SERIES 18 | Episode 13

Większość ogrodników rozpoznałaby jaskrawo ubarwioną biedronkę w swoim ogrodzie. W Australii występuje ponad 100 gatunków i większość z nich jest pożyteczna, ale warto znać różnicę między dobrymi a złymi – uważaj na wegetarian!

Babki znane są również jako biedronki lub biedroneczki. Dorośli są owalne kopuły w formie i zakres w długości od 1 do 10 mm, w zależności od gatunku. Kobiety biedronki są większe niż mężczyźni i ich twarde, kolorowe skrzydła przednie pokrywają błoniaste skrzydła tylne i służą również do ochrony odwłoka owada. Zarówno ich nogi, jak i klubowe czułki są krótkie i zwykle wycofywane pod ich ciałami, gdy są niepokojone.

Większość biedronek jest jaskrawo kolorowa i to jest ostrzeżenie, sygnał dla potencjalnych drapieżników, że mogą być toksyczne. Jeśli są przestraszone, mogą wydzielać żółty płyn, który ma nieprzyjemny smak. Jako ostateczny środek ostrożności, ostateczna obrona, mogą spaść na ziemię lub odlecieć.

W Australii są cztery wspólne gatunki ogrodowe biedronek. Wspólna nakrapiana biedronka jest jasnopomarańczowa z czarnymi kropkami na plecach. Są one żarłocznymi drapieżnikami mszyc, owadów skalnic i roztoczy. Dorośli konsumują 2500 mszyc w ciągu swojego życia.

Biedronka mączna jest jednym z najbardziej znanych przykładów kontroli biologicznej. W 1891 roku biedronki te zostały wyeksportowane do Stanów Zjednoczonych, gdzie uratowały kalifornijski przemysł cytrusowy przed plagą pluskwiaków mącznych.

Grzybożerna biedronka ma bardzo śmiałe czarno-żółte ubarwienie. Zarówno dorośli jak i larwy żywią się grzybem pleśniowym, który jest naprawdę powszechnym problemem w ogrodach.

Złoczyńcą jest 28 nakrapiana lub jedząca liście biedronka. Są one łatwe do zidentyfikowania. Dorosłe osobniki mają do 1 cm długości, jasnopomarańczowy kolor i 28 plamek. Zarówno dorosłe jak i larwy żywią się różnymi roślinami – kapusta, ziemniaki i rodzina fasolowatych to preferowane pożywienie. Larwy są łatwe do rozpoznania, ponieważ są żółtawo-kremowego koloru, o kędzierzawym zarysie i żerują na spodniej stronie liści.

Najlepszym sposobem kontroli biedronek zjadających liście jest ręczne zbieranie ich z roślin. Mniejsze ogniska mączniaka rzekomego na roślinach takich jak dynie będą kontrolowane przez grzybożerną biedronkę. Dla większych ognisk spryskać rośliny z jednej części świeżego mleka do pięciu części wody i powtarzać to co tydzień. Korzyścią z używania mleka i wody jest to, że będzie kontrolować grzyba bez szkody dla żadnej z przydatnych biedronek. Inną wskazówką dla kontrolowania biedronki zjadającej liście jest zwalczanie chwastu zwanego jeżynowym koszyczkiem. Jest to ulubiona roślina spożywcza i dość często infestacje zaczynają się na chwastach, zanim przeniosą się do ogrodu. Wystarczy ją wyrwać i wtedy nie będzie się miało tylu problemów z cennymi warzywami.