Stosunek przeżycia ludzi i zajmowania planety zawsze był podobny, ale nowoczesne postępy pozwoliły tym liczbom gwałtownie wzrosnąć, więc różnica stała się bardziej oczywista.

Zgodnie z naszymi najlepszymi szacunkami, 10 000 lat temu, po zakończeniu ostatniej epoki lodowcowej, na tej planecie żyło zaledwie kilka milionów ludzi. 9000 lat później liczba ta nie przekroczyła 500 milionów. Jednak teraz, zaledwie 1000 lat po tym wydarzeniu, liczba ludności na całym świecie wciąż rośnie w górę. Dla większości żyjących dziś ludzi stwierdzenie, że globalna populacja wynosi około 6 lub 7 miliardów, wydaje się normalne, ale do 2050 roku na tej bladej, niebieskiej kropce może być stłoczonych 10 miliardów ludzi.

Co szokujące, mimo że na świecie jest 196 krajów, ogromna część światowej populacji mieszka tylko w dwóch z nich – w Indiach i Chinach. W rzeczywistości 36% istot ludzkich żyje w jednym z tych dwóch krajów… ale DLACZEGO?

Jak ludzkość rozprzestrzeniła się po świecie

Jak wspomniano powyżej, istoty ludzkie nie zawsze były szczególnie dobre w przetrwaniu, a planeta nie była najbardziej gościnnym miejscem. Po ostatniej epoce lodowcowej potrzeba było około 9000 lat, by populacja wzrosła z kilku milionów do 300 milionów. Populacja świata wynosiła około 4 milionów po tym późnym okresie lodowcowym na planecie, według prognoz.

Łatwość uprawy

Po początkowym rozprzestrzenieniu się ludzkości z Afryki, Chiny i Indie okazały się dwoma z najbardziej gościnnych miejsc do polowań, zbieractwa, rolnictwa i przetrwania, głównie ze względu na warunki klimatyczne i dostępne uprawy. Z większą dostępnością dla rolnictwa i zdrowego życia, wskaźniki przeżycia były wyższe, podczas gdy więcej przestrzeni i żywności oznaczało, że więcej dzieci mogło się urodzić. Było zdecydowanie więcej ludzi żyjących w Azji 1,000 lat temu, ale było tylko sto milionów lub tak więcej niż ludzi żyjących w reszcie świata.

Wszystko na całym świecie, dzieci rodziły się i ludzie umierali w stosunkowo podobnym tempie. Wielu ludzi nie dożywało nawet wieku rozrodczego, co utrzymywało populację świata „w ryzach”. Niemożność masowej produkcji żywności również sprawiała, że większe populacje były mniej wykonalne. Dodatkowo, ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że wojny i plagi miałyby znacznie dłuższy i większy wpływ w przeszłości, ponieważ liczba ludzi była o wiele mniejsza, życie było o wiele krótsze, a warunki do narodzin były tak wąsko pomyślne w wielu częściach świata.

Optymalne warunki klimatyczne i geografia

Warunki środowiskowe i geografia świata były kolejnym ważnym czynnikiem w tym podziale populacji na planecie. Istnieją ogromne połacie ziemi, które nie mogą być zamieszkane, takie jak Antarktyda i koło podbiegunowe, jak również surowe pustynie na każdym kontynencie, gdzie rolnictwo nie może rosnąć. Należy również wziąć pod uwagę duże łańcuchy górskie, tropikalne lasy deszczowe, tundrę i obszary o wysokiej zawartości soli, gdzie rośliny nie mogą rosnąć, a konsekwentne życie po prostu nie wchodzi w grę. Kiedy wyeliminujesz te regiony, pozostaje wielka masa lądowa płaskowyżu Indochin jako jeden z najbardziej nieprzerwanych i opłacalnych obszarów na planecie do uprawy zbóż.

Wybór rolnictwa był również ogromną decyzją; narody uprawiające i konsumujące ryż mają tendencję do posiadania większych populacji, ponieważ jest o wiele więcej kalorii produkowanych na polu ryżowym niż na polu pszenicy lub kukurydzy. Jednak uprawa ryżu to ciężki biznes, więc większe rodziny oznaczały dodatkową siłę roboczą, aby zapewnić dobre zbiory każdego roku. W naturalny sposób prowadziło to do większej liczby dzieci i społeczeństwa o zdolności kalorycznej pozwalającej na utrzymanie większej liczby ludzi.

Postęp w naukach medycznych

W ciągu ostatnich 1000 lat ludzka medycyna nie wprowadziła zbyt wielu ogromnych ulepszeń, przynajmniej nie do lat 1800 lub później. W tym momencie światowa populacja po raz pierwszy osiągnęła liczbę 1 miliarda i od tego czasu nie oglądaliśmy się za siebie. Dzięki ciągłym postępom w nauce i medycynie, a także praktykom rolniczym, które zrewolucjonizowały sposób, w jaki karmimy świat, ludzie zaczęli żyć dłużej. Coraz więcej dzieci dożywało wieku rozrodczego i zakładało własne rodziny, a populacja rosła – na całym świecie.

Powstanie przemysłu i rolnictwa na dużą skalę oznaczało, że rodziny mogły być znacznie większe niż w przeszłości, a społeczne skutki podziału między wsią a miastem doprowadziły do powstania bardziej złożonych społeczeństw, większej liczby miast i znacznie większej liczby ludzi. Do dziś przewaga, jaką Azja cieszyła się przez ostatnie 10 000 lat, nie zniknęła.

Jeśli 1/3 światowej populacji była skupiona w Azji (mianowicie w Chinach i Indiach) 1000 lat temu, to ma sens, że mniej więcej 1/3 byłaby tam zlokalizowana również teraz! Dynamika wzrostu populacji i czynniki, które pozwoliły na większe rodziny i bardziej obfite dostawy żywności są nadal obecne w tych dwóch narodach o dużej populacji.

Oczywiście istnieją inne czynniki społeczne, kulturowe, religijne i polityczne, które odgrywają w tej ostatecznie jednostronnej populacji, ale faktem jest, że populacje rosną wykładniczo. Zasadniczo, przy wyższym poziomie bazowym, od którego należy zacząć w Chinach i Indiach, eksplozja populacji w ciągu ostatnich 200 lat jest tam bardziej widoczna. Jako doskonały przykład naszej coraz bardziej niezrównoważonej planety, ponad 51,5% światowej populacji znajduje się w azjatyckiej bańce, która zawiera tylko 19 krajów.

Jeśli eksperci mają rację i do 2050 r. osiągniemy poziom około 9,8 mld ludzi, nie sugerowałbym przeprowadzki do Indii lub Chin. Jeśli wcześniej myśleliście, że jazda pociągiem jest trudna, poczekajcie tylko, aż w każdym z tych krajów zamieszkają 2 miliardy ludzi!

.