Lata 90. często były uwieczniane jako era mody minimalistycznej, która odrzucała psychodeliczne kreacje lat 80. W przeciwieństwie do lat 80-tych, które obejmowały „kolorową” przesadę sylwetek i „disco-trash esque” materiały takie jak lureks, lata 90-te zostały zdefiniowane przez Calvina Kleina i kulturę alternatywną, która pomogła usprawnić wizerunek lat 90-tych jako ten, który wspierał kulturę alternatywną i / lub rozpoczął kultywowanie luksusowych, ale prostych wyglądów, które mogą być noszone zarówno w buduarze, jak i w nocy. Jednak na początku lat 90-tych nadal zapożyczano trendy, które były popularne w latach 80-tych i dopiero w połowie lat 90-tych minimalizm i kultura grunge zyskały na popularności.

Na początku lat 90-tych wpływ „kultury disco” z lat 80-tych był nadal w opatrzności, z niepokojącym wachlarzem neonowych, jaskrawych ocieplaczy na nogi, gumek do włosów i spodni dominujących na scenie mody wczesnych lat 90-tych. Na neonową kolorystykę lat 80. wpłynęło wprowadzenie MTV, które wielu młodych ludzi wykorzystało jako inspirację dla swojego stylu, a etos ten utrzymał się w latach 90. MTV zaczął odchodzić od „pop-disco” muzyki z lat 80-tych, a zamiast tego podziemne lub alternatywne muzyka zaczęła rosnąć w popularności.

Do 1994 roku alternatywna scena muzyczna stała się popularna z zespołów takich jak Red Chilli Peppers i Oasis normalizacji anty-konformistyczne mundur mody składający się z koszulek, dżinsy, bluzy z kapturem, i trenerów, trend, który trwał do 2000s. Odrzucenie wartości lat 80. było kulturową przynależnością do kultury undergroundowej, która kwestionowała normę i pozwalała kobietom na przyjęcie „kultury Tomboya”.

Integracja „kultury Tomboya” została unormowana przez zespoły dziewczęce, takie jak TLC, które sparowały „poszarpane dżinsy” z Doc Martensami, aby zbuntować się przeciwko zasadom społeczeństwa dotyczącym tego, co kobiety mogą, a czego nie mogą nosić. Wyzywająca postawa TLC wobec patriarchalnej dyktatury była etosem, który wiele aspirujących nastolatek w stylu grunge przyjęło i przeciwstawiło się minimalistycznemu ubiorowi, który stał się popularny w 1995 roku. Kultura Grunge była unisex i po raz pierwszy mężczyźni i kobiety nosili swoje ubrania, ale nie był to etos, który akceptowały wszystkie jednostki. Wiele osób postrzegało kulturę Tomboy lub Grunge jako nieuzasadnione zaprzeczenie ich „tożsamości seksualnej” lub nawet jako potwierdzenie ich „queerowych preferencji seksualnych”. Dla wielu kobiet kultura chłopczycy była „rytuałem przejścia”, który wyzwolił je spod męskiej kontroli i sprawił, że stały się „bezpłciowe”. Popularny wygląd chłopczycy z lat 90. obejmował ogrodniczki, dresy i sprane na kwaśno dżinsy – wszystkie ubrania, które tradycyjnie kojarzone były z męską modą

Do 1995 roku grunge’owa moda zanikła z powrotem w kulturze undergroundowej i została zastąpiona przez odzież glamour. Glamour wear został zainspirowany przez hit filmu Clueless, którego „sexy school girl” wygląd zainspirował wiele młodych kobiet, aby nosić mini kilty, swetry undersized, krótkie sukienki slip, baby doll tees, knee highs, thigh highs, miniaturowe plecaki, kombinezony, rajstopy, rajstopy, i buty grube, aby stworzyć niewinny, ale zmysłowy ootd. Odrzucenie kultury unisex było inspirowane nie tylko medialnym przedstawianiem kobiet, ale także przez przemysł wybiegów, który po raz pierwszy zapośredniczył to, co społeczeństwo chce, a czego nie chce nosić. Supermodelki lat 90-tych, takie jak Kate Moss, były synonimem wizerunku glamour lat 90-tych, gdzie jej portfolio reklam Calvina Kleina, jedwabne halki nocne i świeży wygląd twarzy wydawały się surowe w porównaniu do przesadnych standardów piękna i mody lat 80-tych.

Zmieniające się oblicze mody lat 90-tych sprawiło, że jest to jedna z najbardziej eksperymentalnych, a jednocześnie równie znienawidzonych epok do dnia dzisiejszego z wieloma fashionistkami przygnębiającymi się przy ich miłości do wielu scrunchies, oszronionych cieni do powiek i dżinsów z dnem dzwonu, preferujących bardziej stonowany wygląd współczesnej ery. Ale to, co czyni erę lat 90-tych genialną, to jej zdolność do zmian i adaptacji do okoliczności kulturowych swojego czasu. Kiedy moda glamour wygasła w 1997 roku, koniec dekady sprzyjał bardziej wygodnemu i mniej płynnemu podejściu do mody, powołując się na lata 70. jako główny wpływ. Ponowne wprowadzenie 0f 70’s zszywki jak ogrodniczki i drukowane koszule warstwy pod spodem zostały spopularyzowane przez hit amerykańskiego sitcomu The Fresh Prince of Bell Air” z udziałem ikony filmowej 90’s Will Smith.

.