Gdy mamy depresję, często towarzyszy jej ogromna dawka wszechogarniającego poczucia winy. Poczucie winy gra w prawo w ręce depresji, która karmi z powrotem nasze poczucie winy…. i tak dalej. To okropny, niekończący się cykl udręki.

Wina za nasze związki

Myślenie o naszych związkach może spowodować przepełnienie naszych poziomów poczucia winy. Nie czujemy, że możemy być przy naszych przyjaciołach i rodzinie w takim stopniu, w jakim byśmy chcieli, ponieważ depresja nas osłabia. Czujemy się winni, że nie radzimy sobie z obowiązkami domowymi, ale depresja sprawia, że nasze kończyny są ołowiane, a najmniejsze zadania wydają się ogromne. Zapominamy o różnych rzeczach. O ważnych rzeczach, takich jak urodziny czy dzień, w którym nasze dziecko nie ma mundurka. Depresja i brak snu mogą obniżyć poziom naszej tolerancji, więc pstrykamy na naszych bliskich. Widzimy, jak nasza choroba odbija się na tych, na których nam zależy, co dodatkowo zwiększa poczucie ciężaru, jaki odczuwamy. Kiedy depresja zamyka nas w domu, odwołujemy plany, które robiliśmy, kiedy czuliśmy się bardziej zdolni do zarządzania życiem.

Jest wiele rzeczy, które mogą wpływać na związki. Choroby. Okoliczności życiowe. Związki to stroma krzywa uczenia się; Wybieramy nawigowanie niepewności życia z tymi, którzy również nawigują niepewność życia, z ich własnymi przeszkodami i rzeczami do przezwyciężenia. Wszyscy mówimy lub robimy rzeczy, których czasem żałujemy. Depresja nie jest wymówką dla naszego zachowania wobec przyjaciół i rodziny, ale może być wytłumaczeniem. Otwarta, szczera komunikacja z osobami z naszego otoczenia może pomóc nam w zmniejszeniu poczucia winy. Może to również pomóc osobom z naszego otoczenia lepiej zrozumieć, co się dzieje.

Wina z powodu nieosiągnięcia więcej

Wina powoduje, że czujemy się tak, jakbyśmy nie byli wystarczający ani nie robili wystarczająco dużo.

Może to być trudne, gdy widzimy naszych rówieśników w mediach społecznościowych, którzy wydają się mieć wszystko poukładane. Warto pamiętać, że obrazy, które tworzymy o sobie w sieci, nie zawsze dokładnie odzwierciedlają naszą rzeczywistość. Ludzie rzadko ujawniają w mediach społecznościowych wszystkie nieprzyjemne fragmenty swojego życia. A kiedy porównamy to, gdzie jesteśmy (źle się czujemy) z ich wyreżyserowanymi zdjęciami, zawsze będziemy mieć wrażenie, że nie pasujemy do siebie.

Depresja może ograniczyć naszą zdolność do robienia pewnych rzeczy. Może nas spowolnić. Może zamglić nasz mózg tak, że trudno jest myśleć. Utrudnia osiągnięcie celów, które wyznaczyliśmy sobie przed pojawieniem się depresji w naszym życiu.

Nie możemy zmienić przeszłości ani w magiczny sposób pozbyć się depresji (choć czasami bardzo byśmy tego chcieli!). Możemy jednak ponownie ocenić nasze cele. Możemy obniżyć nieco poprzeczkę i wziąć pod uwagę depresję. To może nie być na zawsze. Po prostu musimy teraz działać trochę wolniej i to jest w porządku!

Wina z powodu depresji

Jednym z okrucieństw depresji jest to, że wpędza nas ona w przekonanie, że nie jesteśmy godni pomocy i wsparcia. Patrzymy na nasze życie i czujemy się winni, że czujemy się tak nisko, podczas gdy „inni mają gorzej”. Kiedy myśli samobójcze odbijają się rykoszetem od naszej głowy, czujemy się winni, że „wyrzucamy to wszystko”, co tylko podsyca myśli samobójcze. To błędne koło.

Cierpienie na depresję to nie nasza wina. Depresja nie dyskryminuje. Nie obchodzi jej, jaką mamy pracę, kto jest w naszej rodzinie, gdzie mieszkamy, ile mamy pieniędzy ani ilu mamy przyjaciół. Może dotknąć każdego.

Wina za to, że nie wyzdrowieliśmy wystarczająco szybko

Czasami otrzymujemy pomoc – od przyjaciół, członków rodziny, kolegów z pracy lub specjalistów. Kiedy ludzie próbują nam pomóc, zaczynamy czuć się winni, że nie wyzdrowieliśmy. Albo że nie wyzdrowiejemy „wystarczająco szybko”.

Możemy zrobić kilka rzeczy, aby pomóc naszej depresji, ale nie zawsze możemy ją całkowicie kontrolować. W końcu znajdziemy coś, co będzie dla nas skuteczne, ale może to zająć trochę czasu i trochę prób i błędów.

Uczucia nie są faktami

Jakkolwiek czujemy się winni, jakkolwiek okropne są myśli, które nam się nasuwają – niekoniecznie są one prawdziwe. Depresja może nas karmić wszelkiego rodzaju kłamstwami, które całkowicie wypaczają naszą perspektywę. Czujemy się okropnie sami ze sobą, ale czuć się okropnie i być okropnym to dwie bardzo różne rzeczy.

To nie jest twoja wina

Depresja to nie twoja wina. Nie zasługujesz na depresję (nikt nie zasługuje!). Nie spowodowałeś jej. Nie masz absolutnie nic, z powodu czego mógłbyś czuć się winny. Bądź dla siebie miły.