Dla wielu ludzi poczuje się jak wiosna i duża część lata została im odebrana w tym roku, z blokadą drastycznie ograniczającą czas narodu na zewnątrz.

Więcej, Wielka Brytania miała najbardziej słoneczną wiosnę w historii podczas szczytu ograniczeń koronawirusowych, z czerwcową falą ciepła również przybywającą tygodnie przed tym, jak wiele kluczowych środków zostało zniesionych.

Teraz, gdy puby i restauracje są otwarte, a ludzie mogą cieszyć się większą ilością czasu na świeżym powietrzu, ludzie będą chętni, aby cieszyć się resztą lata, zanim jesień nadejdzie po raz kolejny.

Oto dlaczego istnieją różne możliwe daty rozpoczęcia sezonu szyszek i spadających liści, w zależności od punktu widzenia.

Meteorologiczne vs astronomiczne sezony

Pierwszy dzień jesieni może przypadać na dwie różne daty, w zależności od tego, czy używasz sezonu meteorologicznego czy astronomicznego.

Definicja meteorologiczna jest prostsza z tych dwóch. Dzieli ona rok na cztery pory roku po trzy pełne miesiące każda w oparciu o kalendarz gregoriański, co ułatwia porównywanie statystyk sezonowych i miesięcznych.

Więc każdego roku jesień trwa od 1 września do 30 listopada, a zima rozpoczyna się na początku grudnia.

Podług kalendarza meteorologicznego wiosna zawsze obejmuje okres od marca do maja, a lato trwa od początku czerwca do końca sierpnia.

Sezon astronomiczny nie jest tak prosty, ponieważ opiera się na położeniu równonocy jesiennej, która następuje później w miesiącu i nie zawsze przypada na tę samą datę.

Wynika z tego, że jesień ma inną datę rozpoczęcia niż w systemie meteorologicznym. W tym roku równonoc jesienna przypada na wtorek 22 września – najwcześniejszy termin, w którym może ona przypadać, a najpóźniej 24 września.

Zgodnie z systemem, jesień ustępuje miejsca zimie w dniu przesilenia zimowego, które w tym roku przypada w poniedziałek 21 grudnia.

Astronomicznie rzecz ujmując, tegoroczne lato rozpoczęło się w sobotę 20 czerwca, czyli w dniu przesilenia letniego.

Co to jest równonoc?

Equinoxes dostać ich nazwę od łacińskiego dla „równej nocy”, i oznaczają jedyne dwa punkty w roku, kiedy równik jest najbliżej części Ziemi do słońca.

W teorii oznacza to, że wszędzie na planecie powinno być 12 godzin światła dziennego i ciemności w tych dniach, chociaż jest to nieco skomplikowane przez atmosferę Ziemi wpływającą na sposób, w jaki widzimy światło słoneczne.

Przez sześć miesięcy każdego roku, północna lub południowa półkula jest skierowana lekko w stronę Słońca, przynosząc cieplejsze temperatury wiosny i lata.

Równonoc jesienna i wiosenna wyznaczają punkt, w którym obie półkule zamieniają się miejscami, podczas gdy przesilenia letnie i zimowe oznaczają osiągnięcie przez Słońce najbardziej północnych i południowych punktów.