Znaleziona zaledwie 80 kilometrów na północ od Bangkoku, Ayutthaya jest jednym z najbardziej znanych starożytnych miast Tajlandii. Panując przez około cztery wieki jako stolica Syjamu, było to niegdyś jedno z największych i najbardziej kosmopolitycznych miast na świecie. Ayutthaya została jednak całkowicie zniszczona przez Birmańczyków w XVIII wieku. Dziś jego ruiny wpisane na listę UNESCO oferują tylko przebłysk jego dawnej chwały i splendoru.

Umieszczone na wyspie u zbiegu trzech rzek, archeologiczne miejsce zawiera buddyjskie klasztory, świątynie, pałace i posągi. Ale aby dać ci wyobrażenie o tym, jak wspaniałe jest to miejsce, oto nasz przewodnik po sześciu obowiązkowych ruinach w Ayutthaya.

Wat Phra Mahathat

Jedna z najstarszych i najbardziej znaczących świątyń w Ayutthaya, Wat Phra Mahathat mieściła świętą relikwię Buddy. Była to również królewska świątynia, w której kiedyś odbywało się wiele ważnych ceremonii.

Teraz świątynia jest ważnym miejscem pielgrzymkowym dla tajskich buddystów i obowiązkową ruiną dla odwiedzających podróżników. Obok ogromnej chedi (pagody) i strzelistych stup, jej najsłynniejszą atrakcją jest głowa Buddy z piaskowca, która jest zamknięta w objęciach korzeni drzewa Banyan.

Jako że jest to jedna z największych atrakcji Ayutthaya, zaleca się, aby dotrzeć tam wcześnie. Chociaż reszta miejsca jest równie imponująca.

Wat Chaiwatthanaram

Usytuowana nad rzeką Chao Phraya, Wat Chaiwatthanaram jest królewską świątynią zbudowaną w XVII wieku przez króla Prasat Thong. Zbudowana jako pomnik dla jego matki, świątynia zawiera dwa chedis, gdzie jej prochy zostały złożone.

Interesująco, styl architektoniczny Wat Chaiwatthanaram był pod wpływem światowej sławy świątyń Angkor w Kambodży. W jej centrum znajduje się duża pagoda w stylu khmerskim, czyli centralny prang, otoczony mniejszymi prangami. Ta cecha symbolizuje górę Sumeru, która jest górą bogów w wierzeniach hinduistycznych.

Wnętrza budynków są również ozdobione pozostałościami dekoracji sufitowych i malowideł ściennych. A jeśli odwiedzisz świątynię nocą, przekonasz się, że oświetlenie dodaje jej historycznego piękna.

Wat Lokkayasutharam

Zlokalizowany w północno-zachodnim narożniku starożytnego miasta Ayutthaya, Wat Lokkayasutharam jest znany z gigantycznego leżącego Buddy, który spoczywa przy jego wejściu. Mierzący 37 metrów długości i 8 metrów wysokości, ten imponujący posąg jest zazwyczaj udrapowany w nagietkowy sarong.

Kiedy Birmańczycy najechali Ayutthaya, większość tego kompleksu została zrównana z ziemią. Więc wszystko, co naprawdę pozostało dzisiaj to pojedyncza stupa. Jednak sam leżący Budda wart jest odwiedzenia, a wyznawcy przychodzą codziennie, aby ofiarować kwiaty i kadzidła.

Wat Phra Si Sanphet

Jako część kompleksu Pałacu Królewskiego, Wat Phra Si Sanphet jest najważniejszą świątynią w Ayutthaya. Duży klasztor był używany tylko przez królewskich mnichów, bez rezydentów, i służył jako model dla Wielkiego Pałacu i Świątyni Szmaragdowego Buddy w Bangkoku.

Największą atrakcją są trzy duże, dzwonowate chedis, które zawierają prochy króla Borommatrailokanat i jego synów. Trio jest szczególnie fotogeniczne z zachodzącym słońcem za nimi i stało się symbolem Ayutthaya. Więc na pewno będziesz chciał mieć aparat pod ręką tutaj.

Wat Yai Chai Mongkhon

Set kilka kilometrów na południowy wschód od wyspy Ayutthaya, Wat Yai Chai Mongkhon przyciąga zarówno turystów, jak i lokalnych czcicieli. Zbudowana przez króla Ramathibodi w XIV wieku jako miejsce medytacji dla mnichów powracających z pielgrzymek, główną atrakcją świątyni jest jej ogromna chedi w kształcie dzwonu.

Siedząc na wewnętrznym dziedzińcu, chedi została w rzeczywistości zbudowana później w 1592 roku przez wielkiego króla Naresuan, aby upamiętnić zwycięstwo nad Birmańczykami. Jest otoczony rzędami posągów Buddy, a z podstawy zwiedzający mogą podziwiać fantastyczne widoki na krajobraz.

Wat Phu Khao Thong

Translating to mean 'Temple of the Golden Mount’, Wat Phu Khao Thong został pierwotnie zbudowany podczas panowania króla Ramesuan w 1387 roku. Jednakże przybrała swoją obecną formę, gdy została odnowiona w 1744 roku i zawiera podstawę w stylu birmańskiego Mon, wznoszącą się do mniejszej podstawy, która wspiera chedi w stylu tajskim.

Ta chedi ma szczególnie stromy punkt i osiąga wysokość ponad 30 metrów. Cztery schody prowadzą do górnej podstawy, gdzie znajduje się przejście prowadzące do świętej buddyjskiej świątyni w sercu struktury. Niedaleko znajduje się również ogromny posąg króla Naresuana na drodze prowadzącej do świątyni.

.