Ponad dekadę od chwili, gdy zszedł z naszych ekranów, serial The Sopranos nadal groźnie góruje nad telewizyjnym krajobrazem niczym kapo z New Jersey dzierżący tasak. Nie można go wyprzeć z czołówek list bestsellerów (ostatnio został uznany za najlepszy serial stulecia nr 1 w rankingu The Guardian). Przełomowy dramat mafijny Davida Chase’a jest wciąż pochłaniany przez fanów, a lockdown stanowi doskonałą okazję dla wielu, by oddać się zaległemu ponownemu oglądaniu.

Wśród tych, którzy łączą się z ponownym oglądaniem są byli członkowie obsady Michael Imperioli (AKA Christopher Moltisanti) i Steve Schirripa (AKA Bobby Baccalieri). Ich podcast Talking Sopranos powraca do każdego odcinka serialu tydzień po tygodniu, z wglądem w to, jak powstawał i dyskusjami z niektórymi z tych, którzy pomogli go stworzyć, w tym scenarzystą Terence’em Winterem i samą Carmelą Soprano, Edie Falco.

Więc, ze wspomnieniami goomahs i gabagool wciąż świeże w umysłach Imperioli i Schirripy, poprosiliśmy parę o nominowanie ich ulubionych odcinków Sopranos w porządku chronologicznym. Ostrzeżenie: spoilery przed nami, jeśli nie chcesz wiedzieć, kto dostaje lub nie dostaje w mordę …

College

Sezon 1, ep 5
Steve Schirripa: To sprawiło, że serial znalazł się na mapie. To było niesamowite: oto Tony Soprano – łysiejący, z nadwagą i właśnie kogoś zamordował, wioząc swoje dziecko do college’u. To był główny aktor, być może po raz pierwszy lub kiedykolwiek w telewizji, który zabił kogoś z zimną krwią. Więc to z pewnością nie jest twój zwykły program telewizyjny. HBO myślał, że stracą publiczność, jeśli główny zabił kogoś, ale David Chase powiedział: „Stracimy widzów, jeśli on go nie zabije. To jest zły facet i to właśnie robi.”

The Legend of Tennessee Moltisanti

Season 1, ep 8
Michael Imperioli: To z egoistycznego punktu widzenia. To odcinek, w którym zdałem sobie sprawę, że zamierzają uczynić moją postać Christophera główną postacią w serialu i zawiera jedne z najlepszych scen, jakie miałem okazję zrobić, z Jimmym Gandolfinim i Tonym Sirico, a także scenę z Dreą de Matteo, i myślę, że były to jedne z najlepszych scen, jakie dostałem do zrobienia w serialu. Definiujący odcinek dla postaci, i po prostu naprawdę mi się podobał.

Toodle-Fucking-Oo

Sezon 2, ep 3
SS: To tutaj po raz pierwszy widzisz Richiego Aprile, który był prawdopodobnie – w rzeczywistości nie prawdopodobnie – najstraszniejszą postacią w The Sopranos. Wprowadzał cię w stan niepokoju, gdy pojawiał się na ekranie. David Proval jest fenomenalnym aktorem i zagrał tę rolę tak, jakby się w nią wrodził. Od momentu, w którym poznaje Tony’ego, wiesz, że ten facet będzie problemem. I tak też się stało. Przejechał Beansiego, sparaliżował go. Dla mnie to by wystarczyło, żeby szef się go pozbył, ale Tony posunął się za daleko jak na mój gust.

Funhouse

Season 2, ep 13
SS: Odcinek, w którym zabili Big Pussy’ego. Występ Vincenta Pastore był nie z tego świata. Nie sądzę, że Tony, Paulie i Silvio naprawdę chcieli go zabić. Był przyjacielem z dzieciństwa, ale nie mieli wyboru. Postawił ich do kąta i myślę, że było w tym wiele emocji. Widzowie wciąż czuli się źle z jego powodu, mimo że był kapusiem i mordercą. Niesamowite jest to, że są to mordercy, handlarze narkotyków, ludzie, którzy krzywdzą niewinnych ludzi. A jednak współczujesz tym ludziom, kibicujesz niektórym z nich. Pierwszego dnia na planie Vinnie podszedł do mnie i powiedział: „Zastąpisz mnie. Jak wielu grubasów mogą mieć w jednym serialu!”

Skąd do wieczności

Sezon 2, ep 9
MI: Zawsze miałem miękkie miejsce dla tego, pierwszego odcinka, który napisałem. Dzieje się z Christopherem w szpitalu po postrzale. Próbowałem zbadać, co ci faceci robili w kontekście katolicyzmu, nieba i piekła. Paulie Walnuts idzie na spotkanie z medium. Fajnie było bawić się tymi złożonymi, wielkimi ideami. Być może zbytnio to przemyślałem: ci faceci nie myśleli zbytnio o reperkusjach! Zrobili to, co zrobili. Nie sądzę, żeby myśleli zbyt wiele o życiu pozagrobowym, szczerze mówiąc. Ale odcinek wyszedł dobrze.

Pine Barrens

Season 3, ep 11
SS: Uwielbiam ten odcinek, tak jak wszyscy. Jeden z najlepszych godzin w historii telewizji, i bardzo zabawny odcinek. Kiedy robisz The Sopranos, grasz to prosto, jak w dramacie. To tylko sposób pisania i okoliczności, w jakich cię stawiają, sprawiają, że jest zabawnie. To był również niesławny odcinek, w którym kręciłem dildo poza kamerą, aby rozśmieszyć Tony’ego Soprano. Podobało mi się to!

Whitecaps

Sezon 4, ep 13
MI: Niesamowity odcinek, głównie z powodu Gandolfini i Edie Falco . Kupują letni domek na wybrzeżu, ale ich małżeństwo się rozpada. To jest takie intymne. To tak, jakbyś naprawdę podsłuchiwał życie tych ludzi. To jest tak szczere, surowe i prawdziwe. To jedne z najlepszych kreacji aktorskich, jakie widziałem gdziekolwiek. Nigdy tego nie zapomnę.

Marco Polo

Sezon 5, ep 8
MI: Ostatni, który napisałem i taki, który jest jak mały film sam w sobie. Skupia się na przyjęciu dla ojca Carmeli, ale ujawnia wiele innych rzeczy, które działy się w rodzinie. Jest tam scena seksu w basenie z Carmelą i Tonym. Bardzo podobało mi się to, jak to zagrali i jak na nowo ożywiło to ich związek. To jedna z najwspanialszych rzeczy w serialu The Sopranos i powód, dla którego zmienił on telewizję. Oglądasz wiele programów i postacie są dość zdefiniowane na początku. Nie rozwijają się z czasem. W The Sopranos zdecydowanie tak.

The Ride

Season 6, ep 9
MI: To naprawdę dobry odcinek dla Christophera. Zawiera montaż, w którym jest on na uczcie i jest na haju, a ta piosenka Dolphins Freda Neila gra. Jest w niej coś bardzo lirycznego i pięknego, a zarazem dziwnego. To naprawdę ważny wątek dla Christophera. Jego uzależnienie zaczyna się już w pierwszym sezonie, a potem postępuje. Zawsze ćpał i brał kokę. Ale heroina staje się coraz większym problemem. Myślę, że przedstawiliśmy uzależnienie bardzo szczerze w serialu, a ludzie, którzy sami mieli problemy z uzależnieniem, albo przez rodzinę lub przyjaciół, docenili to.

Soprano Home Movies

Sezon 6, ep 13
SS: To był jeden z ostatnich dziewięciu odcinków serialu. David Chase miał wystarczająco dużo zaufania do mnie jako aktora do tego czasu. Więc oto jestem z dwoma zwycięzcami Emmy i Aidą Turturro . Nawet po tych wszystkich latach pracy z tymi ludźmi, wciąż byłem w zachwycie. Walka między moim bohaterem Bobby’m a Tonym wygląda tak, jak walka dwóch grubych facetów. Nie walczą w fałszywym stylu Stevena Seagala. Myślę, że wyszło to całkiem nieźle. Zrobiliśmy 98% tego we dwójkę, bez kaskadera. Byłem po tym bardzo obolały. Jim był dużym, silnym facetem.

Nowe odcinki podcastu Talking Sopranos są dostępne co tydzień na wszystkich dobrych platformach

{{/ticker}}

{{heading}}

{{#paragraphs}}

{{.}}

{{/paragraphs}}{{highlightedText}}

• Share on Facebook
• Share on Twitter
• Share via Email
• Share on LinkedIn
• Share on Pinterest
• Share on WhatsApp
• Share on Messenger

.