SACRAMENTO – Krytycy kalifornijskiego procesu inicjatywy wyborczej często walczą z „budżetowaniem przy urnach wyborczych”, które odnosi się do sposobu, w jaki te środki często narzucają duże nakłady budżetowe przez demokratyczne fiat. Przeciętny wyborca prawdopodobnie nie potrafi nawet wymienić wszystkich swoich przedstawicieli, nie mówiąc już o wyjaśnieniu, jak funkcjonują finanse stanu. Mimo to, są oni wzywani do podejmowania skomplikowanych decyzji fiskalnych, opartych zazwyczaj na plakatach kampanii wyborczych i tytułach kart wyborczych.

Nie mam problemu z wyborcami decydującymi o szerokich, łatwo zrozumiałych kwestiach. Czy podwyżka podatku od gazu powinna zostać uchylona? To jest temat Propozycji 6. Gdyby stanowy prokurator generalny nadał jej uczciwy tytuł i streszczenie, byłoby to przynajmniej proste głosowanie w górę lub w dół w sprawie podatków od gazu. Społeczeństwo głosujące jest doskonale zdolne do podejmowania takich decyzji – a przynajmniej tak zdolne, jak nie zawsze tak błyskotliwi ustawodawcy, którzy reprezentują je w stanowym Senacie i Zgromadzeniu.

Ale coraz częściej inicjatywy dotyczą złożonych spraw budżetowych i regulacyjnych, które mogą wymagać godzin analiz, aby oddać świadomy głos. Czasami są one umieszczane na karcie wyborczej przez grupy specjalnego interesu i prawdopodobnie są chwytaniem pieniędzy. Inne są umieszczane na karcie do głosowania przez grupy z ideologicznym programem, ale często nie są one łatwiejsze do zrozumienia niż środki obligacji.

Dobra zasada kciuka: Jeśli czytasz streszczenie karty do głosowania, wertujesz strony wyjaśnień z godnego podziwu, uczciwego Biura Analityka Legislacyjnego, przeglądasz oficjalne argumenty „za” i „przeciw” w książeczce wyborczej i nadal nie masz pojęcia, co ta cholerna rzecz by zrobiła, wtedy ten środek nie ma biznesu na karcie do głosowania. Najlepszą rzeczą jest głosować „nie” na takie środki, które są nadużyciem procesu inicjatywy.

Prawdopodobnie najlepszym – ale nie jedynym – przykładem tej głupoty na karcie do głosowania 6 listopada jest Propozycja 12, która „ustanawia nowe standardy dla zamknięcia określonych zwierząt gospodarskich” i „zakazuje sprzedaży niezgodnych produktów.” Brzmi to prosto, ponieważ proponuje minimalne wymagania przestrzenne dla rolników, którzy hodują cielęta, doły hodowlane i kury znoszące jaja. Ale zagłębić się w szczegóły, a ten jest niczym, ale jasne cut.

Jeden znajduje obrońców dobrostanu zwierząt po obu stronach problemu, co czyni go prawie niemożliwe do określenia, czy ten potencjalnie kosztowny spate przepisów nawet poprawić los niektórych z państwa zwierząt gospodarskich. Po spędzeniu zbyt wiele czasu na poszukiwaniach i nadal nie mając pojęcia, jak głosować, zadzwoniłem do mojej córki, studentki rolnictwa w Kalifornii, i kazałem jej mi to wyjaśnić. Głosowanie naprawdę nie powinno być takie trudne. (Ona jest na „nie”)

Na przykład, argument „tak”, podpisany przez stanowego dyrektora Humane Society of the United States i dwóch innych, argumentuje, że środek „wyeliminuje niehumanitarne i niebezpieczne produkty z tych maltretowanych zwierząt z kalifornijskiego rynku” i „zmniejsza ryzyko zachorowania ludzi przez zatrucie pokarmowe i zanieczyszczenie farm fabrycznych”. Twierdzi, że to jest „złe, aby ciasno ciasno kura w przepełnionej klatce drutu dla jej całego życia.”

Naprawdę nie ma fali zatruć pokarmowych spowodowanych przez państwa już wysoce regulowanych gospodarstw. Nie jestem odporny na obawy o życie zwierząt, nawet kurczaków. W rzeczywistości, wziąłem przerwę od pisania tej kolumny, aby przejść do naszego tylnego pastwiska i zapewnić niektóre przejrzałe brzoskwinie i czerstwy chleb do naszych sześciu kur, a oni squawked z radości (hej, to brzmiało radośnie). Niemniej jednak, czy ta kwestia klatek nie została rozwiązana dekadę temu?

To wtedy kalifornijscy wyborcy zatwierdzili Propozycję 2, która według LAO „generalnie zabrania kalifornijskim rolnikom trzymania ciężarnych świń, cieląt hodowanych na cielęcinę oraz kur znoszących jaja w klatkach, które nie pozwalają im na swobodne obracanie się, kładzenie się, wstawanie i pełne wyciąganie kończyn”. Cała moja rodzina głosowała na „tak”, mimo że zdajemy sobie sprawę z minusów narzucania kosztownych nowych regulacji na ludzi, którzy dostarczają nam pożywienia. Mamy sporo zwierząt gospodarskich (kozy i kurczaki, głównie) i wydaje się to nieludzkie, aby spędzić ich krótkie i ponure życie w kojcu, który nie pozwala im na jakikolwiek ruch.

Propozycja 12 najwyraźniej uczyniłaby te ograniczenia ostrzejszymi i wyeliminowała obejścia z propozycji z 2008 roku. Ale „nie” argument, piórem innych działaczy na rzecz zwierząt, argumentuje, że inicjatywa będzie pogorszyć rzeczy dla naszych pierzastych przyjaciół: „Fałszywie promowana jako 'wolna od klatek’, Propozycja 12, w rzeczywistości wyraźnie legalizuje ciągłe używanie klatek w fabrykach jaj przez kolejne lata”. Przeciwnicy nazywają to „lekkomyślne wykorzystanie kalifornijskiego procesu inicjatywy”, który „stawia w poważnym niebezpieczeństwie szeroki wachlarz istniejących praw ochrony konsumentów, zwierząt i środowiska.”

Muszą istnieć ograniczone przepisy, które zmniejszają okrucieństwo wobec zwierząt, ale które nie utrudniają zdolności rolników do zapewnienia niedrogiej i zdrowej żywności. Czy ta nowa inicjatywa rozwija ten pomysł? Jestem tak samo zdezorientowany, jak zawsze, ale jestem pewien, że środki takie jak ten powinny być rozwiązane w Legislaturze, a nie przy urnie wyborczej.

Steven Greenhut jest dyrektorem regionu zachodniego dla R Street Institute. W latach 1998-2009 był pisarzem redakcyjnym Register. Napisz do niego na adres [email protected].