Historia labradora

Labrador Retriever jest tradycyjnym psem wodnym Nowej Fundlandii, od dawna wykorzystywanym jako poganiacz kaczek i pomocnik rybaka. Rasa ta rozpoczęła swoją stałą wspinaczkę do najwyższej popularności na początku XIX wieku, kiedy to Labs zostały zauważone przez angielską szlachtę odwiedzającą Kanadę. Ci sportowi hrabiowie i lordowie wracali do Anglii z pięknymi egzemplarzami „psów labradorskich”. (Nie wiadomo dokładnie, w jaki sposób te psy z Nowej Fundlandii zaczęły być kojarzone z Labradorem, ale nazwa utknęła). W drugiej połowie XIX wieku brytyjscy hodowcy udoskonalili i ustandaryzowali rasę.

Fizyczne i temperamentalne cechy rasy, tak dobrze znane dziś milionom wielbicieli na całym świecie, przypominają pierwotne przeznaczenie labradora. Krótki, gęsty, odporny na warunki atmosferyczne płaszcz był preferowany, ponieważ podczas kanadyjskiej zimy, długowłose retrievery byłyby pokryte lodem po wyjściu z wody. W ojczyźnie swoich przodków labrador był przydzielany do łodzi rybackiej, aby wyławiać ryby, które wypadły z włoka. W związku z tym, oprócz posiadania naturalnych instynktów jako retriever, pies wymagał sierści dostosowanej do lodowatych wód północnego Atlantyku.

Gruby, zwężający się ogon Laba – „ogon wydry”, jak się go nazywa – służy jako potężny ster, stale poruszając się tam i z powrotem, gdy pies pływa i pomaga psu w skręcaniu. Jeśli chodzi o charakterystyczny temperament tej rasy, jest on tak samo charakterystyczny jak ogon wydry. „Idealne usposobienie to takie, które charakteryzuje się uprzejmą, otwartą, ugodową naturą, chęcią zadowolenia i brakiem agresji w stosunku do ludzi i zwierząt” – czytamy we wzorcu rasy. „Labrador ma wiele cech, które przemawiają do ludzi; jego łagodne usposobienie, inteligencja i zdolności adaptacyjne czynią z niego psa idealnego”. Przy określaniu podstawowych cech Laba najważniejszy może okazać się temperament, ponieważ jego użyteczność zależy od usposobienia. „Jeśli pies nie ma temperamentu prawdziwej rasy,” napisał znany sędzia, „to nie jest Labrador.”

Kennel Club (Anglia) uznał Laba w 1903 roku, a AKC zarejestrowała pierwszego psa tej rasy w 1917 roku. Po raz pierwszy Labs znalazł się na szczycie rejestracji AKC w 1991 roku i od tego czasu króluje jako ulubiona rasa Ameryki.