Często może być dość trudno przekonać zdeterminowanego dwulatka do porzucenia pieluch.

Aby uniknąć tego konfliktu, wiele rodzin przyjmuje inne podejście do szkolenia toaletowego, takie, które jest częściej stosowane w innych częściach świata, w tym w Chinach, częściach Afryki, Indiach oraz Ameryce Południowej i Środkowej.

Ta metoda, zwana Elimination Communication (EC lub wspomagane szkolenie toaletowe niemowląt), staje się coraz bardziej popularna na Zachodzie.

Polega ona na rozpoczęciu szkolenia toaletowego od urodzenia poprzez podążanie za wskazówkami dziecka.

Trening toaletowy od urodzenia

Zamiast używania pieluch, dzieci uczą się załatwiać do odpowiedniego pojemnika od drugiego tygodnia życia. Dzieci są umieszczane na toalecie lub w innym odpowiednim miejscu (takim jak kubek, nocnik, wiadro lub nawet ziemia) po posiłku lub kiedy wykazują oznaki chęci załatwienia się. Jeśli dziecko zrobi to dobrze, jest nagradzane jedzeniem lub uczuciem.

Już w 1977 roku badacze zasugerowali,

że czynniki społeczno-kulturowe są ważniejszymi czynnikami determinującymi gotowość do treningu toaletowego niż się obecnie uważa.

Badania pokazują, że proces ten może pomóc dzieciom szybko nauczyć się załatwiać w dogodnym miejscu.

Działa on poprzez dwukierunkową komunikację pomiędzy opiekunem a niemowlęciem. Opiekunowie podążają za wskazówkami niemowlęcia i mogą również zasygnalizować dziecku konieczność eliminacji.

Jak skuteczna jest ta metoda?

Niektórzy twierdzą, na podstawie tej różnicy kulturowej, że niemowlęta są świadome swojej potrzeby eliminacji od urodzenia. Inni sugerują, że niemowlęta wolą być suche i nie chcą być pozostawione w brudnej pieluszce. To właśnie ta preferencja ułatwia komunikację w zakresie eliminacji.

Jedno z badań wykazało, że dzieci, które stosowały tę metodę (od 33 dnia życia) były nauczone korzystania z toalety do piątego miesiąca życia.

W tym badaniu rodzice zauważyli sygnał dziecka do eliminacji i trzymali niemowlę plecami do klatki piersiowej opiekuna, siedząc nad toaletą.

Podczas gdy dziecko eliminowało, opiekun używał sygnałów głosowych, aby wzmocnić zachowanie.

Zwykle sygnały te to dźwięk „psss” dla moczu i inny dźwięk dla kału (testujemy tę metodę i używamy dźwięku „plop”).

Różnice kulturowe i społeczne wokół używania pieluch

Rodzice w krajach zachodnich zazwyczaj używają pieluch do zarządzania odpadami niemowląt i małych dzieci.

Niektórzy rodzice wolą pieluszki jednorazowe, które podobno zmniejszają odpieluszkowe zapalenie skóry – czerwoną i zaognioną wysypkę wokół pieluszki, spowodowaną głównie wilgocią i bakteriami lub drożdżami – oraz inne choroby skóry, w tym egzemę.

Dla innych obawy o środowisko oznaczają, że preferowane są pieluszki wielorazowe. Pieluszki wielorazowe są zazwyczaj wykonane z bawełny.

Istnieją dwa rodzaje: pieluszki dwuczęściowe, które często mają wkład i zewnętrzną, wodoodporną warstwę; oraz pieluszki typu „wszystko w jednym”, które łączą wewnętrzną warstwę chłonną z wodoodporną warstwą zewnętrzną. Rodzice potrzebują też wkładek do pieluszek. Ale tkaniny mogą nie być tak przyjazne dla środowiska, jak wielu rodziców uważa.

Istnieją dowody na istnienie poważnych problemów środowiskowych, w tym wody i pestycydów stosowanych w hodowli bawełny, głównego składnika pieluszek wielorazowych.

Potrzeba stosowania środków czyszczących, gorącej wody i ciągłego prania również może być szkodliwa dla środowiska. Co więcej, praca opiekuna nie jest neutralna pod względem kosztów i może nie być brana pod uwagę przy ocenie kosztów i korzyści płynących z używania pieluch wielokrotnego użytku.

Zachodnie rodziny zwiększają wiek rozpoczęcia nauki korzystania z toalety

Gotowość do korzystania z toalety jest zwykle uważana za kamień milowy w rozwoju, gdzie kontrola pęcherza i jelit jest związana z dojrzewaniem.

Aby szkolenie toaletowe zakończyło się sukcesem, dzieci muszą być w stanie chodzić do toalety po rozpoznaniu potrzeby eliminacji, zarządzania ubraniem, pełnej eliminacji, czyszczenia, ponownego zarządzania ubraniem i spłukiwania.

Przez ostatnie 80 lat, zachodnie rodziny zwiększały wiek, w którym szkolą się w zakresie korzystania z toalety, z mniej niż 18 miesięcy 40 lat temu, do 21 i 36 miesięcy obecnie.

Rozpoczęcie szkolenia toaletowego w wieku 18 miesięcy może być związane z zaleceniami lekarskimi.

Myślenie o tym, kiedy rozpocząć szkolenie toaletowe zmieniło się od początku XX wieku.

W latach 20-tych XX wieku, na przykład, 12 miesięcy było uważane za odpowiednie. W latach 60-tych zalecano później niż 18 miesięcy. Naukowcy sugerują, że zmiany mogą być spowodowane harmonogramem pracy rodziców, wygodnymi środkami jednorazowego użytku i bardziej liberalnym podejściem do rodzicielstwa.

Dzieci o specjalnych potrzebach mogą potrzebować więcej czasu na naukę korzystania z toalety.

Zależność między opiekunami a niemowlętami jest złożona. Może się okazać, że dzięki uważnej obserwacji sygnałów niemowlęcia, rodzice mogą nauczyć się rozumieć potrzeby dziecka.

Na pewno mamy taką nadzieję w naszej rodzinie, aby uniknąć kupowania pieluch przez kolejne trzy lata i sprzątania po nieuniknionych wpadkach.