• Twitter
• Facebook Messenger
• Pinterest
• Email
• print

W wieku 20 lat, Satnam Singh Bhamara był pewien, że jego dni gry dobiegły końca. Rozgrzewka ławka z głową wiszące ciężkie i jego gigantyczne spocone dłonie wciśnięty do siebie, jak jego Texas Legends kolegów z drużyny drybling i paced przez sąd przed nim, 7 ’ 2 „centrum czuł jego wola poślizgu i złość rośnie.

To nie było całkowicie bezpodstawne. Po drafcie do strony NBA – pierwszy indyjski urodzony gracz, który został wybrany w premierowej lidze koszykówki – Dallas Mavericks w 2015 roku, Satnam miał ran up spędzić kolejne dwa lata w jego off-shoot, G-League. Grał tylko 7,1 minut na mecz w 27 występach, średnio 1,6 pkt.

„Dimaag kharab ho raha tha mera (odchodziłem od zmysłów). Przez cały czas zadawałem sobie tylko jedno pytanie: dlaczego nie jestem wybierany do gry? Myślałem, że moja kariera się skończyła.”

Jego kontrakt z Mavericks skończył się późno w zeszłym roku i Satnam wrócił do swojej wioski Ballo Ke, osady rolniczej w północnych Indiach, z żądłem odrzucenia jeszcze surowe. Teraz zwracając się do jego rodzinnego stanu Pendżab w trwających Mistrzostwach Kraju w Chennai po raz pierwszy od czasu, gdy wpadł w gwiazdę jako 19-latek, Satnam kreśli gorączkowe plany powrotu do NBA.

Wie, że nie stanie się to szybko i jest gotów poczekać na swoją kolej. W wieku 22 lat wiek jest jego zaufanym sprzymierzeńcem.

„NBA zmieniła moje życie, ale gdybym dostawał więcej szans, byłbym dziś zupełnie innym graczem. Prawdopodobnie nawet najlepszym w Azji. Mówiono mi, że jestem za młody i nowy, ale jeśli gracz nie wejdzie na boisko, nie będzie lepszy. To jest mój jedyny żal. Ale cieszę się, że przynajmniej udało mi się tam dotrzeć.”

Satnam jest, jak słusznie określa go pełnometrażowy dokument, który jest kroniką jego podróży z wiejskich Indii do wyboru w drafcie NBA, „jednym na miliard”. Obecnie jest całkiem sporo graczy – Amritpal Singh, Vishesh Bhriguvanshi, Amjyot Singh – którzy są zakontraktowani z profesjonalnymi ligami na zagranicznych wybrzeżach, ale Satnam nie unika przypisywania sobie zasług za bycie pierwszym, który otworzył drzwi dla Indii.

„Ktoś musiał to zrobić”, mówi. „Ważne jest również, abym przywiózł to, czego się nauczyłem, poprawił się jako gracz i zwrócił na siebie uwagę NBA. Myślę, że najpewniejszym sposobem na to są dla mnie dobre występy na meczach w Indiach.” W ostatnim meczu kwalifikacyjnym do Mistrzostw Świata przeciwko Syrii w listopadzie, Satnam zdobył najwięcej punktów dla strony narodowej z 21 punktami. Jego następną szansą na wzniesienie się i zabłyśnięcie może być domowy mecz przeciwko Jordanii w lutym.

Szczęście przyszło na drogę Satnama wcześnie. W wieku 14 lat, podczas treningu w Ludhiana, został wybrany na trzymiesięczne stypendium w akademii IMG na Florydzie. Jego włączenie do draftu NBA pięć lat później rozpoczęło revelry na stronach sportowych w Indiach i jego malutkiej wiosce, która wciąż zmaga się z pojmowaniem tego sportu.

„Z dnia na dzień, ludzie zaczęli o mnie mówić. To wszystko było takie dobre. Była presja, tak, ponieważ byłem pierwszym Hindusem, który osiągnął ten poziom, ale poradziłem sobie z tym. Znałem bardzo słabo angielski. Kuch samajh mein nahi aata tha ki kya baat ho raha hai ya mujhe kya bolna chahiye (nie mogłem się zorientować, co jest mówione lub jaka powinna być moja odpowiedź).”

Wkrótce Satnam miał jeszcze większe bitwy do stoczenia.

Walcząc o minuty, pracował w G-League lub co było dawniej D-League, 26-zespołowej lidze rozwojowej, która była poligonem doświadczalnym dla NBA, przez dwa lata. W zeszłym roku, w drodze do mistrzostwa Mavericks w lidze letniej, złapał kilka minut na ławce rezerwowych w meczu z Phoenix. Czas, który spędził na ławce, popchnął go do ciemnej, samozadowolenia zone.

Zabrał się do boksu i zaczął spędzać godziny razem na rowerze w siłowni, aby stub out dejection. „To wyciągnęło ze mnie gniew i sprawiło, że mój umysł znalazł się pod kontrolą. Boks sprawił również, że mój refleks stał się ostrzejszy, odbicie silniejsze i pomógł mi stracić ponad 40 funtów wagi.”

W listopadzie ubiegłego roku Satnam został podpisany przez United Basketball Alliance (UBA), pierwszą męską profesjonalną ligę koszykówki w Indiach z siedzibą w Pune, na jej piąty sezon.

„Było we mnie coś, co ciągle mówiło mi, żebym wrócił do Indii i grał. UBA będzie dla mnie dobrą okazją do pracy nad moją grą.”

Jest jednak świadomy swoich braków polegających na tym, że nie jest ani najszybszym poruszającym się po parkiecie, ani ponadprzeciętnym strzelcem. „Muszę nabrać dużo więcej szybkości i skupić się na moim poruszaniu się, obronie i odbiciach. Kiedy będę budował swoją grę na tych wszystkich frontach myślę, że druga szansa w NBA może pojawić się na mojej drodze. To zajmie trochę czasu, ale może się zdarzyć.”

Lekcje i siniaki na bok, Satnam wrócił ze swojego zagranicznego stintu ze stertą butów. Rozmiar 22, jest daleko poza tym, co przeciętne marki obuwnicze w Indiach mogą sobie wyobrazić i znajduje towarzystwo w swoim ojcu, który jest również podobnego rozmiaru.

Wcześniej, Satnam ciął buty w środku i używał taśmy klejącej, aby utrzymać je razem, ale teraz ma całą półkę neonowych butów, które kupił sobie z USA do wyboru. Ma też dużą kolekcję dla swojego ojca.

„Za granicą znalezienie takich rozmiarów nie jest żadnym problemem. Mój ojciec, który prawie nigdy nie nosił żadnego obuwia w swoim życiu, teraz dopasowuje kolor swoich butów do swojego turbanu. Aaj kal toh who ghar pe bhi joote pehenke maze se ghoomte hai (Teraz nawet w domu włóczy się w butach).”

.