Seria pięciu map przedstawiających przebieg wojny koreańskiej w latach 1948-1953.

W sierpniu 1945 roku, po zakończeniu II wojny światowej, wojska radzieckie posunęły się naprzód w dół okupowanego przez Japończyków półwyspu koreańskiego do uzgodnionej linii demarkacyjnej z amerykańską strefą okupacyjną, 38. równoleżnika. We wrześniu wojska amerykańskie wylądowały w południowej części Korei. W 1948 r. Organizacja Narodów Zjednoczonych (ONZ) nadzorowała utworzenie Republiki Korei na południu. W odpowiedzi Związek Radziecki ustanowił na północy reżim komunistyczny – Koreańską Republikę Ludowo-Demokratyczną. Oba rządy rościły sobie prawo do suwerenności nad całą Koreą.

Czerwiec-wrzesień 1950
W czerwcu 1950 roku Korea Północna najechała na południe. Seul padł niemal natychmiast, a siły północnokoreańskie parły na południe w kierunku portu Pusan (Busan). Amerykańskie oddziały z Japonii pomogły powstrzymać Koreańczyków z Północy w Taegu (Daegu), 80 km od Pusan.

Wrzesień-listopad 1950
We wrześniu 1950 roku siły ONZ pod wodzą amerykańskiego generała Douglasa MacArthura wylądowały w In’chon i szybko wyzwoliły Seul. Armia północnokoreańska wycofała się na północ. Po sukcesie w In’chon ONZ dążyło do zjednoczenia Korei siłą, ignorując groźbę interwencji Chińskiej Republiki Ludowej, która powstała w poprzednim roku.

listopad 1950-styczeń 1951
Podczas gdy siły ONZ parły na północ, tysiące chińskich żołnierzy wkroczyło do Korei Północnej. W listopadzie 1950 r. zadały one poważną klęskę siłom ONZ i zmusiły je do odwrotu. W styczniu 1951 roku Seul padł łupem Chińczyków, którzy posunęli się aż do Cho’nan (Cheonan), 85 km dalej na południe.

Styczeń 1951-lipiec 1953
Siły ONZ rozpoczęły serię ofensyw, odzyskując Seul i spychając Chińczyków z powrotem przez 38 równoleżnik, zanim komunistyczne ofensywy odzyskały część utraconego terytorium. Jednostki nowozelandzkiej Kayforce stoczyły udaną akcję obronną w Kap’yong w kwietniu 1951 roku. Kolejne natarcie ONZ przeniosło linię frontu mniej więcej na 38 równoleżnik, gdzie od lipca 1951 r. trwał impas. Siły ONZ okupowały tę linię frontu – podobną do pagórkowatego frontu zachodniego – aż do zawieszenia broni, które zakończyło walki dwa lata później. Negocjatorom nie udało się wynegocjować porozumienia pokojowego i oficjalnie obie Koree pozostają w stanie wojny.