Note: ik ben geen medisch professional, en dit bericht is gebaseerd op persoonlijke ervaring en is niet bedoeld als vervanging voor professionele zorg. Zoals altijd, doe je onderzoek en spreek met een gecertificeerde zorgverlener voordat je grote veranderingen aanbrengt in je dieet of levensstijl.

In een eerdere post, vertel ik hoe ik eindelijk besefte dat de uitgeputte manier waarop ik me al jaren voelde niet normaal was – helemaal niet. Hier zal ik het hebben over hoe ik begon te genezen.

Ik wist dat ik gestrest was, maar ik realiseerde me niet welke tol die mentale stress eiste op mijn lichamelijke gezondheid. De combinatie van verhuizing naar een nieuwe stad, de giftige nieuwe baan waarvoor ik was verhuisd, en onzekerheid over mijn toekomst maakte dat ik me meer gestrest voelde dan ik ooit in mijn leven had gevoeld.

Ondanks dat ik het eerst niet doorhad, leidden deze stressfactoren tot een veelheid aan lichamelijke symptomen: vermoeidheid, gewichtstoename, lusteloosheid, en zeker een overmatige afhankelijkheid van alcohol en voedsel als coping-mechanismen om de ruis in mijn hoofd te overstemmen.

Toen ik me realiseerde dat de manier waarop ik me voelde niet normaal was, ging ik op zoek naar een arts voor functionele geneeskunde. Deze artsen zijn opgeleid als traditionele MD’s, maar ze kijken ook naar de hele persoon en proberen de hoofdoorzaak van gezondheidsproblemen te achterhalen. (Ik schreef hier meer over functionele geneeskunde, als je nieuwsgierig bent.) Ik liet bloed afnemen (veel – 14 flesjes ter waarde van) en deed een cortisoltest, waarvoor speekselmonsters op verschillende tijdstippen van de dag nodig zijn.

Nadat hij me door mijn resultaten had geleid, liet de arts de dingen behoorlijk nijpend klinken, hoewel er niets levensbedreigend was. Ik had alle symptomen van bijniervermoeidheid (of het nu wel of niet een echte “aandoening” is). Ik had ook problemen met mijn spijsvertering (ik besefte niet eens dat het normaal was om elke dag te “gaan”!), hormonale onevenwichtigheden (laag progesteron), hypothyreoïdie, verhoogde ontstekingswaarden, ijzertekort, lage vitamine D, en zelfs een licht verhoogde bloeddruk.

Het gekke: je zou het nooit weten als je alleen maar naar me keek. En de meeste traditionele dokters zouden niet eens vaststellen dat er iets mis is. Dat is het ergste van stress. Je weet dat je je niet goed voelt, maar je krijgt niet altijd antwoorden of bevestiging van dokters of zelfs mensen uit je omgeving.

Ik liep het kantoor van de dokter uit met een lange lijst van voedingsmiddelen die ik moest eten (en vermijden), en zelfs recepten voor een hormoonvervanger en schildkliermedicatie.

Hieronder schets ik dit protocol in meer detail. Het is een mix van de aanbevelingen van de arts, evenals een aantal adviezen die ik ontdekte door mijn eigen onderzoek en vallen en opstaan, en ik zou iedereen aanraden om hetzelfde te doen! Opmerking: Vanwege mijn ervaring, heb ik besloten om Emory’s gezondheid coaching programma bij te wonen. Dus als je meer wilt weten en/of een coach wilt hebben om je onderweg aan te moedigen, wil ik je graag helpen. (Plan hier je gratis introgesprek!)

En ik zal eerlijk zijn: dit zijn geen snelle oplossingen. In de eerste twee maanden of zo, was er geen verandering. Ik voelde me teleurgesteld en dacht dat ik het gewicht, het opgeblazen gevoel en de vermoeidheid nooit zou verliezen. Toen, na een paar maanden, begon ik me langzaam maar zeker beter te voelen. Het voelde bijna alsof iemand me met een speld had gestoken toen ik het opgeblazen gevoel en het extra gewicht verloor. Het was alsof mijn lichaam leegliep (lichamelijk), maar mijn stemming steeg!

Nog steeds, een jaar later, ben ik nog steeds niet 100%. En als ik deze gewoonten laat vallen, begin ik te slepen en komen sommige symptomen terug. Het is een levenslange onderneming om niet terug te vallen in oude gewoonten, maar het is het waard. 🙂

Hier zijn de zes gewoonten die me hebben geholpen te genezen.

1. Cut back on cardio.

Het klinkt volkomen contra-intuïtief, maar extreme cardio en intense workouts kunnen er eigenlijk voor zorgen dat je aankomt als je chronisch gestrest bent of lijdt aan bijniervermoeidheid, volgens holistische gezondheidsexperts. Plus, ze kunnen je volledig uitgeput en uitgeput laten voelen – het tegenovergestelde van wat je hoopt te voelen na een workout.

Nee, ik zeg niet dat je dik wordt van cardio, maar dit is het punt: Wanneer je reeds verhoogde cortisolspiegels als gevolg van chronische stress combineert met de cortisolpieken van dagelijkse cardiosessies (vooral lange, constante cardiosessies), creëer je in feite een “vetval”. Deze intense trainingssessies laten je lichaam denken dat je constant in de vecht-of-vlucht-modus bent. Als reactie daarop houdt het extra calorieën vast en slaat het brandstof op als lichaamsvet (vooral rond je middelste gedeelte) – een goede zaak als je probeert te overleven in de woestijn; niet zo goed als je in het hedendaagse Amerika leeft.

In plaats van naar spin- of bootcamplessen te gaan, begon ik lange wandelingen te maken en meer krachttraining en yoga te doen. Als ik zin had in cardio, deed ik aan hardloop intervallen of gewoon een jog van 15 of 20 minuten. Dit hielp mijn energie in balans te brengen en als een gelukkig neveneffect, maakte het me niet gek-hongerig zoals ik vroeger kreeg na een zware cardiosessie.

2. Doe yoga en mediteer.

De kans is groot dat je hebt gehoord dat yoga je helpt stress te overwinnen. Het is waar! Het krijgen van je lichaam in die rare twisty poses en ademen door het ongemak leert je hoe om te gaan met ongemak en stress IRL. Ik vond een yogastudio in mijn nieuwe buurt die verwarmde vinyasa flow lessen aanbiedt die ik minstens een keer per week probeer te volgen. Elke keer als ik ga, loop ik naar buiten als een nieuw persoon.

Ook, tenzij je onder een steen hebt geleefd, heb je waarschijnlijk gehoord dat meditatie ook een no-brainer is als het gaat om stress. Ik geef toe dat ik nog nooit langer dan een week elke dag heb gemediteerd (ik werk eraan!). Maar door mijn opleiding tot gezondheidscoach en door te schrijven, heb ik veel geleerd over op mindfulness gebaseerde stressreductie, die ik dagelijks probeer te beoefenen – mijn gedachten opmerken, me meer bewust worden van mijn reacties, enz. Ik ben ook dol op de Calm-app.

3. Eet het juiste voedsel op het juiste moment.

Dit is waarschijnlijk het minst leuke deel: Ik moest mijn dieet serieus opruimen. Mijn dokter stelde een Paleo-Mediterraan dieet voor, met de nadruk op laag-glycemische, volledige voeding. Dit omvatte veel fruit, groenten, vis, magere eiwitten, gezonde vetten en zo min mogelijk suiker en lege koolhydraten.

Ik probeerde ook om ontstekingsbevorderende voedingsmiddelen zoals zuivel, gluten en alcohol te vermijden. Ik heb mensen horen zeggen dat ik geen koffie meer moet drinken, maar ik ben er dol op, dus mijn arts zei dat één of twee kopjes per dag prima is. Ik probeerde ook om voor 10 uur ’s ochtends te ontbijten (geen intermitterend vasten hier) en ervoor te zorgen dat ik drie porties vette vis per week eet. Dat was gemakkelijk genoeg – ik ben dol op zalm – maar het schrappen van friet, brood en alcohol was veel moeilijker.

Gelukkig had ik de stressvolle baan opgezegd en was ik op dit punt aan het freelancen, dus werkte ik thuis, wat het gemakkelijk maakte om mijn koelkast te vullen en de meeste van mijn maaltijden thuis te koken. (Ik weet dat dit veel moeilijker zou zijn om te doen met een gezin en / of een gek werkschema, en ik weet dat ik geluk heb.)

Ontbijt was ofwel een smoothie (gemaakt met bessen, banaan, amandelmelk, en plantaardig eiwitpoeder) of toast en een ei. Lunch was vrijwel altijd een grote salade (gemengde groenten, een soort eiwit, avocado, tomaat, pompoenpitten, en wat andere toppings ik voelde gooien inch) Diners waren meestal iets als courgette met kalkoen bolognese; een soort van zelfgemaakte chili of soep; of zalm en groenten.

4. Zeg nee tegen onnodige gebeurtenissen.

Het is altijd moeilijk voor mij geweest om dat woordje te beheersen, en ik denk dat mijn neiging om iedereen te willen behagen en alles te doen is wat me in de eerste plaats in deze puinhoop heeft gebracht! Ik moest mezelf er steeds weer aan herinneren dat ik niet alles voor iedereen hoefde te doen. Rust nemen en me concentreren op mijn gezondheid, was op dit punt belangrijker dan uitgaan of naar een feestje gaan.

Dat was echter gemakkelijker gezegd dan gedaan, omdat ik net naar een nieuwe stad was verhuisd en probeerde vrienden te maken… en afspraakjes te maken. Persoonlijk zou thuisblijven en nuchter blijven in een nieuwe stad meer stress opleveren – niet wat ik nodig had. Dus ik moest gewoon kiezen welke gebeurtenissen en plannen de moeite waard waren, en welke niet, en een gezamenlijke inspanning leveren om te stoppen na één drankje (of twee).

5. Ga vroeg slapen.

Het grappige van bijniervermoeidheid, of burn-out, is dat gewoon “meer slaap krijgen” niet altijd het antwoord is. Maar het is een belangrijk deel van de puzzel. Doordeweeks probeerde ik om 10 uur in bed te liggen en om half elf te slapen.

Een paar tips die me hebben geholpen mijn slaapkwaliteit te verbeteren:

• Geef een witte ruis machine! Ik ben geobsedeerd door de mijne, en heb een witte ruis app op mijn telefoon die ik gebruik als ik reis.
• Lees een boek (en stop met scrollen) voordat je naar bed gaat
• Gebruik een oogmasker om omgevingslicht te blokkeren
• Dit is raar, maar ik heb een ritueel van het insmeren van Aquaphor op mijn lippen en een lavendel handcrème op mijn handen elke avond, dat helpt me altijd ontspannen en me klaar voelen om te slapen. Het zijn de kleine dingen!

6. Oefen zelfzorg.

Om eerlijk te zijn, denk ik dat veel van mijn symptomen zich in mijn twintiger jaren hadden opgebouwd, tijdens mijn snelle, on-the-go jaren in New York City. En hoewel het nog maar een paar jaar geleden was, hadden mensen het toen nog niet zo vaak over “zelfzorg” of het belang van rustiger aan doen. De gedachte van het nemen van een dag – of zelfs een uur – om gewoon te concentreren op wat ik voelde dat ik nodig had gewoon klonk lui.

Nu, is er een ton van het gesprek over zelfzorg in de wellness-wereld. Bijna te veel, in feite, wat zowel goed als slecht kan zijn. De overvloed aan kristallen, bubbelbaden en gezellige sokken op onze Instagram-feeds doet ons denken dat we meer spullen moeten kopen en meer dingen moeten doen om echt aan zelfzorg te doen.

Maar dat is niet echt waar zelfzorg om draait. Zelfzorg, voor mij, betekent gewoon luisteren naar je geest en lichaam en geef jezelf wat je echt wilt. Dit kan betekenen dat je het rustiger aan doet, goed eet, dat feestje overslaat, of gewoon de hele dag op de bank zit te Netflixen.

Zelfzorg betekent dat je jezelf niet pusht als je lichaam zegt dat je moet stoppen. Zelfzorg is niet dingen doen die iemand anders wil dat je doet.

Het belangrijkste van alles, onthoud dit: Zelfzorg is niet egoïstisch. Het is essentieel voor je gezondheid, zodat je de beste versie van jezelf kunt zijn.

Tot slot hoop ik dat mijn verhaal hoop geeft aan anderen die zich op deze manier hebben gevoeld, helpt om je gevoelens te valideren en je op weg helpt om je beter te voelen. Vergeet niet dat ons lichaam veerkrachtig is. We kunnen controle nemen over hoe we ons voelen. En het is nooit te laat om iets te veranderen. 🙂

Heb jij ooit te maken gehad met bijniervermoeidheid of burn-out? Hoe ben je er van genezen? Ik zou het leuk vinden om van je te horen. Volg me op Instagram of vind me op Twitter. Meer informatie over mijn gezondheidscoachingsdiensten hier.