By Lydia A. Meyers RN, MSN, CWCN

W czasach, kiedy pracowałam z niesamowitymi szpitalami i lekarzami, nauczyłam się i zebrałam informacje na temat różnic pomiędzy dwoma rodzajami zakażeń martwiczych, które zdarzają się w świecie opieki nad ranami. Martwicze zapalenie powięzi (NF) i ukąszenia pająków mogą być podobne w swojej naturze i wymagają natychmiastowej interwencji.

NF będzie występować jako cellulitis, a stan zapalny będzie się rozprzestrzeniać, podczas gdy ukąszenia przez pająka występują z czerwonym, białym i niebieskim znakiem. Pacjenci będą doświadczać następujących objawów: gorączka, biegunka, nudności, wymioty i ból. Istnieją różnice w postępie, leczeniu i stosowaniu antybiotyków. W poniższym blogu wyjaśnię różnice i podobieństwa obu schorzeń.

Co to jest martwicze zapalenie powięzi?

CdC definiuje martwicze zapalenie powięzi jako infekcję bakteryjną, która szybko rozprzestrzenia się w tkankach miękkich ciała, niszcząc skórę, tłuszcz podskórny i powięź. Jest to spowodowane przez więcej niż jedną bakterię, w tym Streptococcus grupy A, Klebsiella, Clostridium, E. coli, Staphylococcus aureus i Aeromonas hydrophila. Najczęstszą przyczyną NF jest paciorkowiec grupy A.

Chociaż jest to rzadkie zjawisko, NF może być spowodowana przez przerwę w skórze związaną ze skaleczeniem, zadrapaniem, oparzeniem, ukąszeniem owada lub raną kłutą. Wielu ludzi, którzy dostają tę infekcję bakteryjną ma niższy system odpornościowy i zmniejszoną zdolność do walki z inwazją bakterii.

Istnieją trzy różne typy NF. Typ 1 jest kombinacją zarówno bakterii beztlenowych jak i bakterii tlenowych. Niektóre z tych bakterii obejmują gatunki Clostridium i Bacteroides. Typ 2 to Streptococcus grupy A z lub bez infekcji gronkowcowej, a typ 3 to infekcja Vibrio związana ze zwierzętami morskimi lub owadami.

Infekcja rozprzestrzenia się poprzez hamowanie fagocytozy. Bakterie te następnie wykorzystują układ odpornościowy do rozprzestrzeniania się przez ściany naczyń. Warunki wtedy pozwalają zamknąć hipoksyjne warunki i fakultatywne tlenowe organizmy by urosnąć i stać się beztlenowymi. Bakterie zaczynają wtedy rozkładać otaczające komórki i dochodzi do uwolnienia dwutlenku węgla, wody, wodoru, azotu, siarkowodoru i metanu. Ponieważ toksyny nadal rozprzestrzeniają się w krwiobiegu, u pacjenta dochodzi do sepsy. Zauważono, że toksyny podążają za powięzią, przedziałami mięśniowymi lub obydwoma.

Najczęstsze obszary infekcji to ściana brzucha, krocze i kończyny. Gdy atakuje krocze i mosznę, jest lepiej znany jako zgorzel Fourniera. Najczęstszymi przyczynami są urazy, zabiegi chirurgiczne i ukąszenia owadów. Choroby współistniejące, takie jak cukrzyca, przewlekła niewydolność nerek, leczenie immunosupresyjne, nadciśnienie, otyłość i niedożywienie zwiększają podatność na zachorowanie. Pacjenci często pojawiają się z objawami posocznicy i uogólnionym bólem. Pacjent często przechodzi w niewydolność wielonarządową.

Sytuacja kryzysowa w NF wymaga natychmiastowego podania antybiotyków dożylnie i wielokrotnego chirurgicznego usuwania ran. Zastosowanie hiperbarycznej terapii tlenowej (HBOT) może zmniejszyć przemieszczanie się toksyn do powięzi, przedziałów mięśniowych i krwiobiegu. HBOT jest skuteczny w tworzeniu środowiska wypełnionego tlenem, które może zatrzymać rozwój bakterii beztlenowych. Stosowanie opatrunków powinno być zachowawcze do czasu, gdy bakterie są pod kontrolą, a następnie należy dokonać ponownej oceny rany pod kątem właściwego opatrunku.

Identyfikacja ukąszeń pająków

W Stanach Zjednoczonych występuje ponad 3500 gatunków pająków. Chociaż nie występują w każdym stanie, dwa rodzaje pająków, które mogą powodować największe szkody ze wszystkich rodzajów to Czarne Wdowy i Brązowe Pająki.

Reklama brązowa: The brown recluse (Loxosceles reclusa) ma kształt skrzypiec na plecach. Ukąszenie może pozostać niezauważone, ponieważ jest bezbolesne. Po kilku godzinach mogą pojawić się objawy takie jak ból, gorączka, złe samopoczucie, ból głowy, ciemny mocz i bóle stawów. W miejscu rany pojawi się uczucie pieczenia lub pewnego rodzaju podrażnienie. Pojawi się silny ból, pęcherze z niebieskim nalotem w środku, otoczone zaczerwienieniem. Pojawią się zmiany krostopodobne z żółtą lub zieloną ropą, wysypka, która swędzi lub owrzodzenie z przerwą w skórze lub błonie śluzowej. Możesz mieć niektóre z tych objawów lub żadnego z nich, w zależności od indywidualnej reakcji na ukąszenia.

Osoba, która ma ukąszenie pająka powinna natychmiast udać się na pogotowie. Leczenie medyczne może obejmować antybiotyki, lód i uniesienie rany, antivenom, sterydy i leki przeciwhistaminowe. Jeśli rana stanie się martwa, konieczne będzie wykonanie zabiegu chirurgicznego w celu oczyszczenia łożyska rany. Opatrunek na ranę będzie zależał od stanu rany i zdolności osoby do gojenia się.

Czarna wdowa: Czarna wdowa (rodzaj Latrodectus) jest rozpoznawana dzięki jaskrawoczerwonemu znakowi klepsydry na brzuchu. Populacje najbardziej zagrożone ukąszeniem przez czarną wdowę to osoby starsze, dzieci i osoby z wieloma chorobami współistniejącymi. Jad ma właściwości trujące, ale nie jest martwiczy. Występują reakcje ogólnoustrojowe, w tym bóle głowy i brzucha. Objawy te ustępują w ciągu 1 do 3 dni. Leczenie ukąszenia przez czarną wdowę obejmuje lód, glukonian wapnia i antivenom.

Przykład przypadku pacjenta: Pacjent został przyjęty do ośrodka w celu kontynuacji leczenia ran po hospitalizacji. W wywiadzie i badaniu przedmiotowym stwierdzono, że pacjentka została ukąszona przez pająka, a pacjentka podała, że stało się to podczas snu. Lekarz postawił diagnozę: martwicze zapalenie powięzi. Rana została kilkakrotnie oczyszczona podczas przyjęcia. Tkanka wykazywała dobre ziarninowanie i podścielanie. Znaczenie przypadku tej pacjentki nie powinno było polegać na antybiotykoterapii i wielokrotnym oczyszczaniu rany, ale na jej zamknięciu.

Wniosek

Ważna jest ocena pacjenta, zwłaszcza na izbie przyjęć i/lub przy przyjęciu do szpitala. Różnica między martwiczym zapaleniem powięzi a ukąszeniem przez pająka polega na różnicy w sposobie leczenia rany od początku przez cały okres leczenia w szpitalu. Szybka ocena stanu zapalenia powięzi jest konieczna, ponieważ jakakolwiek strata czasu może zagrozić życiu pacjenta, jak również zwiększyć uszkodzenia tkanek leżących u podstaw rany.

O autorze
Lydia Meyers RN, MSN, CWCN jest certyfikowaną pielęgniarką zajmującą się leczeniem ran od ponad 15 lat, z doświadczeniem w pracy w domowej opiece zdrowotnej, placówkach opieki długoterminowej, opiece hospicyjnej, opiece ostrej, LTAC i klinikach leczenia ran. Jej filozofia pielęgniarska, aby „leczyć rany tak szybko, jak to możliwe” jest siłą przewodnią jej działań edukacyjnych, zarówno jako nauczyciela, jak i studenta.