Gdy chodzi o super siłę, Spider-Man często plasuje się dość nisko w porównaniu z mocarzami takimi jak Thor i Hulk. Chociaż poziom siły Petera Parkera zmieniał się, większość ludzi zgadza się, że Spidey może regularnie podnosić około 10 ton. Choć brzmi to jak dużo, Spider-Man często walczy u boku Thinga i Hulka, którzy mogą podnieść od 70 do 100 ton. W przeważającej części Spidey akceptuje swoje ograniczenia i polega na swojej szybkości, zwinności i strategicznym myśleniu, aby zdjąć swoich wrogów, a nie na surowej mocy.

Czasami jednak Spider-Man wpada w sytuację, w której nie ma innej opcji niż poleganie na czystej brutalnej sile. W różnych punktach swojej kariery, Spider-Man musiał zmierzyć się z takimi przeciwnikami jak kosmicznie potężny Firelord, były Herald Galactusa, i niepowstrzymany Juggernaut, który jest znany z regularnego dostarczania dzikich batów wszystkim X-Men. W tych czasach desperacja i adrenalina mogą zwiększyć siłę Spider-Mana do niesłychanych poziomów, tymczasowo czyniąc go rywalem Hulka lub nawet Thora w dziale siły.

Choć to może wydawać się niemożliwe, w rzeczywistości ma to wiele sensu. Normalni ludzie są znane do wyświetlania nadludzkiej siły w rozpaczliwych okolicznościach dzięki przypływu adrenaliny. Historie obfitują w przypadki, w których nawet starsi, pozbawieni kondycji lub niepełnosprawni fizycznie ludzie sięgali po ukryte rezerwy mocy, pozwalające im podnosić samochody, skakać na niewiarygodne odległości, a nawet wyginać stal.

A biorąc pod uwagę, że Spider-Man ma już nadludzką siłę i cały czas utrzymuje się w doskonałej formie bojowej, gdy znajdzie się w rozpaczliwej sytuacji, moc, którą może wykorzystać, jest znaczna. Czytelnicy po raz pierwszy byli tego świadkami w The Amazing Spider-Man #32-33, gdzie Spider-Man śledził Doctora Octopusa w laboratorium, by odzyskać skradzione serum, które może uratować jego ciocię May.

Podczas walki całe laboratorium rozpada się, a Spider-Man zostaje przygwożdżony pod ogromną żelazną konstrukcją, zbyt ciężką, by jego normalna super-siła mogła sobie z nią poradzić. Co gorsza, laboratorium wypełnia się wodą, grożąc utonięciem Petera, jeśli ten nic nie zrobi. W trzymającej w napięciu 18-panelowej sekwencji, jednak Peter przypomina sobie, że ciocia May go potrzebuje i znajduje wolę, aby powoli zebrać siły i odrzucić maszynę, pozwalając mu odzyskać serum.

Ta słynna sekwencja została później zaadaptowana na duży ekran w MCU’s Spider-Man: Homecoming, kiedy Sęp rozbija wiele pylonów swoimi skrzydłami i sprowadza cały swój magazyn na Petera Parkera. Podczas gdy Peter, co zrozumiałe, doznaje ogromnego ataku paniki, będąc w zasadzie pogrzebanym żywcem, odzyskuje koncentrację, zmusza się do podniesienia niemożliwie ciężkich belek i filarów przygważdżających go do ziemi i uwalnia się z wraku.

Jak słynne są obie te sekwencje, była jedna historia Spider-Mana, w której Peter musiał podnieść strukturę, której, jak wierzył, nawet Thor czy Hulk nie mogli podnieść. W The Amazing Spider-Man #365, Spider-Man zmierzył się z Jaszczurem, który znalazł podziemne laboratorium pod Penn Station pełne niestabilnego sprzętu, który inny naukowiec pozostawił po wcześniejszej przygodzie. Spider-Man ostrzegł Jaszczura, że użycie sprzętu spowoduje masywne eksplozje i zabije go, ale Jaszczur po prostu rzucił się dziko na sieciarza.

W procesie, podziemne legowisko zaczęło się zapadać i ogromne ilości gruzu, torów kolejowych i całych pociągów zaczęły spadać na Spider-Mana. Na szczęście niektóre ciężkie filary zdołały dać Peterowi wystarczającą dźwignię, dzięki której nie został natychmiast zmiażdżony, ale wciąż był przygwożdżony i nie mógł się uwolnić. Zdając sobie sprawę, że Jaszczur nadal zamierza przeprowadzić swój eksperyment, Spider-Man z trudem podniósł z siebie większą część Penn Station, ale udało mu się tylko prawie złamać obojczyk.

Obawiając się, że nawet Hulk czy Thor nie zdołają ruszyć całego tego wraku, Spider-Man przyznał, że to, co próbuje zrobić, jest niemożliwe – ale nie mogąc się poddać, po raz kolejny sięgnął po swoją niezłomną wolę i zdołał zepchnąć z siebie masywną konstrukcję na tyle długo, by odskoczyć. Czując, że każdy mięsień w jego ciele jest rozluźniony i krwawi, Spider-Man zauważył „to musi być jeden dla ludzi Guinnessa” – a potem ruszył, by uratować Jaszczura.

Oczywiście, czy podnoszenie Penn Station jest naprawdę poza limitem Hulka lub Thora jest dyskusyjne. Hulk jest znany z tego, że potrafi podnieść góry ważące kilka miliardów ton. Mówi się, że siła Hulka jest nieograniczona tak długo, jak długo może być napędzana jego gniewem, i podczas gdy zwykle może on podnieść 70-100 ton w „spokojnym” stanie, kiedy jest w pełni rozwścieczony, jest znany z niszczenia asteroid jednym ciosem, wywoływania trzęsień ziemi jednym krokiem, a nawet z tego, że potrafi wymazać cały wymiar z istnienia.

Podobnie, podczas gdy Thor może „normalnie” podnieść tylko około 100 ton, posiada on magiczny pas, który może podwoić jego naturalną siłę. Znany jest z tego, że z pomocą mistycznej wędki podniósł Węża Midgardu, stworzenie, o którym mówi się, że waży prawie tyle, co sama Ziemia. Zdarzało się również, że Thor wpadał w furię wojownika, co powodowało, że atakował wszystko i wszystkich. W takim stanie jest znany nawet z tego, że potrafi zlikwidować Hulka. Nie bez powodu postacie te znane są jako Marvel’s heavy hitters, a ich największe wyczyny stawiają je w klasie, która (odpowiednio) obejmuje bogów.

Nie mniej jednak należy również podkreślić, że największe wyczyny Thora i Hulka zostały dokonane w rozpaczliwych okolicznościach, gdzie gniew i magia popchnęły ich własne możliwości daleko poza ich zwykłe poziomy siły. Dla Spider-Mana, aby nawet zacząć zbliżać się do podnoszenia struktur, które nawet Thor lub Hulk miałby trudności z podniesieniem w normalnych okolicznościach bez magicznego pasa lub siły zwiększającej gniew, mówi wiele o zdolności Petera Parkera do przekraczania swoich granic za pomocą samej woli. Może i jest lekkoduchem w oczach wielu bohaterów, ale kiedy Spider-Man postanawia dać czemuś z siebie maksimum… daje z siebie wszystko.