Bluegill dostaje najwięcej uwagi od wędkarzy łowiących pannice, ale nie zapominaj o chinquapin.

To dobrze uzasadniona piscatorska skłonność: Powiedz komuś, że wyruszasz na misję na panfisha, a zazwyczaj usłyszysz jakąś odpowiedź związaną z bleegillem.

Czy to źle? Nie, ale nie jest to również całkowicie poprawne.

Zważywszy na ich obfitość i prawie całoroczną dostępność, bluegill dostaje lwią część ekspozycji panfish. Jednak jeden z sąsiadujących z nim gatunków – redear sunfish (aka „shellcracker” lub „chinquapin”) przekonuje do poświęcenia mu większej uwagi.

Różnorodny apetyt i zadziorny duch sprawiają, że jest to gatunek, który oferuje wspaniały sport dla doświadczonych wędkarzy, będąc jednocześnie doskonałym punktem wejścia dla dzieci i nowicjuszy.

Szeroki wachlarz przynęt skusi chinquapin – a kiedy ryby przemieszczają się płytko na tarło, spodziewaj się niezwykle agresywnych zachowań terytorialnych.

Zwijanie obu ryb w bliskiej odległości nie zszokuje go, ale te z karmazynowymi kolczykami zdecydowanie mają pewne wyróżniające preferencje.

„Mają tendencję do trzymania się bardziej dna,” powiedział Cormier. „Myślę, że jest to jeden z powodów, dla których bluegill dostaje więcej prasy – ponieważ są one zazwyczaj bardziej dostępne bliżej powierzchni.”

Badając zawartość żołądka, Cormier znalazł mieszankę owadów wodnych, krewetek trawiastych i małych raków – z pewnością bufet zgodny z rybami żerującymi w dolnej części słupa wody.

Sezonowo mówiąc, Cormier znajduje chinquapin są bardziej wiosną i jesienią zorientowane niż bluegill. W Atchafalaya Basin, Bill McCarty powiedział jego chinquapin prime time jest mid-April do mid-June.

„Są one najbardziej zdecydowanie bardziej aktywne na wiosnę, ale po ich tarła mają tendencję do spadku do głębszej wody, a my zaczynamy widzieć mniej ryb,” Cormier powiedział. „To kolejny powód, dla którego nie są one tak (mainstream) jak bluegill – ludzie nie łowią ich podczas ich bardziej aktywnego okresu wiosennego.”

„Łowią bassy i sac-a-lait.”

Jeśli chodzi o preferencje siedliskowe, redear wydają się faworyzować twarde podłoże. Sandy bottom works, as does man-made habitat.

For example, Cormier said he catches a lot of chinquapin in Grand Bayou Lake, particularly along the Louisiana Highway 784 bridge causeway that crosses the lake’s west end.

Gdzie indziej, udało mu się dobrze na jeziorach takich jak Bruin, Concordia, Providence i Black River, z których wszystkie mają ekspansywne łóżka muszli.

„Z jakiegoś powodu, stare oxbow jeziora mają wiele łóżek muszli na płytkich końcach,” powiedział. „Kiedyś złapałem setki chinquapin na False River nad łóżkami muszli, podczas gdy bluegill był głównie w trawie.”

W basenie, Bill McCarty również celuje w twarde powierzchnie, ale jego cele to te, które wyrastają z ciemnych wód – cyprysy.

Złapanie jednego chinquapin na drzewo to rzadkość, powiedział McCarty. Ryby zazwyczaj układają się na cyprysach, więc znalezienie odpowiedniego drzewa może być okazją do kopalni złota.