Prywatność & Pliki cookie
Ta strona używa plików cookie. Kontynuując, wyrażasz zgodę na ich użycie. Dowiedz się więcej, w tym jak kontrolować pliki cookie.
„Terapia Tappingiem”, czyli Technika Emocjonalnej Wolności (EFT), po raz kolejny przebiła się do mediów głównego nurtu.
W środę, BBC Midlands prowadził segment na wyniki ostatnich badań z wykorzystaniem techniki, która łączy stukanie różnych punktów na ciele z powtarzaniem pozytywnych stwierdzeń. Najwyraźniej, wszystkie z wyjątkiem jednego z 36 pacjentów w próbie odzyskał. Starsi lekarze w segmencie wydawali się być mile zdezorientowani, ale całkowicie zwyciężyli.
Więc jeśli prawie każdy pacjent w badaniu wyzdrowiał, dlaczego był taki wybuch szyderstwa w mediach społecznościowych? Dlaczego dokładnie „tapping therapy” jest stekiem bzdur?
Nie ma dowodów na to, że to działa
Po pierwsze, jak główny autor badania, profesor Tony Stewart, był chętny do podkreślenia, badanie było tylko oceną usług. Wszystko, co zrobili, to dali grupie ludzi z łagodnymi problemami psychicznymi trochę „terapii tappingowej”, aby zobaczyć, czy to było praktyczne do zrobienia w gabinecie lekarza rodzinnego. To jest zupełnie inna rzecz do testowania, jeśli leczenie działa lub nie.
Tylko dlatego, że pacjenci się lepiej po niektórych „terapii tapping” nie oznacza, że to terapia, która spowodowała zmianę. Ludzie naturalnie i tak stają się lepsi, zwłaszcza jeśli ich problemy są stosunkowo łagodne. Nazywa się to regresją do średniej. Nawet połowa ludzi z dużą depresją zdrowieje całkowicie w ciągu roku, jeśli nie robi się nic.
I nawet jeśli pacjenci otrzymujący „terapię tappingiem” wyzdrowieli szybciej niż mogliby to zrobić bez niej, nie oznacza to, że jest coś specjalnego w tej technice. Terapia stukaniem” polega na tym, że pacjent mówi do siebie dużo pozytywnych rzeczy podczas stukania – miłe komentarze sprawiłyby, że czułbyś się całkiem dobrze, niezależnie od tego, czy stukałbyś sam siebie, skakał na jednej nodze, czy oglądał Tomasza Czołgistę.
Ale nie mamy terapii skakaniem, a Gruby Kontroler jest gruntownie niedostatecznie wykwalifikowany.
Więc naprawdę nie możemy powiedzieć, czy stukanie zrobiło cokolwiek dobrego z tej próby. To czego potrzebujemy to próby, które porównują grupę pacjentów, którzy otrzymują „terapię tappingiem” z grupą pacjentów, którzy otrzymują coś, co niweluje efekty omówione powyżej – być może kilka sesji z przyjaznym doradcą.
Niestety, naprawdę nie ma tam żadnych dobrych badań. McCaslin opublikował uczciwy przegląd skromnych prób zbioru „terapii tappingowej” w 2009 roku, stwierdzając, że są one usiane podstawowymi błędami metodologicznymi, w tym:
- Wyciąganie wniosków z wartości p równej 0.09
- Nie deklarowanie liczby pacjentów, którzy zrezygnowali
- Słabe, jeśli w ogóle, zaślepienie
- Nie kontrolowanie efektów placebo
- Nie kontrolowanie charakterystyki popytu
- Małe wielkości prób
- Dziwne, lub nieadekwatne, grupy kontrolne
W rzeczywistości największe badanie, przeprowadzone przez Waite’a i Holdera, którzy wykorzystali tę technikę w przypadku fobii, wykazało, że wszystkie cztery grupy (w tym nie robiące nic, stukające w niewłaściwe miejsca i całkiem genialnie, stukające w lalkę) radziły sobie równie dobrze.
Dlaczego miałoby to w ogóle działać?
Zanim w ogóle zapytamy czy coś działa, musimy zapytać dlaczego myślimy, że może. Czy jest to wiarygodne?
Tutaj „terapia tappingiem” naprawdę zaczyna się rozkręcać. Wertując 79-stronicowy podręcznik napisany przez Gary’ego Craiga, znajdujemy takie cytaty jak:
„EFT został pierwotnie zaprojektowany, aby zreformować zawód psychoterapeuty. Na szczęście, ten cel został osiągnięty…”
Podręcznik podaje punkt wyjścia dla teorii stojącej za „terapią tappingową”:
„Przyczyną wszystkich negatywnych emocji jest zaburzenie w systemie energetycznym organizmu”
i dlatego
„Tapping wysyła impulsy przez linie meridianów i naprawia to zaburzenie”.
Tapping jest połączony z wygłaszaniem pozytywnych stwierdzeń, takich jak
„Mimo, że wciąż mam pewne wspomnienia z tej wojny, głęboko i całkowicie akceptuję siebie”
aż do momentu, gdy złe uczucia ustąpią.
Nie wiem jak Ty, ale ja przez 5 lat siedziałem na wykładach w szkole medycznej. Asystowałem przy niezliczonych operacjach, oglądałem setki skanów, studiowałem fizjologię i neurologię, ale nigdy nie widziałem u człowieka niczego, co przypominałoby linię meridianów. Nie ma nic szczególnego w częściach ciała, które wybiera „terapia tappingowa”. W prawdziwym życiu, nie ma po prostu żadnej racjonalnej podstawy, dla której stukanie w dowolne części ciała miałoby mieć jakikolwiek efekt – poza tym, że dałoby ci to obolały palec, jeśli zrobiłeś to wystarczająco mocno.
Każda korzyść naprawdę jest po prostu sprowadzona do tego, że ludzie mówią do siebie samopotwierdzające, pełne nadziei rzeczy, podczas gdy wyglądają trochę głupio.
Dlaczego to jest niebezpieczne
Więc jeśli „tapping therapy” nie robi nic szczególnego, jak może wyrządzić jakąkolwiek szkodę?
Nie może wyrządzić żadnej szkody bezpośrednio – ale z pewnością może zaszkodzić pacjentom, którzy pilnie potrzebują leczenia, które działa, poprzez opóźnianie i oszukiwanie ich. Każda sekunda, którą ktoś spędza na „terapii tappingowej” to czas, który mógłby poświęcić na poszukiwanie skutecznego leczenia swojej choroby psychicznej, a może nawet gorzej – choroby fizycznej. Podręcznik twierdzi, że jest w stanie wyleczyć alergie i choroby układu oddechowego, jak również raka – rzeczy, które mogą szybko zabić, jeśli nie są leczone.
Dążenie do „tapping therapy” jako potencjalnej terapii, poprzez marnowanie tysięcy funtów na dalsze próby i szkolenia terapeutów, odwraca tak bardzo potrzebne zasoby od interwencji, które naprawdę mają racjonalne, wiarygodne obietnice. Rzeczy, które mogłyby pomóc ludziom.
Na dodatek do tego wszystkiego, nadanie jej wiarygodności w formie czasu antenowego i cali kolumny tylko wypaczy wyobrażenie opinii publicznej o tym, czym jest prawdziwa nauka – ciężka praca i małe kroki. Każdy chce cudownego lekarstwa, ale nie możemy łudzić się, że je znaleźliśmy, gdy nie ma to sensu na żadnym poziomie.
Czas zakręcić kurek.
.