Lasy Etiopii roją się od mrówek, które są gotowe do inwazji na cały świat, sugerują nowe badania.

Niesławny gatunek mrówek, Lepisiota canescens, demonstruje zachowanie potrzebne do tworzenia superkolonii i do globalnej inwazji (dominacja owadów na świecie, ktokolwiek?), twierdzą naukowcy.

„Gatunek, który znaleźliśmy w Etiopii, może mieć wysoki potencjał, aby stać się globalnie inwazyjnym gatunkiem”, autor badania D. Magdalena Sorger, badacz podoktorski w North Carolina Museum of Natural Sciences, powiedział w oświadczeniu. „Gatunki inwazyjne często podróżują z ludźmi, więc jak turystyka i handel globalny do tego regionu Etiopii nadal wzrasta, tak będzie prawdopodobieństwo, że mrówki mogą zaczepić się na przejażdżkę, być może w materiale roślinnym lub nawet w bagażu turystów.

„Wszystko, czego potrzeba, to jedna ciężarna królowa,” dodała. „Tak właśnie zaczęły się mrówki ogniste”.

Typowo mrówki tworzą koloniezłożone z jednego gniazda i rządzone przez jedną królową. Ale około 20 różnych gatunków mrówek – pomyśl o nich jak o Rzymianach lub Inkach świata owadów – mają swoje cele ustawione na budowanie imperium. Mrówki te tworzą tak zwane superkolonie składające się z wielu gniazd i wielu królowych. Superkolonie mogą zawierać miliardy osobników, które rozsiewają się po całym krajobrazie i wyniszczają swoich mrówczych sąsiadów. Argentyńska mrówka, na przykład, ma superkolonię, która obejmuje większość Kalifornii i teraz rozszerza się na Meksyk, naukowcy wcześniej powiedzieli Live Science, podczas gdy największa superkolonia na planecie obejmuje 3700 mil (6000 kilometrów) przez Morze Śródziemne, zgodnie z artykułem z 2009 roku w czasopiśmie Insectes Sociaux.

Zespół Sorgera badał gatunki mrówek w Etiopii, kiedy odkrył, że L. canescens wykazywał niektóre z cech charakterystycznych dla tworzenia superkolonii – mianowicie zdolność do rozszerzania się bez żadnych ograniczeń. Analiza genetyczna wykazała, że różne kolonie zawierały genetycznie zróżnicowanych członków i że gatunek ten jest rodzimy dla tego regionu.

W Etiopii wiele kościołów jest otoczonych lasami w skądinąd zakazanym krajobrazie. Mrówki wydawały się mieć preferencje dla tych lasów, naukowcy powiedzieli. Ponadto, L. canescens wydawało się mieć niezwykłą zdolność do przekroczenia z jego preferowanego siedliska leśnego do pobliskich pól uprawnych, dróg i budynków, naukowcy zgłosili w bieżącym numerze czasopisma Insectes Sociaux.

Największa kolonia była nadal stosunkowo skromna w wartościach bezwzględnych, przekraczając ekspansję około 24 mil (38 km) w długości, ale ta populacja jest rzeczywiście największym superkolonii udokumentowane w gatunku mrówki żyjących w jego rodzimym siedlisku, naukowcy zauważyć. Jeszcze dziwniejsze, jego szybko rozwijająca się populacja i agresywne zachowanie ekspansjonistyczne są bardziej typowe dla gatunków inwazyjnych, naukowcy napisali w artykule w czasopiśmie.

Znaleziska sugerują możliwość, że te mrówki mogą stać się globalnymi autostopowiczami, którzy kolonizują inne regiony, naukowcy napisali.

„Dobrze jest mieć zapis tego, co ten gatunek robi w swoim rodzimym siedlisku”, powiedział Sorger. „Rzadko kiedy wiemy cokolwiek o biologii gatunku, zanim stanie się on inwazyjny.”

Oryginalny artykuł na Live Science.

.