyństwa pomoże nam szanować ziemię i Matkę Naturę. Świadomość Kobiecej Zasady pomoże nam uhonorować bio-fizyczne i emocjonalne przejścia kobiet przez życie i pomoże wszystkim ludziom (kobietom szczególnie) osiągnąć zdrowe poczucie własnej wartości. A świadomość ta zachęci wszystkie osoby do odnalezienia wewnętrznej równowagi i spokoju, zwiększając tym samym szacunek i tolerancję wobec siebie nawzajem – co ostatecznie przyczyni się do większej harmonii na świecie.
Nadszedł czas, aby uhonorować Świętą Kobiecość. „Honorowanie Świętej Kobiecości”, w duchowym sensie, oznacza docenianie zasady żeńskiej, wraz z zasadą męską, jako równych i fundamentalnych aspektów Boskości. Na poziomie planetarnym, oznacza to szanowanie i uzdrawianie naszej Matki Ziemi. Z kulturowego punktu widzenia oznacza to ożywianie archetypu Bogini poprzez rozrywkę i sztukę oraz używanie języka, który daje równy nacisk na zaimki „ona” i „jej”. W sensie społecznym oznacza to ponowne stworzenie roli Kapłanki i uszanowanie wkładu kobiet w biznesie, nauce, sztuce i polityce, jak również w domu i społeczności. W sensie religijnym oznacza to oferowanie ceremonii i usług, które potwierdzają nasz związek z boskością, Boginią, ziemią i sobą nawzajem. W sensie ludzkim, uhonorowanie Świętej Kobiecości oznacza szczególne docenienie wrodzonej wartości kobiecego umysłu, ciała i duszy, jak również docenienie „kobiecych” cech w męskim charakterze.