Wymaganiem wstępnym jest ukończenie studiów licencjackich na poziomie lub powyżej drugiej klasy z wyróżnieniem. Niektóre uniwersytety nie oferują bezpośrednich zapisów do stopnia doktora filozofii, a studenci muszą najpierw zapisać się na mniejszy stopień badawczy przed „upgrading”.
BrazyliaEdit
W Brazylii, przybliżony odpowiednik stopnia Master of Engineering jest profesjonalnym stopniem magistra o długości zazwyczaj dwóch lat. Obejmuje on głównie kursy i rozprawy lub pracy badawczej w applied engineering.Another wariant jest Academic Masters, który jest równoważny z Master’s of Science. Taki stopień jest związany z bardziej rozległych badań i jest zwykle wyborem tych, którzy chcą kontynuować na studia doktoranckie lub pracy w academia.
KanadaEdit
W Kanadzie, Master of Engineering stopień jest absolwentem stopnia zazwyczaj dwa lata długości, która obejmuje kurs i pracy magisterskiej lub badawczej o znacznej głębokości. Niektóre kanadyjskie uniwersytety oferują Master of Engineering lub albo Master of Science lub Master of Applied Science w inżynierii lub obu.
KolumbiaEdit
W Kolumbii, Master of Engineering, który trwa minimum dwa lata, jest program studiów podyplomowych, który następuje licencjackich pięciu lat. W zależności od nacisku jest nazywany Ms.Eng. z naciskiem na energię, chemia, środowisko i tak dalej. Na koniec, wymagane jest, aby publikacja opracowanej pracy w uznanym czasopiśmie rozprzestrzeniania naukowego jako wymóg dla stopnia.
ChorwacjaEdit
Wprowadzone z procesu bolońskiego, chorwacki Master of Engineering jest zazwyczaj dwuletni program i bezpośrednią kontynuacją trzyletniego kursu licencjackiego. Stopień jest skrótem mag. ing. i następuje po kierunku studiów (na przykład: mag. ing. računarstva – Master of Computer Engineering)
DaniaEdit
Z duńskiego uniwersytetu, Master of Engineering jest nazywany cand.polyt (łac.: candidatus polytechnices). Jest to dwuletni dodatek do akademickiego 3-letniego Bachelor in Engineering lub praktycznego 3,5-letniego Profession Bachelor of Engineering. Tytuł jest osiągalny z następujących uniwersytetów: Technical University of Denmark, Aarhus University, Aalborg University i University of Southern Denmark.
FinlandiaEdit
W Finlandii istnieją dwa odrębne stopnie naukowe, nauczany stopień uniwersytecki (diplomi-insinööri) i politechniczny stopień magistra (insinööri (ylempi AMK)). Podczas gdy ten pierwszy jest tłumaczony jako „Master of Science in Technology”, termin „Master of Engineering” jest głównie używany przez Uniwersytety Nauk Stosowanych, które oferują programy studiów magisterskich dla posiadaczy politechnicznych stopni licencjackich (insinööri (amk)). Jak nakazuje europejski proces boloński, aby uzyskać tytuł M.Eng. inżynierowie B.Sc. muszą dodatkowo studiować w pełnym wymiarze godzin przez rok lub dwa lata i ukończyć pracę magisterską. Większość programów studiów magisterskich jest prowadzona w języku fińskim, ale istnieją również programy w języku szwedzkim i angielskim.
FrancjaEdit
We Francji istnieją trzy dyplomy na 5 lat studiów w dziedzinie inżynierii: dyplom magistra inżyniera (diplôme de master en sciences de l’ingénieur), który jest zwykle dostarczany przez uniwersytety; CMI dla Cursus Master en Ingénierie (Comprehensive Master of Engineering), który jest selektywnym mistrzem dla konkretnej specjalności z większą liczbą kursów niż normalny dyplom magistra inżyniera, który jest dostarczany przez uniwersytety wybrane przez etykietę „Réseau figure” ; i stopień inżyniera („diplôme d’ingénieur”), który może być dostarczony tylko przez niektóre szkoły inżynierskie zwane grandes écoles – bardzo selektywne szkoły, które są zazwyczaj mniejsze niż uniwersytety – i zapewnia „poziom edukacji porównywalny do magistra inżyniera w Stanach Zjednoczonych” (AACRAO).
Stopień inżyniera zazwyczaj przygotować studentów do kariery zawodowej. Kursy zawsze obejmują zarządzanie, ekonomię lub bardziej ogólnie kursy poprzeczne. Wymagane są również okresy szkoleniowe w przemyśle lub w laboratoriach. Dyplom magistra inżyniera oferuje bardziej skoncentrowane podejście do dziedziny inżynierii, a Comprehensive Master of Engineering jest elitarnym programem magisterskim. Do programu doktoranckiego można dołączyć poprzez zdobycie któregokolwiek z tych trzech dyplomów.
NiemcyEdit
W Niemczech, lokalne stopnie inżyniera (Diplomingenieur (Dipl.-Ing.), pierwszy stopień po pięciu latach studiów na uniwersytecie i Dipl.-Inż.Ing. (FH), stopień inżynierski oferowany przez Fachhochschulen po czterech latach studiów) zostały zniesione na większości uniwersytetów w 2010 roku i zostały zastąpione przez podyplomowe studia magisterskie (M.Sc. i M.Eng.).
Pierwsze studia Master of Engineering zostały wprowadzone w Niemczech w 2000 roku w wyniku procesu bolońskiego. Ten rodzaj studiów magisterskich jest oferowany przez niemieckie uniwersytety i Fachhochschulen (Uniwersytety Nauk Stosowanych) i jest to zazwyczaj dwuletni program z kursami zorientowanymi na aplikację i stosowaną pracą badawczą. Wymogiem wstępnym jest pomyślne ukończenie studiów licencjackich lub ich odpowiednika sprzed procesu bolońskiego, z dobrą oceną. Dziewięć wiodących niemieckich uniwersytetów technicznych (Grupa TU9) preferuje przyznawanie tytułu Master of Science za ukończenie studiów inżynierskich w programie magisterskim.
IndieEdit
A Master of Science in Engineering (MSc.Engg.) jest zwykle skonstruowany jako stopień magistra badań, mniejszy niż doktorat i uważany za równoległy do M.Phil. w naukach humanistycznych i science.
WłochyEdit
We Włoszech, lokalne stopnie inżyniera (Laurea in Ingegneria), pierwszy stopień po 5 latach studiów na uniwersytecie zostały zniesione w większości uniwersytetów w 2008 roku. Odpowiednikiem stopnia Master of Engineering jest profesjonalny stopień magistra (Laurea Magistrale) o długości dwóch lat, który obejmuje głównie prace kursowe i pracę dyplomową z zakresu inżynierii stosowanej. Wymagania wstępne do stopnia Master of Engineering obejmują 3-letni tytuł licencjata inżyniera (Laurea).
Nowa ZelandiaEdit
W Nowej Zelandii stopień Master of Engineering jest ogólnie stopniem opartym na badaniach, wymagającym ukończenia pracy dyplomowej w kluczowych uniwersytetach (University of Auckland, University of Canterbury, itp.). Podobnie jak w Wielkiej Brytanii Master of Philosophy (M.Phil.) w inżynierii lub technologii, jest on uważany za mniejszy stopień niż Doctor of Philosophy (Ph.D.) i wyższy stopień niż mistrz pracy. Nie należy go mylić z Master of Engineering Studies, który jest stopniem magistra coursework.
W Auckland University of Technology (AUT), ten stopień można osiągnąć poprzez ukończenie pracy dyplomowej (ścieżka badawcza) lub połączenie pracy kursowej i projektu badawczego (ścieżka pracy kursowej).
NepalEdit
W Nepalu, Master of Engineering (M.E.) lub Master of Technology (M.Tech.) stopień jest programem podyplomowym w inżynierii. Jest to na ogół 2-letni program specjalizacji w konkretnej gałęzi inżynierii pola. Studenci zazwyczaj rozpoczynają program M.E./M.Tech. po ukończeniu 4-letniego programu studiów licencjackich w dziedzinie inżynierii, w wyniku którego otrzymują tytuł Bachelor of Engineering lub Bachelor of Technology. Uniwersytet Katmandu, Uniwersytet Tribhuwan, Uniwersytet Pokhara i Uniwersytet Purvanchal oferują ten stopień.
JaponiaEdit
W Japonii, magister inżynierii (工学修士, Kogaku Shushi), który trwa co najmniej dwa lata, jest programem podyplomowym, który następuje po licencjackich czterech latach. Jest to stopień badawczy między stopniem licencjata a stopniem doktora i wymaga ukończenia pracy dyplomowej.
SingapurEdit
W Singapurze, Master of Engineering jest opartym na badaniach programem studiów podyplomowych, który zazwyczaj trwa od 2 do 3 lat, w tym kurs i musi być zakończony kompleksową pracą dyplomową ocenianą przez komisję egzaminacyjną. Jest on zazwyczaj przyznawany jako kwalifikacja przeddoktorancka w dziedzinie inżynierii. Jest to w przeciwieństwie do programów „master of science” w inżynierii, które są oparte na kursach i nie wymagają pracy badawczej.
Korea PołudniowaEdit
W Korei Południowej, Master of Engineering, który trwa co najmniej dwa lata, jest programem podyplomowym, który następuje po licencjackich czterech lat. Jest on powszechnie przyznawany za specjalizacje w dziedzinie inżynierii, a nie nauki. Na przykład, stopień „Master of Science w informatyce” różni się od stopnia „Master of Engineering w informatyce” w tym ostatnim jest głównie koncentruje się na możliwości zastosowania projektu z silnym związku ze sprzętem, a nie oprogramowania. Ogólnie rzecz biorąc, program Master of Engineering obejmuje zarówno pracę na kursie, jak i badania.
PolskaEdit
Magister inżynier (mgr inż., magister inżynier) stopień naukowy, który można uzyskać po 2 latach kształcenia podyplomowego (dla studentów posiadających już tytuł B.Eng.-inż.) lub wcześniej (do czasu pełnej adaptacji procesu bolońskiego przez uczelnię) poprzez zintegrowany 5-letni program B.Eng.-M.Eng (lub B.Sc.-M.Sc), dający podwójny stopień mgr inż.
SłowacjaEdit
FIIT STU Institution of Engineering and Technology (IET) akredytacja dla dwóch programów studiów magisterskich: Intelligent Software Systems (połączone kierunki studiów Software Engineering – major i Artificial Intelligence – secondary) oraz Internet Technologies (w zakresie kierunku studiów Computing Engineering); trzech programów studiów licencjackich oraz dwóch programów studiów doktoranckich.
FEI STU engineering Institute of Electrical Engineering (IEE) accreditation
SpainEdit
Przed wprowadzeniem Procesu Bolońskiego istniały dwa różne hiszpańskie stopnie inżynierskie: „Ingeniería”, który wymagał 5 lub w niektórych przypadkach 6 kursów rocznych w pełnym wymiarze godzin; oraz „Ingeniería Técnica”, o krótszym czasie trwania: 3 lata lub w niektórych przypadkach 4 kursy w pełnym wymiarze godzin rocznie.
W następstwie Procesu Bolońskiego, hiszpański System Edukacyjny wszczepił stopnie „Máster Habilitante en Ingeniería” i „Máster Universitario en Ingeniería” (studia podyplomowe), które wykorzystują system ECTS zaprojektowany przez Unię Europejską. Są one nieco krótsze od drugiej połowy dawnego dyplomu inżynierskiego („Ingeniería”), podczas gdy dyplom inżyniera technicznego jest w przybliżeniu podobny do dyplomu licencjata w systemie bolońskim.
Edukacja w Inżynierii w Hiszpanii tradycyjnie nie miała zbyt wielu specjalności (Marynarka Wojenna, Lotnictwo i Kosmonautyka, Przemysłowa, Cywilna, Telekomunikacja, Informatyka, między innymi), jako że w przeszłości specjalizacja nie była tak konieczna, ale po Bolonii stopnie naukowe i magisterskie rozgałęziły się licznie, dając początek setkom różnych kombinacji, otwierając możliwość zrobienia licencjatu na jednym uniwersytecie i w jednej specjalności, a następnie podjęcia studiów magisterskich w innej specjalności, być może na innym uniwersytecie, po przejściu zazwyczaj indywidualnej rozmowy z dziekanem i/lub egzaminu lub testu z „propedeutyki”, mającego na celu zagwarantowanie solidnej podstawy, na której można budować dalszą wiedzę, która musi uwzględniać związek między dwiema gałęziami wiedzy i między przedmiotami nauczanymi na obu stopniach w miejscu pochodzenia i przeznaczenia.
SzwecjaEdit
Tytuł „Master of Engineering” został wprowadzony w niektórych szwedzkich uniwersytetach w ramach procesu bolońskiego. Tytuł „civilingenjör” (dosłownie przetłumaczone „Inżynier cywilny”, angielski termin „Civil engineer” nie jest równoważny z „civilingenjör”) jest odpowiednikiem M.Eng., jak również tytuł „Master of Science in Engineering”. Tytuł Master of Science in Engineering przyznawany jest po co najmniej 5 latach studiów. Przed 2007-07-01 był on przyznawany po co najmniej 4½ roku studiów. Studenci rozpoczynający studia przed 2007-07-01, ale kończący je przed 2015-06-30 i po 2007-07-01, mogą wybrać uzyskanie tytułu albo po 4½ roku, albo po 5 latach.
Wielka BrytaniaEdit
W Wielkiej Brytanii stopień Master of Engineering (MEng) jest najwyższym wyróżnieniem dla studiów licencjackich w dziedzinie inżynierii. Jest to standardowa kwalifikacja na poziomie uniwersyteckim podejmowana przez osoby chcące zostać dyplomowanymi inżynierami zarejestrowanymi w Engineering Council (EngC). Stopień MEng reprezentuje minimalny standard edukacyjny wymagany do uzyskania tytułu inżyniera dyplomowanego, ale istnieją inne równie zadowalające sposoby wykazania tego standardu, takie jak ukończenie studiów BEng Honours, a następnie uzyskanie dyplomu podyplomowego, magistra lub magistra inżyniera lub poprzez uczenie się przez doświadczenie. UK MEng (stopień licencjata) jest zazwyczaj odpowiednikiem europejskich stopni Diplom Ingenieur (Dipl.-Ing.) i Civilingenjör.
Uniwersytety mają swobodę w ustalaniu własnych wymagań wstępnych. Niektóre uniwersytety, takie jak Oxford, Cambridge i niektóre kursy w Imperial tylko przyznać studentów do studiowania na MEng stopnia. (Ich kursy zazwyczaj pozwalają studentowi odejść z tytułem licencjata po trzech latach. Więcej informacji na temat tego, które kursy są akredytowane przez Engineering Council do rejestracji jako Chartered Engineer lub Incorporated Engineer można znaleźć na stronie https://www.engc.org.uk/education-skills/accreditation-of-higher-education-programmes/) Inne uniwersytety, takie jak University of Greenwich, University of Surrey, Coventry University, Brunel University i Swansea University, dopuszczają studentów do czytania na kursach BEng Honours i MEng i pozwalają studentom na zmianę między tymi dwoma w początkowych latach kursu. Open University oferuje stopień MEng jako kwalifikacje podyplomowe, ale wymaga, aby studenci ukończyli kurs w ciągu czterech lat od ukończenia BEng Honours degree.
W Anglii, Irlandii Północnej i Walii stopień jest czteroletni kurs lub „sandwich” pięcioletni kurs (z jednym rokiem spędzonym na pracy w przemyśle). W Szkocji, to jest pięcioletni kurs. Licencjat z inżynierii (BEng) jest zwykle trzyletnim kursem (cztery w Szkocji) lub może również obejmować rok w przemyśle. Wiele uniwersytetów oferuje tytuł BEng, a następnie może zezwolić na transfer na MEng Dyplom inżyniera, przyznawany przez City and Guilds of London Institute, instytucję założoną w 1878 r. i uznaną przez Royal Charter (RC117) w 1900 r., jest przyporządkowany brytyjskiemu tytułowi licencjata inżyniera (z wyróżnieniem)-BEng (z wyróżnieniem)-degree. Dyplom ukończenia studiów podyplomowych jest przyporządkowany brytyjskiemu tytułowi magistra inżyniera (MEng). Członkostwo w Inżynierii (MCGI-NQF na poziomie 7) to strategiczny poziom zawodowy zarządzania/certyfikatu oraz dyplom studiów podyplomowych, odpowiadający brytyjskiemu tytułowi magistra, przyznawany przez Instytut City and Guilds of London. Będzie to poparte minimum dziesięcioletnim doświadczeniem sezonowym (recenzowanym) w dziedzinach takich jak Inżynieria + brytyjski licencjat / studia (lub przez CEng).
Wymagania dotyczące profesjonalnej rejestracji jako Inżynier Incorporowany lub Inżynier Chartered opierają się na standardzie kompetencji zawodowych i zaangażowania, jak określono w standardzie zawodowym UK-SPEC. Osoby fizyczne zazwyczaj rozwijają je poprzez edukację i doświadczenie zawodowe.
Tytuły Chartered Engineer i Incorporated Engineer przyznawane przez Engineering Council UK są w bardzo szerokim zakresie równoważne (ale nie takie same jak) północnoamerykańskie tytuły Professional Engineer (PEng/PE) i Professional Technologist (PTech), ale często z dużo większym uznaniem geograficznym. Jednakże, P.Eng/PE służą zupełnie innemu celowi niż kwalifikacje CEng. PE/P.Eng są licencjami uprawniającymi do wykonywania zawodu inżyniera w domenie publicznej z odpowiedzialnością prawną na poziomie stanu lub prowincji. W przeciwieństwie do C.Eng nie są one kwalifikacjami ani tytułami. Zgodnie z ustawodawstwem rządowym pozwalają one na prowadzenie praktyki zawodowej w określonym regionie geograficznym. Na przykład w Ontario licencja P.Eng jest wydawana na podstawie ustawy Professional Engineers Act (ustanowionej w 1922 roku). Pomimo porozumienia waszyngtońskiego PE/PEng nie jest równoznaczne z C.Eng. Zdolność C.Eng do wykonywania zawodu inżyniera w domenie publicznej w Ameryce Północnej jest określana indywidualnie dla każdego przypadku, zazwyczaj przez stan lub prowincję. Umowy o uznaniu kwalifikacji pomiędzy EngC lub Engineers Ireland i Engineers Canada lub USA Accreditation Board of Engineering and Technology (ABET) nie są uznawane przez poszczególne stany lub prowincje.
StructureEdit
StopnieMEng zazwyczaj podążają za wzorem znanym z tytułów licencjackich z wykładami, pracą laboratoryjną, pracami kursowymi i egzaminami każdego roku. Tam jest zazwyczaj znaczący projekt, który ma być zakończony w czwartym roku, który może mieć element badawczy do niego i więcej nauczania opartego projektu, który ma być zakończony w trzecim roku. Pod koniec trzeciego roku, jest zazwyczaj próg wyników akademickich w egzaminach, aby umożliwić przejście do ostatniego roku. Na niektórych uniwersytetach, struktura ostatniego roku jest raczej inna od tej z pierwszych trzech, na przykład na Uniwersytecie w Yorku, ostatni rok dla programu Computer Systems and Software składa się w całości z pracy nad projektem i intensywnych zaawansowanych kursów seminaryjnych, a nie tradycyjnych wykładów i zajęć problemowych. Końcowe wyniki są, w większości przypadków, przyznawane na standardowej brytyjskiej skali klasyfikacji stopni licencjackich, chociaż niektóre uniwersytety przyznać coś strukturalnie podobne do „Distinction”, „Merit”, „Pass” lub „Fail”, ponieważ jest to często sposób, że nauczane podyplomowych stopni magisterskich są klasyfikowane.
HistoryEdit
Na niektórych uniwersytetach w Wielkiej Brytanii na początku lat 80-tych, MEng został przyznany jako nauczany stopień podyplomowy po 12 miesiącach studiów. Jego wymagania wstępne byłyby zazwyczaj jak te dla innych nauczanych kursów podyplomowych, w tym posiadania stopnia licencjata i jego format byłby podobny do nowoczesnego MEng chociaż, jak w przypadku wielu podyplomowych stopni magisterskich, projekt będzie rozciągać się na dłuższy okres. Kursy MEng w ich nowoczesnej, licencjackiej formie zostały wprowadzone w połowie lat 80-tych w odpowiedzi na rosnącą konkurencję ze strony absolwentów kierunków technicznych z Europy kontynentalnej, gdzie licencjackie studia licencjackie trwają często dłużej niż zwykłe trzy lata w Wielkiej Brytanii. Wśród niedawnych absolwentów, instytucji inżynierskich, pracodawców i uniwersytetów panowało przekonanie, że dłuższe i bardziej dogłębne studia oferowane na kontynencie muszą być dostępne również dla studentów brytyjskich. Ponieważ uzyskanie nauczanego stopnia magistra w Wielkiej Brytanii zwykle zajmowało dodatkowy rok poza stopniem licencjata, zdecydowano, że ten dodatkowy rok zostanie zintegrowany z programem studiów licencjackich i zamiast realizować zarówno stopień licencjata, jak i magistra, studenci przejdą bezpośrednio do stopnia magistra.
Od czasu wprowadzenia MEng stał się stopniem wyboru dla większości inżynierów licencjackich, zgodnie z założeniami. Najczęstszym wyjątkiem od tego jest międzynarodowych studentów, którzy, ze względu na znacznie wyższe opłaty są pobierane, czasami zdecydować się na tradycyjną trasę BEng / B.Sc., gdzie jest to dostępne. Większość instytucji inżynierskich wprowadziła obecnie MEng jako minimalny standard akademicki niezbędny do uzyskania tytułu Chartered Engineer. Studenci, którzy ukończyli studia przed zmianami w przepisach, nadal będą mogli korzystać ze swojego tytułu licencjata w tym celu, a ci, którzy zdobyli tytuł licencjata od czasu zmian, mogą zazwyczaj podjąć dodatkowe kursy (znane jako „dalsze kształcenie”) w czasie, aby osiągnąć standard równoważny z MEng Niektóre starsze uniwersytety, takie jak Durham, pozwalają studentom uzyskać tytuł BEng po trzecim roku przed kontynuacją na czwartym roku.
Inne licencjackie stopnie magisterskieEdit
MEng jest jednym z wielu zintegrowanych stopni magisterskich wprowadzonych w Wielkiej Brytanii od końca XX wieku, innym głównym stopniem wprowadzonym jest MSci (Master in Science). Niektóre uniwersytety, jednak zdecydowali się przyznać temat specyficzne zintegrowane stopnie magisterskie, w takich dziedzinach jak matematyka (MMath), informatyka (MCompSci), fizyka (MPhys), chemia (MChem) i biologii (MBiol).
Stany ZjednoczoneEdit
W Stanach Zjednoczonych, Master of Engineering stopnia jest ogólnie stopień zawodowy oferowany jako kurs opartej na pracy alternatywnej do tradycyjnych badań opartych Master of Science. Jest to zazwyczaj dwuletni program, wprowadzony po ukończeniu 4-letniego licencjata, a wiele uniwersytetów pozwala studentom wybrać między Master of Engineering i Master of Science.
Magister Inżynierii jest oferowany na wielu wiodących uniwersytetach w Stanach Zjednoczonych w pełnym i niepełnym wymiarze godzin (weekendy lub wieczory) i jest uważany za stopień końcowy w dziedzinie inżynierii.
Niektóre programy M.Eng. wymagają projektu naukowego oprócz zajęć. Wymagają one dodatkowych kursów poza tymi wymaganymi dla studentów Master of Science w celu lepszego przygotowania studentów do kariery zawodowej. Niektóre z nich bardzo zachęcić studentów do udziału w projektach doradczych współpracy. Kursy te mogą obejmować takie tematy, jak podstawy biznesu, zarządzanie i przywództwo.
.