Antwoord: Karen Martinez, MD

Er bestaat enige bezorgdheid over het langdurig gebruik van Ativan (lorazepam) en andere benzodiazepinen zoals Klonopin (clonazepam) en Xanax (alprazolam) vanwege de mogelijkheid van verslaving aan deze medicijnen en vanwege berichten over associaties met veranderingen in de cognitieve functie bij langdurig gebruik. Ik heb een aantal patiënten met een verscheidenheid aan angststoornissen, waaronder PTSS, die deze medicatie op lange termijn moeten gebruiken en wat ik doe is proberen de dosering zo laag mogelijk te houden en voortdurend te controleren op tekenen van verslaving of cognitieve veranderingen. Verslaving betekent zowel lichamelijke als psychische afhankelijkheid van een medicijn, naast tolerantie (de dosis voortdurend moeten verhogen om hetzelfde effect te hebben) en het niet reageren op de medicatie bij de voorgeschreven dosis. Als een patiënt met PTSS gedurende lange tijd een medicijn in dezelfde dosis gebruikt, wordt dit niet als verslaving beschouwd.

Over Karen

Karen G. Martinez, MD, MSc is kinder- en jeugdpsychiater in San Juan, Puerto Rico. Zij is assistent-professor aan de Universiteit van Puerto Rico waar zij leiding geeft aan het Centrum voor de Studie en Behandeling van Angst en Angst. Als directeur van dit centrum leidt zij een interdisciplinair team in de ontwikkeling van onderzoeks- en behandelingsprotocollen gericht op het verbeteren van de beoordeling en behandeling van angst bij Puerto Ricanen. Dit centrum bestaat uit een interdisciplinaire groep van psychiaters, neurowetenschappers, psychologen en ergotherapeuten die de rol van fysiologische angst op angststoornissen en culturele aanpassing van behandelingen voor angststoornissen bestuderen. Zij is ook de hoofdonderzoeker en directeur van het door de NIH gefinancierde Hispanic Clinical and Translational Research Education and Career Development Program aan de Universiteit van Puerto Rico. In 2006 voltooide zij een postdoctorale masteropleiding in klinisch onderzoek en daarna is zij institutionele, NIH- en Susan G. Komen Foundation-steun blijven ontvangen voor haar onderzoek. Haar meerdere onderscheidingen erkennen haar onderzoekswerk, waaronder de Career Development Award van de Anxiety and Depression Association of America (ADAA), en een Minority Faculty Award van het American College of Neuropsychopharmacology (ACNP). Ze is een actief lid van verschillende professionele organisaties, zoals de ADAA, waar ze het voortouw heeft genomen bij verschillende projecten om de diverse bevolkingsgroepen beter te bereiken, waaronder het voorzitterschap van de Women’s Mental Health Special Interest Group.

Vraag: Is deelname aan een online steungroep echt nuttig als je een angststoornis of depressie hebt?
Antwoord: door Paul Greene, PhD

Het kan zeker zijn! Maar het is geen vervanging voor professionele hulp.

Veel mensen vinden dat online steungroepen zeer behulpzaam kunnen zijn bij emotionele moeilijkheden zoals angst of depressie. Het kan een enorme troost zijn te weten dat er anderen zijn die hetzelfde probleem hebben! Een andere manier waarop online steungroepen nuttig kunnen zijn, is dat je er nuttige strategieën kunt leren om met angst of depressie om te gaan. Als ze voor anderen hebben gewerkt, werken ze misschien ook voor jou.

Het is echter belangrijk om te weten dat angststoornissen en depressie aandoeningen zijn die over het algemeen goed reageren op behandeling. Verwar het deelnemen aan een online groep niet met het krijgen van een daadwerkelijke behandeling (hoe behulpzaam de groepen ook kunnen zijn). Een geweldig ding dat ik mensen heb zien halen uit online groepen is inspiratie uit verhalen van mensen die hetzelfde probleem hebben overwonnen door therapie of medicatie te zoeken.

Helaas kan er een keerzijde aan dergelijke groepen zijn. Voor mensen met obsessieve compulsieve symptomen kan het deelnemen aan de groep zelf een ritueel worden dat de symptomen verergert. Ook bevelen mensen in deze groepen soms benaderingen of strategieën aan die niet nuttig zijn, of strategieën die voor hen goed hebben gewerkt maar voor jou contraproductief zouden zijn. Naar mijn mening zijn deze nadelen van online steungroepen echte beperkingen op hoe nuttig ze zijn.

Samenvattend, online steungroepen kunnen zeker nuttig zijn, maar hebben een aantal nadelen en zijn geen vervanging voor het krijgen van professionele behandeling.

Over Paul

Dr. Paul Greene is de directeur van het Manhattan Center for Cognitive-Behavioral Therapy in New York City. Hij is gepromoveerd in de klinische psychologie aan de Universiteit van Boston en heeft een postdoctorale opleiding gevolgd aan het Memorial Sloan-Kettering Cancer Center en de Mount Sinai School of Medicine. Dr. Greene was zes jaar assistent professor aan de Mount Sinai School of Medicine. Hij is een expert in de behandeling van angst- en aanverwante stoornissen, en de toepassing van mindfulness in cognitief-gedragsmatige klinische interventies.

Vraag: Hoe weet ik of ik medicijnen moet nemen tegen angst en depressie?
Antwoord: door ADAA-lid Dominque Apollon, MA, LPC, NCC

Als het op medicatie aankomt, denken mensen er meestal op twee manieren over. Er zijn mensen die “anti-medicatie” zijn en liever alles zouden doen om beter te worden zonder dat ze een recept nodig hebben, en er zijn mensen die medicatie willen omdat ze het zien als de “magische pil” die al hun problemen zal oplossen. Voordat je naar medicatie grijpt, stel ik voor dat je een medisch professional zoekt die al je vragen over het proces kan beantwoorden. In het ideale geval kan overleg met een psychotherapeut om vast te stellen met welke symptomen u zich presenteert, helpen om het proces zinvol te maken. De geestelijke gezondheidsprofessional zal het brede scala van angststoornissen of depressie ernst onderzoeken, zodat u in staat bent om uw symptomen beter te begrijpen en hoe u ze kunt overwinnen. ADAA heeft ook een heleboel bronnen die u kunt doornemen om meer feiten over angst en depressie te leren. Cognitieve gedragstherapie (CGT) is een effectief onderdeel geweest bij de behandeling van angststoornissen. Gedragsactivatie samen met CGT kan nuttig zijn bij de behandeling van depressie.

Dus, wanneer is het juiste moment om medicatie te overwegen? Ik zou zeggen wanneer u merkt dat de angst of depressie slopend is geworden en uw vermogen om te functioneren begint te beïnvloeden. Vindt u dat de angst of depressie uw relaties onder druk zet, of is het moeilijk om u op het werk te concentreren omdat u te veel in uw hoofd zit? Deze symptomen kunnen uw algehele welzijn beïnvloeden, dus u wilt actie ondernemen. Uw therapeut kan u helpen een psychiater te vinden, of u kunt contact opnemen met uw huisarts om de mogelijkheden van medicatie te bespreken. Onderzoek heeft aangetoond dat een combinatie van CGT en medicatie de meest effectieve behandeling is. Dit gezegd hebbende, moet u weten dat medicatie slechts een van de vele beschikbare hulpmiddelen is in de “angst gereedschapskist”. Zodra je de vaardigheden leert om ermee om te gaan, begint te oefenen wat je hebt geleerd en deze technieken in je dagelijkse routine implementeert, zul je positieve veranderingen beginnen te zien.

Wil je de eerste stap zetten? Kijk dan op ADAA’s zoek een therapeut om een therapeut bij u in de buurt te vinden.

Over Dominique

Dominique heeft haar Master in Klinische Geestelijke Gezondheidszorg behaald aan de DePaul University. Haar klinische ervaring omvat het werken bij een non-profit organisatie die kinderen, tieners, adolescenten en volwassenen helpt die een trauma ervaren. Voordat zij bij NVisionYou ging werken, werkte Dominique in een privépraktijk gespecialiseerd in de behandeling van angst, depressie, OCD, specifieke fobieën, trichotillomanie en andere stress-gerelateerde stoornissen. Dominique is een gediplomeerd professioneel counselor en is gecertificeerd. Dominique zit ook in de publieke onderwijscommissie voor de Anxiety and Depression Association of America, waar ze streeft naar het verbeteren en uitbreiden van publieke voorlichting en bereik over angst, depressie en samen voorkomende stoornissen door middel van website-inhoud, webinars, blogberichten, sociale media bereik en andere samenwerkende educatieve projecten.

Vraag: Kan ik ‘over’ mijn angst heen komen zonder hulp te zoeken?
Antwoord: door ADAA-lid Richa Bhatia, MD, FAPA

Het ervaren van sommige gevoelens van nervositeit of bezorgdheid is een normale reactie op stressoren, en kan in bepaalde situaties zelfs nuttig zijn. Als angst echter buitensporig, alomtegenwoordig of moeilijk te beheersen wordt, en een of meer gebieden van uw leven beïnvloedt, lijdt u mogelijk aan een angststoornis. In dat geval is het belangrijk om hulp te zoeken. U moet ook hulp zoeken als u niet zeker weet of uw angst een normaal onderdeel van het leven is of een angststoornis.

Als u lijdt aan een angststoornis, zijn de risico’s van het niet zoeken van professionele hulp aanzienlijk. Onbehandeld kunnen angststoornissen na verloop van tijd verergeren en meer invaliderend worden, wat vaak leidt tot vermijding en aanzienlijke beperkingen in belangrijke aspecten van het leven, zoals werk, school, relaties en/of sociaal functioneren.

Het goede nieuws is dat er effectieve, goed onderzochte en veilige behandelingen voor angststoornissen beschikbaar zijn. Uw arts zal eerst een controle doen om er zeker van te zijn dat de angst niet het gevolg is van een onderliggend medisch probleem. Voor de behandeling van angststoornissen kan psychotherapie of medicatie, of beide, worden aanbevolen. Deze aanbeveling wordt meestal gedaan in samenwerking met u, rekening houdend met het type en de ernst van uw aandoening, samen met andere factoren.

Vaak zijn mensen terughoudend om hulp te zoeken, omdat ze zich zorgen maken over de kosten of mogelijke ongemakken in verband met de behandeling, of over bijwerkingen waarover ze kunnen hebben gehoord. Als u zich zorgen maakt of twijfelt, bespreek en verduidelijk deze dan met uw huisarts die u in de juiste richting kan sturen. Als u eenmaal professionele hulp voor angst zoekt en zorgen of vragen hebt over een behandelingsoptie, moet u niet aarzelen om deze met uw behandelend arts te bespreken. Hij of zij kan uw vragen beantwoorden en in veel gevallen oplossingen bieden die uw zorgen wegnemen, zodat u tot een behandelplan komt waar u zich prettig bij voelt.

Over Richa

Richa Bhatia, MD, FAPA is kinder-, jeugd- en volwassenenpsychiater, tweeledig gecertificeerd in kinder-, jeugd- en algemene psychiatrie. Ze is de auteur van 2 boeken: ‘Demystifying Psychiatric Conditions and Treatments’ en ’65 Answers about Psychiatric Conditions’. Voorheen was zij lid van de faculteit van de afdelingen psychiatrie aan de Harvard Medical School en de Geisel School of Medicine van Dartmouth. Ze is geassocieerd redacteur voor Current Psychiatry, sectie-redacteur voor Current Opinion in Psychiatry en zit in de redactieraad van verschillende andere tijdschriften op het gebied van psychiatrie. Ze is een expert op het gebied van bijdragen voor Psychology Today en Thrive Global. Enkele van haar interesses zijn depressieve en angststoornissen bij kinderen, het raakvlak tussen medische en psychiatrische aandoeningen, differentiële diagnose, compassie en preventie van pesten. Ze is een actief lid van de Child and Adolescent Psychiatry Section van de World Psychiatric Association (WPA), de American Psychiatric Association en de Anxiety and Depression Association of America.

Vraag: Hoe kan ik mijn familielid met angst ondersteunen zonder het aan te wakkeren?
Antwoord: door ADAA-lid Andrea Umbach, PsyD, ABPP

Het ondersteunen van een familielid met angst kan erg overweldigend en verwarrend aanvoelen, omdat we vaak niet weten wanneer we moeten pushen, wanneer we moeten achterover leunen, en hoe we het meest behulpzaam kunnen zijn. Veel dierbaren hebben opgemerkt dat ze alles willen doen wat ze kunnen voor hun familielid met angst, maar ook het gevoel hebben dat ze op eierschalen lopen en geen idee hebben wat ze moeten doen.
Familiale opvang komt vaak voor. Familieleden worden in de angstcyclus getrokken door te helpen bij het uitvoeren van rituelen, door vermijding te ondersteunen, en/of door overdreven geruststelling te geven. Hoewel onze bedoelingen goed zijn, doen we beloftes die we eigenlijk niet kunnen waarmaken (“er zal nooit iets ergs gebeuren”), nemen we macht op ons die we niet hebben (“maak je geen zorgen, ik zal je beschermen”), en/of proberen we het probleem helemaal weg te duwen (“je bent in orde”). Hoewel deze strategieën ondersteunend kunnen lijken, zijn ze in werkelijkheid slechts een kortetermijnoplossing en ondersteunen ze de persoon met angst niet om los te komen.
Wat kunnen we dan doen? Ten eerste willen onze dierbaren met angst gehoord en begrepen worden. We moeten hun ervaring erkennen en hun worsteling aanhoren. Als je echtgenoot zich echt zorgen maakt over het verlies van zijn baan of als je kind denkt dat hij slecht wordt als hij een deurknop een oneven aantal keren aanraakt, kunnen we helpen erkennen hoe moeilijk dit voor hen is (“Ik weet dat dit echt eng voor je is” of “Het is oké om je onzeker te voelen”).
Ten tweede moeten we redelijke grenzen stellen aan ons eigen gedrag en hen steunen bij het stellen van hun eigen grenzen. Door de aanpassing in het heden te beperken, krijgen zij de kans om hun eigen vaardigheden voor de toekomst op te bouwen. Een nieuw programma genaamd SPACE (Supportive Parenting for Anxious Childhood Emotions) heeft ontdekt dat gedragsverandering bij ouders een aanzienlijke invloed kan hebben op de angst van hun kind.
Tot slot willen we steun bieden in de vorm van aanmoediging. We kunnen onze dierbaren prijzen voor hun moed, flexibiliteit, tolerantie, acceptatie, kracht en bereidheid om veranderingen door te voeren. We kunnen hen aanmoedigen als ze moeilijke dingen aanpakken, door ons vertrouwen in hun capaciteiten en veerkracht uit te stralen (“je bent sterk en je kunt dit”).

Over Andrea:
Andrea Umbach, Psy.D., ABPP, is gediplomeerd psycholoog en oprichtster van BASE Cognitive Behavioral (www.findyourbase.com) in Charlotte, NC. Zij is gecertificeerd in Gedrags & Cognitieve Psychologie. Dr. Umbach werkt graag met volwassenen, tieners en kinderen vanaf 12 jaar, zowel individueel als in groepsverband, en geeft trainingen, presentaties en consultaties. Ze is de auteur van “Overwin je angsten & Fobieën voor tieners,” een unieke bron voor tieners (en volwassenen) om de cyclus van angst beter te begrijpen en hoe deze te overwinnen. Ze is al meer dan 10 jaar lid van de ADAA en maakt deel uit van de publieke voorlichtingscommissie. Dr. Umbach werd geëerd met de ADAA Clinician Trainee Award (2012) en nam deel aan het Alies Muskin Career Development Leadership Program (2016). Ze heeft ook het Charlotte Anxiety Consortium (www.charlotte-anxiety.org) opgericht.

Heeft u een vraag? Stuur een e-mail naar [email protected]