Jak katolicki święty staje się arktycznym elfem

Święta Bożego Narodzenia obchodzone są na wiele sposobów na całym świecie, a prawie wszystkie te sposoby obejmują historyczną postać Świętego Mikołaja.

Który pierwotnie nie miał nic wspólnego z Bożym Narodzeniem.

W Holandii, gdzie jesteśmy oparte, Sinterklaas jest technicznie obchody święta św. Mikołaja w dniu święta 6 grudnia, podczas gdy Boże Narodzenie, jak sama nazwa wskazuje, ma na celu obserwację rzekomych narodzin Chrystusa w dniu 25 grudnia.

Ale w Wielkiej Brytanii, a zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych, zarówno Boże Narodzenie i St Nick zostały rozciągnięte, dopasowane i załatane razem więcej niż najstarszy sweter Christmas.

Tutaj omawiamy kilka z tych ewolucji, najdziwniejsze być może jest adres Bieguna Północnego St Nick. (Nie, nie zdradzamy go.)

Dionisius , via Wikimedia Commons

Po pierwsze, jak rzymski biskup stał się pulchnym elfem w ciągu zaledwie piętnastu stuleci?

Św. Mikołaj, biskup z IV wieku, który żył w starożytnym rzymskim mieście Myra, obecnie Demre w Turcji, nie był ani pulchny, ani wesoły, ale zyskał długotrwałą reputację dzięki dobroczynności i rozdawaniu prezentów.

To, naturalnie, było podporą, która ostatecznie połączyła go z Bożym Narodzeniem.

Po holenderskich imigrantów przyniósł Sinterklaas (patrz poniżej) do Ameryki, kilka dzieł literackich rozpoczął przekształcania zarówno charakter i Boże Narodzenie w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych.

Sander van der Wel z Holandii, przez Wikimedia Commons

Te prace były przede wszystkim Washington Irving’s A History of New York w 1809, Charles Dickens’s A Christmas Carol w 1843, anonimowy 1821 wiersz Old Santaclaus with Much Delight, i Clement Clark Moore’s 1823 The Night Before Christmas.

Książka po książce, wiersz po wierszu, St Nick stał się znany ze swoich magicznych sań, latające renifery, i miłość do dzieci. Został również wchłonięty w samo Boże Narodzenie, które od czasów przed średniowieczem było świętem pełnym zamieszek, często wiążącym się z publicznym pijaństwem.

Ale jak Biegun Północny wszedł do gry? Czy było to po prostu jedyne miejsce, w którym Święty Nick i jego rozwydrzona ekipa mogli spokojnie grać w całonocnego beer ponga?

Cóż, to nie jest dokładnie powód, dla którego tam wylądował…

Jonathan Meath , via Wikimedia Commons

Święty Nick pakuje swoją fajkę i przenosi się na Biegun Północny

Święty Nick spakował swoją fajkę i przeniósł się na Biegun Północny

Przeniesienie się Mikołaja na Biegun Północny było już w przeszłości bardzo odległe. Mikołaja na Biegun Północny zawdzięczamy Thomasowi Nastowi, amerykańskiemu rysownikowi, który w latach 1863-1886 złożył 33 rysunki świąteczne do magazynu Harper’s Weekly, z których jeden przedstawiał wioskę o nazwie „Santa Claussville, N.P.”

N.P., jak można się domyślić, oznacza Biegun Północny.

To nie była przypadkowa decyzja ze strony Nast. Podczas 1840s i 50s, wyobraźnia publiczna w Europie i Ameryce został poruszony przez kilka bardzo nagłośnione ekspedycje do Arktyki, która w tym czasie był w dużej mierze unexplored.

Nic dziwnego, a następnie, Arktyka nabyte w wiadomości, literatury i sztuk wizualnych dnia niemal mityczny status – zwłaszcza Biegun Północny, ponieważ nikt nie będzie go zobaczyć, aż Robert Peary wziął honor w 1909 roku, choć jego roszczenie jest nadal kwestionowane.

Thomas Nast, dla Harper’s Weekly , przez Wikimedia Commons

Również, renifery żyją w Arktyce, i jak The Night Before Christmas już pokazał, renifery były preferowanym środkiem transportu Świętego Nicka.

Trzecim i być może najbardziej przekonującym powodem, dla którego Nast wybrał Biegun Północny jako dom Świętego Nicka jest to, że pada tam śnieg przez cały rok. A ponieważ śnieg jest symbolem Świąt Bożego Narodzenia w dużej części świata, Biegun Północny wydawał się odpowiednim schronieniem dla tej zsekularyzowanej postaci świątecznej.

Ale niezależnie od powodów przeniesienia Świętego Nicka, czy były one spowodowane bardziej wyprawami pełnymi przygód, czy szybkimi reniferami, czy elfią miłością do śniegu, uważamy, że dokonał on doskonałego wyboru, aby osiedlić się w Arktyce.

Będziemy pewni, że powiemy mu to następnym razem, gdy tam będziemy.

.