Artyści barokowi podążali za słynnymi artystami renesansu i manieryzmu. Styl ten rozpoczął się na początku XVII wieku w Rzymie i trwał do około lat czterdziestych XVII wieku, chociaż w niektórych obszarach południowej Europy trwał znacznie dłużej.

Głównym motywem artystów tego okresu było osiągnięcie poczucia respektu, do czego używali wybujałych szczegółów i niewiarygodnej wielkości. Przyjrzyjmy się bliżej niektórym z najbardziej znanych artystów barokowych.

Peter Paul Rubens

Peter Paul Rubens (1577-1640) jest uważany za najbardziej znanego artystę flamandzkiego baroku. Stworzył unikalny styl barokowy i pracował nad licznymi arcydziełami, w tym ołtarzami, portretami, pejzażami i obrazami historycznymi, które obejmowały tematy religijne i mitologiczne.

Rubens prowadził duży warsztat w Antwerpii w dzisiejszej Belgii i jest jednym z najbardziej płodnych artystów swoich czasów. W jego warsztacie powstały 1 403 dzieła sztuki, które zostały zakupione przez licznych członków szlachty i bogatych kolekcjonerów sztuki w całej Europie.

Johannes Vermeer

Johannes Vermeer (1632-1675) był holenderskim malarzem barokowym, który jest uważany za jednego z najbardziej utalentowanych malarzy holenderskiego Złotego Wieku. Jego specjalnością były sceny domowe przedstawiające kobiety wykonujące prace domowe lub portrety, takie jak „Dziewczyna z perłowym kolczykiem”. Namalował zaledwie kilka dzieł plenerowych, z których przetrwały tylko 2, w tym „Widok Delft”, przedstawiający jego rodzinne miasto.

Mimo że jest uważany za absolutnego mistrza swoich czasów, za życia osiągnął jedynie umiarkowany sukces. To spowodowało, że Vermeer był zadłużony, gdy odszedł. Sam nigdy nie opuścił Holandii, jednak jego obrazy można dziś podziwiać w różnych muzeach na całym świecie!

Caravaggio

Caravaggio (1571-1610) był włoskim malarzem barokowym, który przez większość swojej kariery działał w Rzymie. Jego obrazy są uważane za jedne z najbardziej wpływowych dzieł sztuki okresu baroku, przedstawiające realistyczne sceny zarówno fizycznego, jak i emocjonalnego stanu człowieka.

Jego najbardziej niezwykłym talentem było wykorzystanie światła do zwiększenia dramatycznego efektu przedstawianych przez niego scen. Zostało to określone jako „światłocień” lub „tenebryzm”, który odnosi się do dramatycznej iluminacji. Oprócz tego, że był jednym z najsłynniejszych artystów barokowych, miał też temperament i zabił człowieka, za co został skazany na śmierć. Ostatnie kilka lat życia spędził praktycznie na wolności i zmarł w podejrzanych okolicznościach w 1610 roku.

Gian Lorenzo Bernini

Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) był kolejnym włoskim artystą barokowym, najbardziej znanym jako rzeźbiarz i architekt. Uważa się go za najbardziej znanego rzeźbiarza swoich czasów, a wielu historyków sztuki przypisuje mu rolę „twórcy rzeźby barokowej”

Był on najwyraźniej polimatą, ponieważ odnosił również umiarkowane sukcesy jako malarz, skupiając się głównie na mniejszych dziełach olejnych. Piotra, jednego z najsłynniejszych placów na świecie przed jednym z najwspanialszych kościołów na świecie, Bazyliką św. Piotra w Rzymie.

Rembrandt

Rembrandt Harmenszoon van Rijn (1606-1669), lepiej znany jako po prostu „Rembrandt”, jest uważany za jednego z największych mistrzów epoki baroku w trzech dziedzinach: rysunku, druku i malarstwa. Z tego powodu przypisuje mu się bycie jednym z najbardziej znanych artystów wizualnych w historii sztuki.

Tak jak Vermeer, Rembrandt nigdy nie opuścił swojego kraju, mimo że był pod wyraźnym wpływem włoskich malarzy i flamandzkich artystów, takich jak Peter Paul Rubens. Mimo że jest uważany za jednego z najsłynniejszych artystów wszech czasów, jego życie było niespokojne i nękane trudnościami i problemami finansowymi.

Słynny francuski rzeźbiarz Auguste Rodin powiedział kiedyś:

Porównaj mnie z Rembrandtem! Cóż za świętokradztwo! Z Rembrandtem, kolosem sztuki! Powinniśmy bić pokłony przed Rembrandtem i nigdy nikogo z nim nie porównywać!

Rodin w odniesieniu do Rembrandta.

Diego Velázquez

Diego Velázquez (1599-1660) był hiszpańskim malarzem barokowym, który malował głównie dzieła dla rodziny królewskiej Hiszpanii na dworze króla Filipa IV. Podobnie jak Caravaggio, używał oświetlenia w taki sposób, aby zwiększyć dramatyczny efekt swoich obrazów, doskonaląc wspaniały precyzyjny styl tenebrystyczny.

Jego ostateczne arcydzieło nosi tytuł „Las Meninas” (1656) i zostało ocalone (choć uszkodzone) z Pałacu Królewskiego w Madrycie, gdy wielki pożar zniszczył wiele jego części w 1734 roku. Zostało ono wyrzucone przez okno jednego z pokoi pałacu w celu zapewnienia bezpieczeństwa i znajduje się obecnie w „Museo del Prado” w Madrycie. Velázquez ostatecznie stał się inspiracją dla wielu innych artystów, w tym Pabla Picassa i Salvadora Dalí!

.