Czuję, że nikt w moim życiu nie dba o mnie ani nie myśli o mnie prawie tak bardzo, jak ja myślę o nich. Jest tak wielu ludzi w moim życiu, prawie wszyscy, o których błądzę i chcę ich zapytać, jak sobie radzą, tylko po to, żeby o czymś porozmawiać. Chcę, żeby zapytali mnie, jak się czuję. Jest tylko tyle razy próbować wysłać komuś tekst, zanim poczuję, że zawracam im głowę. Ale kiedy przestaję, nikt nigdy nie wysyła mi tekstów. Bardzo się staram, żeby nie być natrętną i naprawdę czuję, że nie jestem potrzebująca. Ale to po prostu boli tak źle myśleć, że nikt nie chce ze mną rozmawiać. Myślę, że w końcu wszystkie moje przyjaźnie po prostu umrą, bo nikt autentycznie nie interesuje się mną tak samo, jak ja wszystkimi innymi. Pewnego razu ktoś zapytał mnie, czy wszystko w porządku, ale nie miałam odwagi ani pewności siebie, żeby powiedzieć, jak się czuję.

Also, przysięgam, że nie jestem cyniczny albo negatywna osoba. Robię co w mojej mocy, aby spróbować pomóc i podnieść na duchu ludzi, których chcę mieć w pobliżu. Pamiętam wszystko, co ludzie mi mówią, staram się być tak pomocny jak to tylko możliwe, staram się być tak troskliwy jak to tylko możliwe, staram się być zabawny. Mam wrażenie, że autentycznie robię wszystkie rzeczy, które ludzie zalecają robić, aby zdobyć przyjaciół. Zawsze staram się być najlepszą osobą dla innych ludzi i nigdy nie stawiam siebie na pierwszym miejscu. Nie robię rzeczy po to, żeby zwrócić na siebie uwagę, robię je po to, żeby wywołać pozytywną reakcję u drugiej osoby, żeby ją uszczęśliwić. Wkładam w to cały mój wysiłek przez cały czas. Jestem po prostu bardzo smutna i chcę zwiędnąć dosłownie w każdej chwili każdego dnia.