Węglowodany – Podstawy

W moich wykładach grupowych i indywidualnych dyskusjach z pacjentami, jest dla mnie jasne, że wiele osób nie rozumie, że węglowodany nie są ich wrogiem (wybacz podwójne negatywne). Rzeczywistość jest taka, że niewłaściwe węglowodany (cukry proste, syrop kukurydziany o wysokiej zawartości fruktozy i wysoko rafinowane mąki w przeciwieństwie do pełnych ziaren) oraz nadmierne spożycie węglowodanów powinny być powodem do niepokoju. W tym drugim z serii krótkich artykułów, mam zamiar zająć się podstawową terminologią węglowodanów w diecie człowieka.

Aby zrozumieć temat tak złożony jak żywienie człowieka, warto najpierw zrozumieć terminy i nomenklaturę dla głównych kategorii składników odżywczych. Węglowodany są jedną z trzech głównych kategorii grup żywieniowych – węglowodany, tłuszcze i białka. Dostarczają one cztery kalorie energii na gram i są głównym źródłem energii w diecie człowieka. Bardzo zróżnicowana grupa pokarmów zawiera węglowodany w postaci cukrów, skrobi i włókien.

Istnieją różne działania biologiczne wśród różnych typów węglowodanów. W zależności od żywności są źródłem w, jeden może mieć różne konsekwencje zdrowotne z węglowodanów. Ogólnie korzystne źródła obejmują całe źródła żywności, takie jak owoce, warzywa, rośliny strączkowe i całe ziarna i ogólnie niekorzystne źródła żywności są ciężkie w rafinowanych źródeł węglowodanów, takich jak wysokiej fruktozy syropu kukurydzianego słodzonych napojów, cukrów rafinowanych i mąki w żywności deserowych i biały (w przeciwieństwie do brązowego) ryżu. Więcej szczegółów na temat badań klinicznych wspierających zasadę „jest różnica” źródeł węglowodanów zostanie przedstawionych w przyszłych artykułach.

Uważam, że przydatne jest zrozumienie podstawowej nomenklatury węglowodanów. Istnieją dwie główne podgrupy węglowodanów: proste i złożone. Węglowodany proste zawierają grupy monosacharydów i disacharydów. Monosacharydy składają się z pojedynczej jednostki cukru prostego, glukozy, fruktozy lub galaktozy, i nie można ich rozłożyć na jednostki cukru prostego. Te trzy monosacharydy są łączone na różne sposoby, aby stworzyć bardziej złożone węglowodany. Disacharydy składają się z dwóch połączonych ze sobą monosacharydów. Trzy naturalnie występujące disacharydy w żywieniu człowieka to sacharoza (glukoza połączona z fruktozą), laktoza (glukoza połączona z galaktozą), maltoza (glukoza połączona z glukozą). Syrop kukurydziany o wysokiej zawartości fruktozy jest disacharydem wytworzonym przez człowieka, powstałym w wyniku hydrolizy kukurydzy i zawiera fruktozę połączoną z fruktozą.

Węglowodany złożone, zawierające trzy lub więcej monosacharydów połączonych ze sobą, są podzielone na oligosacharydy, zawierające od trzech do dziesięciu monosacharydów, i polisacharydy, zawierające więcej niż dziesięć monosacharydów połączonych ze sobą. Te złożone węglowodany obejmują skrobię, glikogen i błonnik pokarmowy. Istnieje wiele dalszych poddziałów w ramach kategorii węglowodanów złożonych, ale dla zrozumienia prawie każdej dyskusji o węglowodanach poza literaturą fachową, wystarczy znać terminy przedstawione powyżej.

.