Poznaj objawy i przyczyny tej bolesnej, przewlekłej choroby

Jeśli czytasz tę stronę internetową, prawdopodobnie szukasz lepszego sposobu leczenia choroby Pilonidalnej dla siebie lub bliskiej osoby. Ta przewlekła choroba powoduje ból w okolicy kości ogonowej, głównie u młodych mężczyzn (choć kobiety i dorośli też cierpią), z regularnie powracającego bolesnego zakażenia skóry i tkanek.

Może miałeś już operację na ropień pilonidalny (często błędnie określany jako torbiel pilonidalna), a procedura nie zakończyła się tak dobrze, jak przewidziałeś ty lub twój chirurg. Może powiedziano Ci, że potrzebujesz operacji z powodu przewlekłego ropnia pilonidalnego lub nawrotu po operacji i chcesz dowiedzieć się o najlepszych opcjach.

Klinika Sternberga

Dr Jeffrey Sternberg, MD, FACS, FASCRS, jest wysoce wykwalifikowanym chirurgiem z certyfikatem zarządu, najlepiej znanym z innowacyjnego leczenia choroby pilonidalnej. Często błędnie nazywany torbielą pilonidalną, stan ten jest w rzeczywistości wynikiem ropnia, który tworzy się pod skórą i powoduje nawracające infekcje.

Dr Sternberg jest wiodącym praktykiem procedury Cleft Lift, techniki opracowanej w latach 70-tych, którą udoskonalił dzięki swojej pracy w Klinice Sternberg Clinic for Pilonidal Surgery w San Francisco, gdzie doradza pacjentom z całego świata w podjęciu tej trudnej decyzji: jaka jest najlepsza opcja chirurgiczna w przypadku przewlekłego/nawracającego ropnia pilonidalnego/sinus, niezagojonej rany lub nawracającej choroby pilonidalnej po jednej lub kilku operacjach pilonidalnych?

Uniesienie rozszczepu jest krótką ambulatoryjną procedurą chirurgiczną, która trwa kilka godzin i ma bardzo niski wskaźnik powikłań, gdy jest wykonywana przez chirurga doświadczonego w tej technice. Pacjenci są na nogach tego samego dnia i potrzebują średnio około 10 dni na powrót do zdrowia. Większość pacjentów może powrócić do intensywnej aktywności, takiej jak bieganie czy jazda na rowerze, w ciągu zaledwie kilku tygodni lub miesięcy.

Related Reading: Pilonidal Surgery: Patient FAQ

W ciągu ostatniego stulecia wielu pacjentów z chorobą pilonidalną otrzymało nieoptymalną opiekę, ponieważ wielu lekarzy (w tym chirurgów) nie w pełni rozumie pierwotną przyczynę choroby pilonidalnej, a także nie docenia jej wpływu na życie młodych pacjentów.

Wielu lekarzy nadal wierzy, że przyczyną choroby pilonidalnej jest torbiel wrodzona (tj. torbiel obecna od urodzenia). Nie jest to prawdą. Nie ma żadnej torbieli. Choroba pilonidalna jest po prostu infekcją pod skórą między pośladkami, która zazwyczaj powstaje z uwięzionych włosów lub włókien. Jest to choroba nabyta. Jest trudna do leczenia z powodu miejsca, w którym się rozwija, wilgotnego, pozbawionego powietrza środowiska oraz powtarzającego się nacisku związanego z siedzeniem i ruchem w tym regionie.

Edukacja pacjentów i lekarzy

Klinika Sternberga ma misję edukowania pacjentów i społeczności medycznej. Wielu chirurgów decyduje się na leczenie pacjentów z pilonidami za pomocą szpecących, szeroko wyciętych operacji, mając nadzieję na wycięcie nieuchwytnej torbieli.

Problem polega na tym, że wiele z tych radykalnych operacji: 1) nie działa i prowadzi do nawrotów oraz, 2) nawet jeśli ostatecznie naprawią problem, mają długi okres rekonwalescencji, który często jest nieszczęśliwy dla pacjenta i jego/jej opiekuna. Kiedy operacje zawodzą, często pogarszają problem. Co więcej, niewielu chirurgów chce zajmować się chorobą pilonidalną. Jeszcze mniej chce operować pacjentów, którym nie udała się operacja u innych chirurgów.

Gdy rozpocząłem staż lekarski w 1999 roku, niechętnie podchodziłem do leczenia pacjentów z chorobą pilonidalną. Punkt zwrotny nastąpił, gdy wyraziłem tę obawę lekarzowi prowadzącemu, który znał „lepszy sposób” leczenia tej choroby, a on zaprosił mnie do siebie na badania.

Dzięki wizytom u ojca i syna lekarzy, Johna i Toma Bascom, dowiedziałem się, że technika Cleft Lift ma sens i działa. W ciągu następnych dziesięcioleci przeprowadziłem setki operacji, a coraz trudniejsze przypadki zmuszały mnie do wprowadzania innowacji, które doprowadziły do mojej obecnej techniki. Teraz mam lepszy sposób na leczenie choroby pilonidalnej: Mam duże doświadczenie w ponad 1500 przypadkach od 2002 roku, wyleczyłem prawie 100% pacjentów.

Dlaczego więc chcę operować pacjentów z trudnymi problemami pilonidalnymi? 1) jestem naprawdę zadowolony, kiedy poprawiam jakość życia pacjenta, i 2) operacja, którą wykonuję, leczy prawie każdego pacjenta, nawet jeśli wcześniejsze próby chirurgiczne zakończyły się niepowodzeniem.

Jestem zaangażowany w pomoc w wyleczeniu pacjentów z pilonidami z ich choroby, a w dłuższej perspektywie chcę zmienić sposób, w jaki inni lekarze traktują pacjentów z pilonidami, aby ci pacjenci mieli dostęp do niezawodnej i odpowiedniej opieki.

Dr. Jeffrey Sternberg, MD, FACS, FASCRS

Przegląd choroby pilonidalnej

Choroba pilonidalna (pie-low-NIE-dul), przewlekłe zakażenie skóry i tkanki podstawowej w pobliżu kości ogonowej, jest częstym zaburzeniem. Zazwyczaj dotyka ludzi w wieku nastu, dwudziestu i trzydziestu lat i często znika w wieku czterdziestu lat. W swojej najcięższej postaci, choroba pilonidalna może być bardzo osłabiająca, powodując codzienny dyskomfort i ograniczając aktywność. Większość operacji mających na celu wyleczenie tej choroby nie jest wiarygodna. Wielu cierpiących z powodu choroby pilonidalnej zniechęca się w poszukiwaniu leczenia, ponieważ wielu chirurgów i lekarzy nadal źle doradza pacjentom, aby rozważyli szpecące procedury o wysokim wskaźniku nawrotów.

Niniejsza strona internetowa zawiera podstawowe informacje na temat choroby pilonidalnej i jej leczenia. Szczegółowo omówiono najbardziej niezawodną i skuteczną dotychczas metodę leczenia chirurgicznego, jaką jest „procedura podniesienia rozszczepu”.

Chirurgia pilonidalna

Ta strona internetowa powinna pomóc Ci w podjęciu tej ważnej decyzji: jaka jest najlepsza opcja chirurgiczna dla…

1) choroby pierwotnej z licznymi wżerami,

2) choroby pierwotnej z dużymi wżerami,

3) uporczywej lub nawracającej choroby,

4) niezagojonej rany po jednej lub kilku operacjach pilonidalnych

Aby umówić się na konsultację, prosimy o kontakt z naszym biurem. Jeśli mieszkasz daleko od San Francisco i chcesz zaplanować konsultację i operację, przejdź do strony Podróżowanie w celu wykonania operacji, aby uzyskać instrukcje.

Przyczyny i objawy choroby pilonidalnej

Gniazdo włosów

Choroba pilonidalna nie jest torbielą (workiem wyściełanym nabłonkiem), jest to ropień (jama wypełniona zakażonym płynem i/lub resztkami). Płyn, jeśli jest obecny, to zakażony płyn zwany materiałem ropnym lub ropą, a resztki to zwykle luźne włosy. W rzeczywistości słowo pilonidal oznacza „gniazdo włosów”. Około połowa wszystkich ropni pilonidalnych zawiera włosy. Są to włosy z rozszczepu linii pośrodkowej, które zostały wciągnięte do środka od strony nasady (nie wrastają) przez rozszerzone, zniszczone mieszki włosowe lub zrzucone z innych części ciała (np. skóry głowy, pleców itp.), a następnie utknęły w niezwykle głębokim rozszczepie w okolicy kości ogonowej. Nie są to wrastające włoski. Dlatego golenie dotkniętego obszaru jest zwykle mało pomocne.

Objawy choroby pilonidalnej

Choroba pilonidalna może powodować różne objawy, które mogą występować cały czas, mogą pojawiać się i znikać, mogą być łagodne lub ciężkie. Objawy te obejmują:

• Ból/dyskomfort lub obrzęk powyżej odbytu lub w okolicy kości ogonowej, który przychodzi i odchodzi
• Nieprzejrzysta żółta, biała (ropna) lub krwawa wydzielina z okolicy kości ogonowej
• Niespodziewana wilgoć w okolicy kości ogonowej
• Komfort przy siedzeniu na kości ogonowej, robieniu przysiadów lub jeździe na rowerze (wszelkie czynności, które przewracają kość ogonową)

Uważaj, że większość lekarzy nie jest przeszkolona w odróżnianiu choroby pilonidalnej od ropnia okołoodbytniczego lub ropnia pośladkowego. Jeśli podejrzewasz, że masz chorobę pilonidalną, ważne jest, aby skonsultować się z chirurgiem okrężnicy i odbytu w celu przeprowadzenia odpowiedniego badania.

Dlaczego tam?

Choroba pilonidalna dotyka bardzo specyficznego obszaru ciała zwanego rozpadliną natalną lub rozpadliną międzypośladkową. Potocznie jest to „szpara pośladkowa”. Rozpadlina przyrodzona to 5-9 calowa dolina pod kością ogonową, która w pozycji stojącej jest ukryta przez policzki pośladków. Powyżej znajduje się górna część bruzdy pośladkowej, a poniżej odbyt. Coccyx (kość ogonowa) leży w nim, a krawędzie (oznaczone liniami przerywanymi) są punktem styku policzków pośladków, gdy stoi.

Formacja ropni

Ropień uważa się za początek, gdy skóra w szczelinie rodnej rozciąga się podczas siedzenia, łamiąc mieszki włosowe i otwierając por lub „dół”. Jak jeden wstaje, ruch powoduje ssanie, które ciągnie oryginalny włos mieszków włosowych lub luźne włosy do wewnątrz z jego końca korzenia (włosy mają kolce, które zapobiegają wierzchołek włosa od wstawiania) i gruzu do teraz otwarte „pory / pit”. Po utknięciu włoski mogą powodować podrażnienia, jeśli nie zostaną w porę usunięte przez organizm lub wydalone. Przewlekła infekcja może rozwinąć się w tym ukrytym obszarze i doprowadzić do powstania tuneli (zatok) prowadzących spod skóry do obszarów poza szczeliną rodną. Dodatkowe „doły” mogą następnie rozwijać się prowadząc do uporczywych lub nawracających objawów bólu, obrzęku, drenażu, a nawet nieprzyjemnego zapachu. Często doły są okresowo zatykane keratyną (białkiem pochodzącym z zewnętrznej warstwy skóry), która zamyka infekcję, pogarszając jej stan. Wiele osób z chorobą pilonidalną ma lub rozwija „wgłębienia” w swoich naturalnych rozpadlinach, które dodatkowo sprzyjają odkładaniu się resztek i powstawaniu kolejnych „wgłębień”.

Czynniki ryzyka rozwoju choroby pilonidalnej

Głębokie rozpadliny u osób z chorobą pilonidalną

Choroba pilonidalna rozwija się zazwyczaj u osób z bardzo głębokimi rozpadlinami, które mają słabą cyrkulację powietrza w wyniku głębokiej rozpadliny. Te głębokie rozszczepy pozostają wilgotne i pozbawione powietrza – to doskonałe środowisko dla infekcji. Jedynym sposobem na dostrzeżenie choroby pilonidalnej u tych osób jest rozchylenie pośladków na tyle, aby uwidocznić pory w dolinie rozszczepu. Otwór zatokowy, jeśli jest obecny, jest zwykle widoczny na szczycie i po jednej stronie rozpadliny. Wielu pracowników służby zdrowia myli otwór zatoki jako przyczynę choroby, ale jest to wynik choroby, która jest spowodowana przez rozszerzone pory.

Wiek i choroba pilonidalna

Choroba pilonidalna jest powszechna wśród młodych ludzi. Choroba ta najczęściej dotyka nastolatków i młodych dorosłych. Z niejasnych przyczyn wiele osób dotkniętych chorobą, ale nie wszystkie, przestaje mieć objawy nieleczonej choroby w wieku 40 lat.

Kiedy choroba pilonidalna wpływa na normalne życie

Choroba pilonidalna lub nieudane zabiegi chirurgiczne mające na celu leczenie choroby mogą prowadzić do wielu miesięcy lub lat dyskomfortu, niepełnosprawności i cierpienia. Ze względu na poważne objawy bólu lub rozładowania, osoby dotknięte chorobą mogą mieć problemy z siedzeniem przez długie okresy czasu, opuszczać zajęcia w szkole lub pracy, powstrzymywać się od uprawiania sportu lub unikać bliskich kontaktów z przyjaciółmi. Zażenowanie związane z tym schorzeniem może uniemożliwić korzystanie ze wspólnych szatni lub noszenie kostiumów kąpielowych. Nieudane zabiegi chirurgiczne mogą zmusić osoby do pozostania w domu i zaopatrywania ran w miejscach, których nie widzą lub do których nie mogą łatwo dotrzeć.

.