Zapisz się na biuletyn CompellingTruth.org:

Święty pochodzi od greckiego słowa oznaczającego „święty” lub „oddzielony”. Na przykład w Dziejach Apostolskich 9:13 Szymon mówi: „Panie, słyszałem od wielu o tym człowieku, jak wiele zła wyrządził Twoim świętym w Jerozolimie.” Tutaj święci odnoszą się do wszystkich chrześcijan w Jerozolimie, a nie do specjalnej grupy chrześcijan.
Nowy Testament używa słowa święty lub święci 67 razy. W każdym przypadku odnosi się ono do wszystkich wierzących (np. Dz 26:10; Rz 1:7; 1Kor 1:2). Słowo to nigdy nie jest używane w odniesieniu do jakiejś specjalnej grupy wierzących, którzy służą Bogu lepiej niż inni. Pismo Święte jasno stwierdza, że wszyscy chrześcijanie są świętymi.
Ten biblijny pogląd różni się znacznie od tradycyjnego rzymskokatolickiego poglądu na świętych. W teologii katolickiej, święci są specjalną klasą wiernych, którzy zostali kanonizowani. Kanonizacja jest procesem, w którym Kościół katolicki przyznaje świętość danej osobie na podstawie jej szczególnych czynów. Jest to zaszczyt przyznawany pośmiertnie. W przeciwieństwie do tego Biblia postrzega każdego chrześcijanina jako świętego, jako kogoś odłączonego do pracy dla Boga. List do Efezjan 4:12 naucza, że dary duchowe są udzielane, „aby wyposażyć świętych do pełnienia posługi, do budowania ciała Chrystusowego”. Wyraźnie widać, że „świętymi” są zwykli chrześcijanie zaangażowani w służbę w kościele.
Chrześcijanie są nazywani świętymi, ponieważ są powołani do życia w oderwaniu od zepsucia świata. Naśladowcy Chrystusa są powołani do bycia świętymi (1 Kor 1,2; 1 P 1,15-16).
Innym interesującym spostrzeżeniem dotyczącym biblijnego spojrzenia na świętych jest to, że są oni prawie wyłącznie określani w liczbie mnogiej – „święci”. Nawet jeden wyjątek, znajdujący się w Liście do Filipian 4:21, ma na myśli więcej niż jednego wierzącego: „Pozdrówcie każdego świętego w Chrystusie Jezusie”. Kościół jest zespołem.