Klasyfikacja 333 W. Wacker

Kiedy w 1979 roku rozpoczęto prace nad 333 West Wacker, większość okolicznych nieruchomości była ponura i zniszczona. To zainspirowało Pedersena do stworzenia wspaniałego wejścia od strony Franklin-Lake Street, które jest echem siatki ulic miasta. Tymczasem zakrzywione wejście od strony rzeki zawiera bogato osłonięte ośmiokątne kolumny podpierające.
Projekt budynku 333 West Wacker nawiązuje do tradycyjnych chicagowskich budynków handlowych z końca XIX wieku. Jego trójdzielna struktura składa się z podstawy, trzonu i kapitału. Podstawa służy jako wejście, jest zbudowana z kamienia i pozwala szklanej fasadzie „unosić się” nad rzeką. Szyb jest połączeniem przezroczystych okien ze szkła termicznego i podwójnej grubości, ciemniejszego, nieprzezroczystego szkła spandrel. Poziome opaski ze szczotkowanej stali nierdzewnej nadają szybowi kontrast teksturalny. Jego stolicą jest szklana krzywizna o kwadratowych bokach, które przecinają się w karbowanym zagięciu, tworząc ostry, sześciopiętrowy łuk.
Architekt William Pedersen nigdy nie używał określenia „postmodernistyczny”. Wolał „kontekstualista”. Ale ten kontekstualizm jest jednym z powodów, dla których niektórzy uważają, że jest to pierwszy postmodernistyczny wieżowiec w Chicago. Niezależnie od tego, czy twierdzisz, że 333 West Wacker jest „kontekstualistyczny” czy „postmodernistyczny”, nie ma wątpliwości, że jest to piękny budynek.

.