Selenium levels in soil generally reflect its presence in food and the Se levels in human populations. Na zawartość Se w żywności ma wpływ położenie geograficzne, zmiany sezonowe, zawartość białka i przetwarzanie żywności. Konieczne jest okresowe monitorowanie poziomów Se w glebie i żywności. Dieta jest głównym źródłem Se i około 80% Se zawartego w diecie jest wchłaniane w zależności od rodzaju spożywanej żywności. Biodostępność Se różni się w zależności od źródła Se i stanu odżywienia osoby badanej, jest znacznie wyższa w przypadku organicznych form Se. Suplementacja Se może być korzystna dla osób mieszkających w regionach o bardzo niskim poziomie Se w środowisku. Stosowano kilka strategii: (1) stosowanie nawozów wzbogaconych w Se; (2) suplementacja zwierząt hodowlanych w Se; (3) spożywanie suplementów multimikroelementów z Se. Niemniej jednak, konieczne są szczegółowe badania możliwych interakcji pomiędzy suplementami Se a innymi składnikami żywności i ich wpływu na biodostępność Se. Dostawcy muszą również dostarczyć więcej informacji na temat konkretnego rodzaju Se stosowanego w suplementach. Ponadto brakuje badań na temat mechanizmów, poprzez które Se jest zaangażowany w uszkodzenie hepatocytów podczas hepatopatii. Chociaż potencjał Se jako antyoksydantu w prewencji chorób sercowo-naczyniowych (CVD) jest obiecujący, konieczne są dodatkowe długoterminowe badania interwencyjne. W związku z tym nie można w sposób wiarygodny zalecać suplementacji Se w celu zapobiegania CVD u ludzi. Niektóre interesujące wyniki badań wykazały związek pomiędzy spożyciem Se a zmniejszeniem częstości występowania i ryzyka raka prostaty i okrężnicy. Jednak losowe badania dotyczące innych typów nowotworów są niejednoznaczne. Jako wniosek końcowy należy ostrzec populację ogólną przed stosowaniem suplementów Se w profilaktyce hepatopatii, chorób sercowo-naczyniowych lub nowotworowych, ponieważ korzyści z suplementacji Se są nadal niepewne, a ich bezkrytyczne stosowanie może generować zwiększone ryzyko toksyczności Se.

.