Kraniotomia

Kraniotomia jest procedurą, w której część czaszki jest tymczasowo usuwana. Procedura ta jest wykonywana w celu leczenia krwiaków, usuwania guzów mózgu, i więcej.

Procedura kraniotomii

Kraniotomia może być wykonywana w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym. To ostatnie jest wymagane, gdy udział pacjenta jest niezbędny do sprawdzenia funkcji mózgu podczas zabiegu. Na początku operacji wykonuje się nacięcie w skórze głowy, aby umożliwić dostęp do miejsca zabiegu, za pomocą specjalnej piły lub wiertła medycznego (w przypadku kraniotomii przez dziurkę od klucza).

Skóra głowy jest podciągana i przycinana w celu opanowania krwawienia przy jednoczesnym zapewnieniu dostępu do mózgu. Opona twarda, czyli gruba zewnętrzna błona pokrywająca mózg, jest oddzielana od kości i ostrożnie rozcinana, aby umożliwić odpływ nadmiaru płynu, który się nagromadził. Czasami narzędzia mikrochirurgiczne mogą być stosowane pod powiększeniem, aby umożliwić chirurgowi dokładniejszą wizualizację danego obszaru. Po zakończeniu procedury tkanka, która została wycięta jest zaszywana i zazwyczaj płat kostny jest ponownie mocowany.

Odzyskiwanie sprawności po zabiegu kraniotomii

Pacjent po zabiegu kraniotomii spędza pewien czas na oddziale intensywnej terapii (OIOM), dopóki parametry życiowe nie są stabilne, a pacjent jest czujny. Po opuszczeniu oddziału intensywnej terapii pacjent pozostanie hospitalizowany przez kilka dni i będzie mu podawany tlen. Terapia oddechowa będzie podawana w celu upewnienia się, że płuca pacjenta ponownie się rozszerzą i że pacjent nie zachoruje na zapalenie płuc.

Podczas rekonwalescencji w szpitalu pacjent będzie również nosił urządzenia do sekwencyjnej kompresji (SCD), aby zapobiec tworzeniu się skrzepów krwi w nogach i będzie okresowo poddawany testom neurologicznym i poznawczym w celu sprawdzenia funkcji mózgu. Chociaż po zabiegu kraniotomii spodziewany jest pewien obrzęk głowy, głowa pacjenta jest utrzymywana w pozycji uniesionej, aby ograniczyć ten obrzęk do minimum. Wielu pacjentów, u których wykonano kraniotomię, spędza kilka dni w ośrodku rehabilitacyjnym po zabiegu.

Kraniektomia

Kraniektomia jest zabiegiem chirurgicznym wykonywanym w przypadku, gdy część czaszki usunięta podczas operacji mózgu nie jest natychmiast zastępowana. Powody dla neurochirurga do wykonania kraniektomii obejmują: tworzenie pokoju obrzęk mózgu po urazie, usunięcie zakażonych części czaszki lub usunięcie części czaszki, gdzie uraz spowodował wiele fragmentów. Procedura ta jest zawsze wykonywana jako środek ratujący życie.

Procedura kraniektomii

Podczas kraniektomii, po znieczuleniu pacjenta, skóra na skórze głowy i leżące u jej podłoża tkanki są przecinane i wycinane z drogi. Podstawowe narzędzia chirurgiczne stosowane podczas zabiegu to wiertło, używane do wykonywania otworów w czaszce, oraz piła do cięcia i usuwania płata kostnego.

Po kraniektomii płat kostny jest zwykle przechowywany w sterylnym środowisku do czasu prawidłowego wygojenia, aby można było przeprowadzić operację naprawczą. Zazwyczaj płaty kostne są wymieniane po 6 tygodniach do 3 miesięcy po kraniektomii. Czasami, jeśli uszkodzenie czaszki pacjenta jest zbyt rozległe lub występuje zakażenie, może być konieczne użycie materiałów syntetycznych zamiast własnej kości pacjenta do wykonania naprawy.

Ochrona miejsca po kraniektomii

Niezbędne jest dokładne zabezpieczenie miejsca operacji. W wielu przypadkach pacjenci, u których wykonano kraniektomię, są odsyłani ze szpitala do domu w kasku ochronnym. Przez co najmniej 6 tygodni pacjent powinien powstrzymać się od wszelkich czynności, które mogą spowodować uderzenie w głowę lub upadek.

Ryzyko związane z kraniektomią

Chociaż bardzo często wysoce skuteczna, operacja mózgu niesie ze sobą nieodłączne ryzyko. Oprócz ryzyka związanego z każdą procedurą chirurgiczną, takiego jak trudności w oddychaniu, nadmierne krwawienie, skrzepy krwi i niepożądane reakcje na znieczulenie lub leki, głównym ryzykiem związanym z kraniektomią jest krwawienie w mózgu i zakażenie, z których każde może prowadzić do dalszego uszkodzenia mózgu. Pełny powrót do zdrowia po kraniektomii może zająć pacjentowi co najmniej rok i może być konieczne leczenie rehabilitacyjne.

Istnieje kilka objawów, które sygnalizują potrzebę pilnej pomocy medycznej po kraniektomii. Należą do nich:

• Zmiany zachowania, nastroju lub zdolności umysłowych
• Powtarzające się wymioty
• Gorączka
• Rozpływ lub obrzęk w miejscu operacji
• Aktywność skurczowa

Ból głowy, którego nie można uśmierzyć lekami dostępnymi bez recepty, jest również powodem do niepokoju.

.