„Let me tell you this: jeśli spotkasz samotnika, bez względu na to, co ci powie, to nie dlatego, że lubi samotność. To dlatego, że wcześniej próbowali wtopić się w świat, a ludzie wciąż ich rozczarowywali.” – Jodi Picoult, My Sister’s Keeper

Nie ma innego uczucia na świecie niż bycie otoczonym przez tak wielu ludzi i czucie się całkowicie samotnym.

Nie jest to rodzaj samotności, kiedy jesteś zadowolony tylko z siebie, ale rodzaj, w którym czujesz się odizolowany od reszty świata. I nie chodzi o to, że nienawidzisz świata, po prostu nie możesz się do niego dopasować.

Kochasz zbyt mocno i za bardzo Ci zależy.

Jesteś orędownikiem. Idealistą, który ma takie serce dla otaczających go ludzi, że aż trudno je opanować. Wiesz, jak czują się niektórzy ludzie, nawet lepiej niż oni sami. Pocieszasz ich, zamiast ich pouczać. Słuchasz ich, zamiast wysłuchiwać argumentów.

Masz tak wiele myśli biegnących przez twój umysł i tak mało czasu, aby je rozważać.

Ponieważ nie są to tylko myśli, ale idee, amatorskie filozofie, wielkie obrazy, cokolwiek, aby nadać sens tej zagmatwanej sieci zwanej życiem i wydają się one tylko wzrastać, kiedy przychodzi do posiadania tego rodzaju rozmów z przyjaciółmi, które naprawdę zmuszają cię do myślenia. Jest tak wiele, co masz do powiedzenia, tak wiele miłości, którą możesz dać, po prostu tak wiele w tobie, czekając, aby polecieć w świat.

Ale masz trudny czas, aby faktycznie to wyrazić.

Nie tylko to, ale kiedy próbujesz ująć to w słowa, masz problem z uzyskaniem swojego punktu widzenia lub ludzie wyśmiewają cię z jakiegokolwiek powodu.

Więc idziesz o życiu, próbując być towarzyski i próbując angażować się z innymi, ale pod koniec dnia, czujesz się jak życie jest obowiązkiem. Spędzasz każdy dzień pragnąc, aby to się skończyło, ponieważ nienawidzisz ciężkości, która przychodzi z samotnością.

Boli cię powrót do czasu, kiedy nie czułeś się tak pusty i pusty. Kiedy czułeś, że masz ludzi, na których możesz się oprzeć, gdy życie staje się ciężkie. Zastanawiasz się, kim byłeś, zanim ta samotność uderzyła.

Odnajdujesz odbudowę w swojej wyjątkowości.

Bądźmy prawdziwi. Życie jest zbyt krótkie, aby pogrążać się w samotności i czasami te książki samopomocy nie zawsze są tak pomocne. Ale jest sposób, aby wiedzieć, że nie jesteś sam w tym życiu i to jest poznanie siebie lepiej.

Spójrzcie dobrze w lustro i obejmijcie to, co was tak bardzo odróżnia.

Przyjmij wszystkie te dziwactwa i idź stamtąd. Zanurz się w tych rzeczach, które zawsze chciałeś robić. Nie musisz podróżować po świecie w podróży odkrywania siebie, aby wiedzieć, kim jesteś. To może zacząć się tu i teraz.

Powróć do kontaktu z ludźmi, którzy zniknęli z twojego życia i poznaj nowe twarze. To nie jest łatwe, ale musicie sobie przypomnieć, że chociaż czujecie się samotni w tym życiu, nie jesteście tak naprawdę sami. Są ludzie, którzy mogą być tam dla ciebie.

Trzeba ich tylko do tego zaprosić.

Aby poznać więcej tekstów Marie, śledź ją na Facebooku.

.