Życie polityczne i prezydentura

Grover Cleveland – porzucił swoje imię jako dorosły, być może dlatego, że został nazwany „Big Steve” przez przyjaciół, ze względu na jego obwód, na ponad 250 funtów – w zasadzie poszedł z prądem jego kariery, a nie trzymać żadnych konkretnych ambicji. W czasie wojny secesyjnej uniknął służby wojskowej, płacąc zastępcy 300 dolarów, co w tamtych czasach nie było rzadką praktyką. Zdany egzamin adwokacki doprowadził go do stanowiska prokuratora okręgowego hrabstwa Erie, następnie szeryfa, burmistrza Buffalo i gubernatora Nowego Jorku w latach 1882-1884, kiedy to stał się znany jako „Uncle Jumbo”.

W jego pierwszej kadencji jako prezydent, 1885-89, Cleveland był niewygodny w Białym Domu, zwłaszcza jako kawaler. Ożenił się ze swoją podopieczną, córką zmarłego partnera prawniczego z Buffalo, czyniąc Frances Folsom najmłodszą pierwszą damą Ameryki w wieku 21 lat. Był to pierwszy i jedyny ślub prezydenta w Białym Domu. 27-letnia różnica wieku pary została wyśmiana. Dzieci zaczęły przybywać pomiędzy jego dwiema kadencjami, a troje z nich urodziło się w Białym Domu. Clevelandowie mieli w sumie pięcioro dzieci.

W swojej pierwszej kadencji, Cleveland przewodniczył również poświęceniu Statuy Wolności, i zobaczył kapitulację Geronimo, kończąc w ten sposób wojny Apaczów.

Cleveland’s presidencies nawiasem jednego kadencji prezydenta Benjamina Harrisona. Nie był za obaleniem monarchii hawajskiej, który został uruchomiony w czasie Harrison w biurze, ale mimo jego sprzeciwu, Hawaje zostały załączone. Cleveland napisał: „Jestem zawstydzony całą sprawą”.

W ogóle, nie był zwolennikiem imperialistycznych ruchów, a nawet wypowiedział wojnę Londynowi, gdy spór graniczny powstał między Wielką Brytanią a Wenezuelą. To ożywił wykorzystanie Doktryny Monroe, który languished.

Był również przeciwko dotacji i specjalnych interesów, co jest jak jego rekordowe wykorzystanie weta przyszedł o. Cleveland wierzył, że trudności zbudował charakter. Będąc mniej prasowacz własnego programu niż monitor Kongresu zarobił mu jeszcze jeden przydomek: „prezydent strażnik”. Wykorzystał swoją moc weta 584 razy – ponad dwukrotnie więcej niż liczba rzucona przez wszystkich poprzednich prezydentów, a najwyższa liczba każdego prezydenta z wyjątkiem Franklin Delano Roosevelt, który został wybrany na cztery kadencje.

Ogółem, druga kadencja Clevelanda, 1893-97, był bardziej napięty, i zobaczył go do czynienia z Pullman strajku i innych outcropings najcięższej depresji kraj widział do tej pory. Jego twarde stanowisko straciło poparcie jego partii. Po odejściu z urzędu 4 marca 1897 roku nadal wypowiadał się w kwestiach politycznych, od czasu do czasu konsultując się z Theodorem Rooseveltem, ale w przeciwieństwie do TR był przeciwny prawu wyborczemu dla kobiet, uważając, że rozsądne kobiety nie chcą mieć prawa głosu.