Perska tarcza jest rzadkością: roślina liściasta, która posiada błyszczące, purpurowe i uderzające liście. Liście są prawie metaliczne w ich odcieniu. Roślina nie kwitnie, a w rzeczywistości, będzie kwitnąć przez cały rok w dobrych warunkach, ale najlepiej jest usunąć kwiaty, jak się pojawiają, aby zapobiec roślinie z coraz leggy. Najlepiej jest również przycinać rosnące pędy, aby utrzymać roślinę zwartą i krzaczastą. Chociaż nie są one szczególnie skomplikowane w swoich wymaganiach dotyczących wzrostu, najlepiej jest agresywnie przycinać roślinę do odpowiednich rozmiarów. W swoim rodzimym środowisku, najpopularniejsza odmiana Persian shield z łatwością osiągnie wysokość czterech stóp. Rośliny te szczególnie dobrze prezentują się z innymi jaskrawo kolorowymi roślinami liściowymi, takimi jak koleus lub begonia.

Warunki uprawy

Światło: Perska tarcza rośnie w świetle rozproszonym do pełnego słońca. To częściowo zależy od szerokości geograficznej i siły światła. Rośliny wystawione na zbyt duże słońce nie rozwiną pełnego koloru liści, więc jeśli wyglądają na wyprane, przenieś rośliny w bardziej zacienione miejsce.

Woda: Perskie tarcze potrzebują regularnej wilgoci przez cały rok, ale nie ogromnych ilości. Drenaż jest ważne dla dobrze rozwiniętej rośliny. Nie pozwól im usiąść w mokrych tacach.

Gleba: Bogata, torfowa gleba doniczkowa z doskonałym drenażem jest korzystna.

Nawóz: Karmić słabym nawozem płynnym przez cały sezon wegetacyjny.

Rozmnażanie

Tarcza perska może być rozmnażana przez nasiona, ale jest mało prawdopodobne, że dostaniesz nasiona w warunkach domowych. Zamiast tego, rozmnażaj przez przycinanie końcówek łodyg podczas przesadzania. Aby pobrać sadzonkę, wybierz nowy wzrost i użyj hormonu ukorzeniającego, aby zwiększyć szanse na sukces. Umieść sadzonki w glebie do wysiewu nasion i umieść w ciepłym, wilgotnym miejscu aż do pojawienia się nowych przyrostów.

Przesadzanie

Tarcza perska jest stosunkowo szybko rosnącym, zdrewniałym krzewem, który jest uprawiany jako bylina w cieplejszych regionach lub jako powracająca bylina w chłodniejszych obszarach. W pomieszczeniach zamkniętych należy utrzymywać rośliny w rozsądnych rozmiarach, zamiast pozwalać im rozrastać się do pełni możliwości. Aby to osiągnąć, przesadzaj młodsze rośliny corocznie, aż osiągną maksymalną wielkość, a następnie przesadzaj co drugi rok. Root przycinać starsze rośliny również zachować je na tyle małe, aby wyświetlić wewnątrz. Jeśli roślina staje się noga, weź sadzonki łodygi i wyrzucić roślinę macierzystą.

Odmiany

Rodzaj Strobilanthes obejmuje około 250 ziół i krzewów w całej Azji. Uprawiane gatunki sięgają od mniejszych roślin, które są wykorzystywane jako roślina okrywowa do najczęściej spotykanych roślin krzewiastych. Najczęstszym gatunkiem i znanym jako perska tarcza jest zazwyczaj S. dyeranus, który posiada ośmiocalowe liście i może urosnąć do około czterech stóp wysokości. Liście są srebrne i fioletowe z opalizującymi oznaczeniami na górze, które mogą wahać się od zielonego do fioletowego do srebrnego, a nawet różowego. Brzegi liści są zazwyczaj karbowane.

Porady hodowcy

Tarcza perska nie jest rośliną szczególnie trudną w uprawie, pod warunkiem, że można zapewnić jej ciepło i wilgoć, których potrzebuje. W chłodniejszych warunkach roślina zrzuca liście, a jeśli mieszkasz w miejscu z mroźnymi zimami, możesz przyciąć roślinę do poziomu gleby, aby przezimować. Roślina odrasta od poziomu gleby, pod warunkiem, że nie była zamrożona. Głównym wyzwaniem w przypadku perskiej tarczy jest prawdopodobnie utrzymanie rośliny na odpowiedniej wysokości w pomieszczeniach zamkniętych.

Rośliny perskiej tarczy nie są szczególnie podatne na szkodniki, ale mogą być dotknięte przez mączniaki, mszyce i roztocza. Oznaki porażenia obejmują drobne pajęczyny na roślinach, kępy białych „proszkowatych” pozostałości lub widoczne owady na roślinie. Lecz infestacje tak szybko, jak to możliwe, aby zapobiec ich rozprzestrzenianiu się na resztę kolekcji.