Tutaj spojrzenie na Księżyc w okresie od 1 stycznia do 31 grudnia w całym 2020 roku.

3 stycznia – Faza pierwszej kwadry.

10 stycznia – Pełnia Wilczego Księżyca; szczyt o 14:23. Jeśli wierzysz, że nowa dekada zaczyna się w 2020 roku, tak jak większość Amerykanów, to jest to pierwsza pełnia tej dekady. Pełnia księżyca w styczniu była znana jako Pełnia Wilczego Księżyca dla niektórych rdzennych plemion amerykańskich, ponieważ pojawia się w czasie, gdy głodne wilki wylegiwały się w pobliżu ludzkich obozów, szukając jakichkolwiek skrawków, które mogłyby znaleźć, Pełnia Lodowego Księżyca, ponieważ pojawia się, gdy drogi wodne są pokryte lodem, a Pełnia Śnieżnego Księżyca, ponieważ zbiega się z czasem śniegu na krajobrazie.

10 stycznia – Penumbralne zaćmienie Księżyca. W maksimum zaćmienia 90 procent Księżyca będzie częściowo zacienione przez Ziemię, powodując lekki gradient cienia w poprzek tarczy. Będzie ono trwało 4 godziny 5 minut i będzie widoczne z Afryki, Europy, Azji, Alaski i Australii.

17 stycznia – faza ostatniej kwadry.

24 stycznia – nów.

2 lutego – pierwsza kwadra.

9 lutego – Superpełnia Księżyca Śnieżnego; szczyt o godzinie 2:34. Superksiężyc to termin, który stosujemy, gdy Księżyc jest w pełni przy swoim najbliższym zbliżeniu do Ziemi. W takich warunkach księżyc w pełni może wydawać się o około 7 procent większy i 30 procent jaśniejszy niż wtedy, gdy znajduje się najdalej od Ziemi. Wielu rdzennych Amerykanów znało pełnię w lutym jako Śnieżny Księżyc lub Pełnię Śnieżnego Księżyca, odnosząc się do lutego jako miesiąca, w którym najcięższe śniegi w roku mają tendencję do spadania.

15 lutego – Ostatnia faza kwadry.

23 lutego – nów.

2 marca – faza pierwszej kwadry.

9 marca – Superksiężyc Robaczy; maksimum o godzinie 13:48. Superksiężyc to termin, który stosujemy, gdy Księżyc jest w pełni przy swoim najbliższym zbliżeniu do Ziemi. W tych warunkach Księżyc w pełni może wydawać się o około 7 procent większy i 30 procent jaśniejszy niż wtedy, gdy znajduje się najdalej od Ziemi. Marcowa pełnia znana jest jako Księżyc Robak, nie z powodu jakiegoś nowego odkrycia dotyczącego życia w księżycowej glebie, ale z dużo bardziej przyziemnego powodu. Nazwa dla trzeciej pełni w roku pochodzi od rdzennych Amerykanów, którzy dobrze wiedzieli, że mniej więcej w czasie tej pełni gleba rozmarzała do tego stopnia, że robaki wychodziły na powierzchnię, gdy spadał deszcz.

16 marca – Ostatnia faza kwadry.

Marzec 24 – Nów.

Kwiecień 1 – Faza pierwszej kwadry.

Kwiecień 8 – Super Różowy Księżyc; szczyt 3:35 rano. Superksiężyc to termin, który stosujemy, gdy Księżyc jest w pełni przy swoim najbliższym zbliżeniu do Ziemi. W tych warunkach Księżyc w pełni może wydawać się o około 7 procent większy i 30 procent jaśniejszy niż wtedy, gdy znajduje się najdalej od Ziemi. Rdzenni Amerykanie znali kwietniową pełnię jako Różową Pełnię Księżyca, ponieważ wschodzi ona nad krajobrazem różowych kwiatów dzikiego floksa naziemnego, jednego z pierwszych kwiatów kwitnących wiosną. Rdzenni Amerykanie znali również kwietniową pełnię jako Księżyc Jajo, Księżyc Ryba i Księżyc Kiełkująca Trawa, dla innych głównych, powtarzających się wydarzeń naturalnych o tej porze roku.

14 kwietnia – Ostatnia faza kwadry.

23 kwietnia – Nów Księżyca.

30 kwietnia – Faza pierwszej kwadry.

7 maja – Superkwiatowy Księżyc; szczyt 6:45 rano. Superksiężyc to termin, który stosujemy, gdy Księżyc jest w pełni przy swoim najbliższym zbliżeniu do Ziemi. W tych warunkach, Księżyc w pełni może wydawać się o około 7 procent większy i 30 procent jaśniejszy niż wtedy, gdy znajduje się najdalej od Ziemi. Rdzenni Amerykanie znali pełnię księżyca w maju jako Księżyc Pełni Kwiatów, na podstawie jej zbieżności z kwitnieniem większości wiosennych dzikich kwiatów. Inne nazwy rdzennych Amerykanów dla majowej pełni to Mleczny Księżyc, Księżyc Matki i Księżyc Sadzenia Kukurydzy.

14 maja – faza ostatniej kwadry.

22 maja – nów.

30 maja – faza pierwszej kwadry.

5 czerwca – Pełnia Truskawkowego Księżyca; szczyt 3:12 p.m. Rdzenni Amerykanie na północnym wschodzie i środkowym Atlantyku znali pełnię czerwcową jako Pełnię Truskawkowego Księżyca, ponieważ pojawia się ona na wysokości sezonu zbioru truskawek. Dla rdzennych Amerykanów sprzed kolonizacji były to dzikie truskawki, które nadal rosną w całej Pensylwanii i poza nią. Na zachodzie, Choctaw znali czerwcową pełnię księżyca jako jeżynową pełnię księżyca; Lakota, jagodową pełnię księżyca; Potawatomi, żółwiową pełnię księżyca; a Omaha, „kiedy byki bawole polują na krowy”. W starożytnych kulturach europejskich, pełnia księżyca w czerwcu była znana jako miodowy księżyc (miód od pszczół, nie miesiąc miodowy), gorący księżyc, księżyc siana, średni księżyc, różany księżyc, księżyc kochanków i, ponieważ w Europie były również truskawki, truskawkowy księżyc.

13 czerwca – Faza ostatniej kwadry.

21 czerwca – Nów Księżyca.

21 czerwca – Zaćmienie Słońca, z Księżycem blokującym większość światła słonecznego i sprawiającym, że Słońce wygląda jak annulus (pierścień). Będzie widoczne z części kontynentu afrykańskiego, w tym z Republiki Środkowoafrykańskiej, Konga i Etiopii; Pakistanu; Indii; i Chin.

28 czerwca – Faza ostatniej kwadry.

5 lipca – Pełnia Grzmiącego Księżyca; szczyt 12:44. Algonkinowie znali lipcową pełnię jako Grzmiący Księżyc dla pory roku, w której przeważają burze. Inni rdzenni Amerykanie znali ją jako Pełnię Księżyca Buckiego, w odniesieniu do fazy wzrostu, której doświadczają jelenie o tej porze roku.

5-6 lipca – Penumbralne zaćmienie Księżyca, trwające od 22:07 do 12:52. Tylko 35 procent tarczy Księżyca znajdzie się w częściowym cieniu. Tak naprawdę nie będzie to widoczne, ale Księżyc w pełni w tym czasie będzie widoczny z obu Ameryk, południowo-zachodniej Europy i zachodniej Afryki.

13 lipca – faza ostatniej kwadry.

20 lipca – nów.

27 lipca – faza pierwszej kwadry.

3 sierpnia 3 – Pełnia Zielonego Księżyca Kukurydzy; szczyt 11:59. Różne ludy rdzennych Amerykanów znały pełnię sierpniową jako Pełnię Zielonego Księżyca Kukurydzy, ponieważ wystąpiła ona, gdy kukurydza na ich polach była w pełni rozwinięta, ale nie była jeszcze gotowa do zbiorów, jako Pełnię Księżyca Jesiotra, ponieważ wystąpiła ona w porze roku, gdy ogromne ryby były dostępne do zbiorów w dużych ilościach oraz jako Pełnię Księżyca Zboża, ponieważ wystąpiła ona, gdy rozpoczynały się coroczne zbiory dzikich zbóż.

11 sierpnia – Faza ostatniej kwadry.

19 sierpnia – Nów.

25 sierpnia – Faza pierwszej kwadry.

2 września – Pełnia Księżyca Kukurydzy; szczyt 1:23 rano. Rdzenni Amerykanie znali wrześniową pełnię Księżyca jako Pełnię Księżyca Kukurydzy, ponieważ tradycyjnie odpowiadała ona czasowi zbiorów kukurydzy. Nazywano go również Księżycem Jęczmienia, ponieważ jest to czas zbioru i młócenia dojrzałego jęczmienia.

10 września – faza ostatniej kwadry.

17 września – nów.

24 września – faza pierwszej kwadry.

1 października – Księżyc Żniw; szczyt 17:06 p.m. Pełnia Księżyca, która wypada najbliżej równonocy jesiennej, czyli we wtorek 22 września, w 2020 roku jest Księżycem Żniw. Może on wystąpić we wrześniu lub październiku. Nazwa Księżyca Żniwnego pochodzi od rolników, którzy korzystali ze stosunkowo wczesnego wschodu Księżyca w okolicach równonocy jesiennej i dodatkowego czasu dostępnego na przyniesienie plonów.

10 października – Ostatnia faza kwadry.

16 października – Nów Księżyca.

23 października – Faza pierwszej kwadry.

31 października, Halloween – Pełnia Niebieskiego Księżyca Myśliwych; szczyt 10:41.Październik w tym roku będzie gościł Księżyc Myśliwych, ale nie zawsze tak jest. W niektórych latach nazwa ta mogłaby być zastosowana do pełni Księżyca w listopadzie. Dzieje się tak, ponieważ w przeciwieństwie do nazw wielu pełni, Księżyc Myśliwych nie jest przypisany do jednego miesiąca. Jest to pierwsza pełnia po Księżycu Żniwnym, który jest pełnią najbliższą równonocy jesiennej. Według współczesnej definicji jest to również Niebieski Księżyc, który występuje, gdy w jednym miesiącu są dwie pełnie.

8 listopada – Faza ostatniej kwadry.

15 listopada – Nów Księżyca.

22 listopada – faza pierwszej kwadry.

30 listopada – Full Beaver Moon; szczyt 4:32.Nazwa Full Beaver Moon wywodzi się od plemion rdzennych Amerykanów, którzy śledzili mijające pory roku za pomocą cyklu księżycowego. Full Beaver Moon odnosił się do pory roku, kiedy skóry bobrów były najlepsze, a wodne gryzonie zaczynały trzymać się blisko swoich domków, w których przechowywały żywność przez zimę. Inne rdzenne ludy Ameryki Północnej znały pełnię księżyca w listopadzie jako Pełnię Mroźnego Księżyca z powodu jej zbieżności z regularnym występowaniem szronu na krajobrazie.

29-30 listopada – Penumbralne zaćmienie Księżyca będzie widoczne z Ameryki Północnej i Południowej, Australii i Azji Wschodniej.

8 grudnia – Faza ostatniej kwadry.

14 grudnia – Całkowite zaćmienie Słońca z deszczem meteorów Geminidów prawie w szczytowym momencie. Całkowite zaćmienie Słońca występuje, gdy Księżyc w nowiu znajdzie się między Słońcem a Ziemią, rzucając na Ziemię najciemniejszą część swojego cienia, umbrę. Zaćmienie to znane jest jako całkowite i jest prawie tak ciemne jak noc. Ten zajmie 24 minuty, aby przejść przez Chile i Argentynę. Wystąpi ona około 10 godzin przed szczytem deszczu meteorów Geminid.

21 grudnia – Pierwsza faza kwartalna.

30 grudnia – Pełnia Długich Nocy Zimny Księżyc; szczyt 3:28 rano. Niektórzy rdzenni Amerykanie znali pełnię Księżyca w grudniu jako Pełnię Długich Nocy Księżyca, rozpoznając długie okresy nocy w stosunku do światła dziennego o tej porze roku, wokół przesilenia zimowego w poniedziałek 21 grudnia. Inna nazwa rdzennych Amerykanów dla nadchodzącej pełni to Pełnia Zimnego Księżyca, odpowiedni opis dla tej pory roku, kiedy temperatury spadają.

Dziękuję za odwiedzenie PennLive. Jakość lokalnego dziennikarstwa nigdy nie była tak ważna. Potrzebujemy Twojego wsparcia. Nie jesteś jeszcze abonentem? Proszę rozważyć wsparcie naszej pracy.