Iange tijd was ik een zelfverklaarde boekenwurm. Totdat ik het opeens niet meer was.

Tijdens mijn schooltijd was ik een boekenwurm. Je weet wel, het soort dat van de bibliotheek hield en elke dag een boek verslond als ze de kans kregen. Lezen en schrijven waren zo belangrijk voor mijn identiteit dat ik me geen dag kon voorstellen zonder in een boek te kijken.

Toen ik naar de universiteit ging, veranderde alles. Ik had minder tijd om voor mijn plezier te lezen en werd overspoeld met academische lectuur. Het laatste wat ik wilde was naar nog meer woorden staren.

Mijn geestelijke gezondheid ging achteruit rond dezelfde tijd dat mijn liefde voor lezen dat deed, maar het kostte me een lange tijd om het verschil tussen de twee te merken. Het plezier dat lezen me altijd bracht gleed door mijn vingers. Niets bracht me veel vreugde wanneer ik in een depressieve toestand was; alles was te veel inspanning met te weinig opbrengst.

Naarmate de universiteit vorderde, verzamelde ik meer traumatische gebeurtenissen dan studiepunten, en mijn geestelijke gezondheid verslechterde. Uiteindelijk kreeg ik de diagnose posttraumatische stressstoornis (PTSS), en ik stopte met mijn studie.

Toen ik stopte met mijn studie, had ik meer tijd en energie om voor mijn plezier te lezen. Verrassend genoeg kon ik dat niet.

Dat wil niet zeggen dat ik woorden niet kon uitspreken of spellen – ik werkte in die tijd letterlijk als schrijver – maar het was ondraaglijk moeilijk om te begrijpen wat ik las.

Ik las een alinea steeds weer opnieuw zonder er een woord van te begrijpen. Of, als ik er al in slaagde iets te lezen en te begrijpen, was ik na een paar bladzijden mentaal al uitgeput.

Dit overkwam mij, een levenslange boekenwurm, een schrijver, een liefhebber van literatuur. Ik voelde me nutteloos. Afschuwelijk. Uit contact met de boekachtige persoon die ik altijd dacht dat ik was. Het was niet alleen dat ik moeite had met lezen, het was dat ik moeite had om ervan te genieten. Wie kon genieten van zo’n monumentaal moeilijke taak?

Toen ik rondvroeg wat de oorzaak was van mijn plotselinge moeilijkheden met lezen, was ik verbaasd te horen dat veel van mijn vrienden die ook geestelijke gezondheidsproblemen hadden, dezelfde strijd hadden.

“Ik dacht altijd dat het kwam doordat de universiteit het plezier uit het lezen zoog,” zei een van mijn vrienden. “Maar nu ben ik er vrij zeker van dat het verband houdt met mijn PTSS.”

Siets anders dat we allemaal gemeen hadden? We gaven onszelf allemaal de schuld dat we moeite hadden met lezen.

De meesten van ons dachten dat we lui, dom of niet volhardend genoeg waren. In mijn geval voelde ik me een bedrieger – iemand die beweerde van lezen en schrijven te houden, maar in werkelijkheid niet meer dan een paar bladzijden per dag kon lezen. De boeken die ik kocht en nooit las, stonden op mijn plank, me uit te dagen.

Het blijkt dat er een psychologische reden is voor dit probleem, en we zijn zeker niet de enigen. Volgens psychologen is het vrij gebruikelijk dat geestesziekten iemands vermogen om te lezen beïnvloeden.

“Trauma heeft absoluut invloed op het cognitieve vermogen, de concentratie, ons vermogen om te leren, en ja, zelfs ons vermogen om te lezen,” zegt Alyssa Williamson, een psychotherapeut die gespecialiseerd is in trauma. “Ik heb vaak cliënten die denken dat ze ADD of ADHD of angst hebben, maar vaak hebben ze eigenlijk te maken met een trauma.”

Maar waarom heeft trauma precies invloed op ons vermogen om te lezen? Om dat te begrijpen, moeten we eerst een trauma begrijpen.

Wanneer we gevaar bespeuren, bereidt ons lichaam ons voor om in de vlucht-, vlucht-, of bevriezingsmodus te gaan, zodat we onszelf kunnen beschermen tegen gevaar. Op dat moment wordt de prefrontale cortex, het deel van onze hersenen dat verantwoordelijk is voor lezen, wiskunde en andere diep-denktaken, op pauze gezet.

“Als iemand PTSS ontwikkelt, komt dat mechanisme vast te zitten. Het lichaam gelooft niet meer dat je veilig bent, hoe goed je dat cognitief ook weet,” zegt Williamson. “Als gevolg daarvan doen de hersenen alsof de gevaarlijke gebeurtenis steeds opnieuw plaatsvindt, waardoor flashbacks ontstaan, een verscheidenheid aan fysieke symptomen, en de prefrontale cortex wordt uitgeschakeld, waar academici en lezen kunnen gebeuren.”

Trauma kan ook van invloed zijn op de manier waarop we ons tot anderen verhouden. Omdat lezen vaak empathie vereist, of ons inleven in de personages, kan dit erg moeilijk zijn om mee om te gaan als je een trauma hebt meegemaakt.

“Lezen is een activiteit met een hogere functie en een die vereist dat we onszelf toestaan om op te gaan in de geest van een ander om hun communicatie te ‘ontvangen’,” zegt Mark Vahrmeyer, een integratieve psychotherapeut.

“Als we onverwerkte trauma’s met ons meedragen… kunnen we misschien de woorden op een pagina lezen – mechanisch, als een machine – maar we kunnen geen hogere hersenfunctie gebruiken om zin te geven aan .”

“onszelf toestaan om ons de geest van een ander voor te stellen… In een ontregelde staat van overweldigd voelen, is er geen ‘ander’, alleen dreiging,” zegt Vahrmeyer.

Met andere woorden, als we trauma’s niet verwerken, raken we zo overweldigd dat we moeite hebben om na te denken, te analyseren, en ons in te leven in de mensen en emoties waarover we lezen.

Het is niet alleen PTSS dat je vermogen om te lezen kan beïnvloeden, zegt Williamson. “Concentratieproblemen komen voor bij allerlei ziekten. De meesten van ons weten dat mensen met ADD of ADHD moeite hebben zich te concentreren, maar concentratieproblemen komen voor bij een verscheidenheid aan diagnoses.”

Dit kan stemmingsstoornissen omvatten zoals depressie en bipolaire stoornis en bijna alle angststoornissen, waaronder PTSS, OCD, gegeneraliseerde angst, of sociale angst. “Problemen met concentreren of lezen is ook een veel voorkomende metgezel tijdens verdriet, vooral na een onverwacht verlies,” legt ze uit.

Het goede nieuws? Veel van deze aandoeningen, waaronder PTSS, zijn behandelbaar. Therapie is een goed beginpunt en wordt aanbevolen door zowel Williamson als Vahrmeyer. Experimenteer en gebruik technieken die voor jou nuttig zijn.

En terwijl je werkt aan genezing, zijn er een paar dingen die je kunt doen om je relatie met lezen te verbeteren: