Nazywał się Bob Davis i hodował słoneczniki jakieś 15 stóp wysokości. Umówiłem się z jego siostrzenicą, Edie May. Pamiętam ją i kwiaty z uczuciem, choć to zbliża się pół wieku temu.

Więcej, udało mu się uzyskać te gigantyczne kwiaty się i owocowanie w bardzo krótkim Maine lato, które od mrozu do mrozu, może być czasami mniej niż dwa miesiące. W rzeczywistości, raz widziałem, jak pluł śniegiem w dniu czwartego lipca, co jest głównym powodem, dla którego mieszkam na Florydzie od 1977 roku.

Nasiona o pasiastej łusce są do jedzenia

Pomimo tego, że słoneczniki czasami mają głowę o średnicy stopy, nie są największym rodzimym kwiatem w Ameryce Północnej. To rozróżnienie idzie do znacznie mniejszego lotosu amerykańskiego. Najwyraźniej rozmiar płatków jest problemem, a nie łóżko nasienne. Żaden mniej, słoneczniki wyglądają jak powinny być największe kwiaty w Ameryce Północnej, na pewno najwyższy.

Jeden Floryda lato I wzrosła siedem lub tak z tych roślin mamuta i udało się utrzymać gigantyczne głowy z dala od ptaków wystarczająco długo, aby je zebrać. I umieścić je w moim pokoju na Florydzie leczyć. Patrząc na nich trzy tygodnie później wszystkie zostały zjedzone. Wiewiórki, a może i kilka innych stworzeń. Weszły przez małe drzwiczki dla psów i posiliły się. At least the sunflowers went to a good cause.

No-stripe hull seeds are for oil

Sunflowers have been under cultivation more than 4,000 years, starting perhaps in central Mexico and moving northward and now throughout North America. Podczas gdy nasiona są jadalne, korzenie niektórych słoneczników innych niż topinambur są również jadalne. For information on the Jerusalem Artichoke see a separate entry on this site.

Harvest your own snack food or make oil

Sunflowers have also been part of many pre-Columbian sun religions. Że młode rośliny będą podążać za słońcem po niebie, a następnie wracać na wschód podczas nocy, nie było stracone dla starożytnych kultur. Nazwa naukowa, Helianthus annuus (heel-ee-ANTH-us AN-yoo-us oznacza roczny słonecznik. Największym producentem komercyjnych słoneczników jest Rosja, na drugim miejscu Argentyna, a na trzecim Stany Zjednoczone. Tak więc można znaleźć dwa rodzaje dzikich słoneczników, te, które uciekły z uprawy dawno temu, powracając do mniejszych form i niektóre, które uciekły w zeszłym sezonie, nadal duże i mosiężne.

Ręczna wytłaczarka oleju

Słoneczniki mają wiele zastosowań. Nasiona mogą być prażone i spożywane jako przekąska lub, na surowo, zmielone na mączkę do zagęszczania zup i gulaszy. Prażone łuski mogą być używane do sporządzania naparu podobnego do kawy. Barwnik może być ekstrahowany z łusek i płatków, a farba do twarzy może być wykonana z suszonych płatków zmieszanych z pyłkiem. Suszone łodygi mogą być również wykorzystywane do budowy schronień. Olej jest używany do jedzenia, gotowania, leków i kosmetyków. Można nawet zrobić własny olej za pomocą ekspelera. Jedno ostrzeżenie, niektórzy ludzie mają kontaktowe zapalenie skóry ze słonecznikiem.

Dwa rodzaje słoneczników są uprawiane w Stanach Zjednoczonych, nasiona oleiste i cukiernicze. Nasiona słonecznika oleistego są małe i czarne z dużą zawartością oleju. Są one przetwarzane na olej i mączkę. Nasiona cukiernicze to duże czarne i białe nasiona, które są prażone i wykorzystywane do produkcji przekąsek i pieczywa. Ale oferta nie kończy się na nasionach,.

Helianthus strumosus ma również jadalny korzeń

Helianthus strumosus, podobnie jak jego kuzyn topinambur, Helianthus tuberosus, ma jadalny korzeń. Można odróżnić strumosus od reszty po łodydze, która jest bardzo rozgałęziona. Ma również woskową warstwę, która bardzo łatwo się ściera. Jego liście są jaśniejsze, stąd jego wspólna nazwa: Pale-Leaved Woodland Sunflower. Występuje w całej wschodniej części Ameryki Północnej. Helianthus oznacza słonecznik, annuus, roczny, tuberosus, bulwy rosnące, i strumosus guz lub obrzęk, w odniesieniu do tego gatunku jadalny root.

Nieprzypadkowo, słonecznik, H. annnuus, jest kwiatem stanu Kansas. Należy również uważać, gdzie zbierasz swój dziki słonecznik. Będą one pobierać toksyny w glebie i były w rzeczywistości używane po wypadku w Czarnobylu do czyszczenia ziemi.

„Pozycjonowany” profil roślinny Green Deane’a

.